“เปล่า ฉันไม่ได้หมายความอย่างนั้น...” แม้แต่อีเวตต์ก็ไม่รู้จะพูดอะไร
จีน่าสูดอากาศเย็นด้วยความเจ็บปวดในใจแล้วพูดว่า "ฉันรู้ว่าฉันเป็นคนขี้งอล ขี้งอลจริงๆ ทุกคนคงดุฉันหลังจากที่ฉันพูดแบบนี้ ฉันไม่กล้าแม้แต่จะบอกเขาให้ปล่อยเขาไป" เผชิญหน้ากับข้า ไม่มีใครเข้าใจ สิ่งเดียวที่ข้าอยากจะทำคือหนี”
เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ จีน่ามองไปที่เรนนี่ตัวน้อยที่กำลังหลับอยู่อีกครั้ง มือของเธอสัมผัสใบหน้าเล็กๆ ของเธอเบาๆ แล้วพูดว่า "อีเวตต์ แม้ว่าเธอจะบอกว่าเธอถือว่าเรนนี่ตัวเล็กเป็นลูกสาวของตัวเองก็ตาม เธอไม่เคยมีลูกเลย คิดไม่ถึงหรอกว่าการจะให้อย่างปลอดภัยนั้นยากแค่ไหนสำหรับฉัน" เกิดกับเธอ พูดได้เลยว่าให้กำเนิดลูกสาวด้วยชีวิตเป็นเดิมพัน ไม่กล้าเสี่ยงจริงๆ แม้จะเสี่ยงเพียงเล็กน้อย
“และคุณไม่สามารถจินตนาการถึงความโหดร้ายของมู่หลานได้ สำหรับฉัน เธอคือปีศาจจริงๆ เธอเป็นผู้หญิงที่สามารถทำทุกอย่างเพื่อตัวเอง
