มะนาว…
‘ฉันรู้ว่าแกกลัวผีแล้วก็ไม่อยากแต่งงานกับผี แต่ก็อยากให้แกรู้ด้วยว่าเพทายก็ไม่ได้อยากตายอีกครั้งเหมือนกัน’
‘แกแต่งงานกับเขาในโลกวิญญาณเพื่อแก้คำสาปนั้นแล้วนัดเจอเขาตอนกลางคืนนาน ๆ ครั้งก็ได้ ไม่ต้องเจอกันบ่อย ๆ เหมือนตอนนี้ จากนั้นแกก็ใช้ชีวิตปกติของแกไป เพทายจะไม่มายุ่งเกี่ยวกับแกในโลกคนเป็นอีก'
ประโยคคำพูดของยัยมัดหมี่ที่คุยกับฉันเมื่อตอนเย็นยังคงดังก้องอยู่ในหู ความรู้สึกสับสนปนกังวลตีกันในหัวซ้ำ ๆ ทุกอย่างที่เกิดขึ้นมันเป็นเรื่องที่ยากจะทำใจยอมรับ ทุกอย่างที่ยัยมัดหมี่พูดมาฉันไม่ได้ขอให้พิสูจน์อะไรเพราะฉันเห็นกับตาแล้วว่าเพทายเป็นผี และทุกครั้งที่ฉันไปหานางที่บ้านก็มักจะมีความรู้สึกแปลก ๆ ทุกครั้ง
“จะทำยังไงดีนะ…” ฉันพึมพำคนเดียวขณะพลิกตัวไปมาบนเตียงหลังจากที่ตื่นขึ้นมาแล้วพบว่าตอนนี้มืดมากแล้ว และยัยหมี่ก็กลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ “ถ้าแต่งงานกับเพทายแล้วนายนั่นจะเลิกยุ่
