จีน่าเคยอยู่ข้างเตียงของเรนนี่ตัวน้อย เธอจับมือเล็ก ๆ ของเธอไว้แน่น หลังจากฉีดวัคซีน ไข้สูงของเธอก็ค่อยๆ ลดลง
จีน่าถอนหายใจโล่งอกเมื่อเห็นเช่นนั้น แม้ว่าจะเป็นเรื่องปกติที่เด็กจะเป็นโรคปอดบวม แต่ก็อาจเป็นเรื่องที่ร้ายแรงมาก เธอต้องไม่ละเลยยามของเธอ สิ่งสำคัญที่สุดคือเธอกังวลว่าไข้สูงจะส่งผลต่อสมองของเธอ
“น้องเรนนี่? ที่รัก คุณได้ยินฉันไหม” จีน่านอนลงข้างใบหน้าเล็กๆ ของเธอแล้วกระซิบบอกเธอ
เมื่อได้ยินคำพูดของเธอ Rainy ตัวน้อยก็ค่อยๆ ลืมตาโตของเธออย่างว่างเปล่า
จีน่ามีความสุขมากที่เห็นเธอตื่น เธอรีบถาม “น้องเรนนี่ รู้สึกยังไงบ้าง?”
จีน่ากลัวจริงๆ ว่าไข้จะส่งผลต่อสมองของเธอ เธอยังคงถามคำถามและชี้นำเธอ
Rainy ตัวน้อยมองไปรอบๆ และสับสนมากขึ้นเรื่อยๆ “แม่คะ เราอยู่ที่ไหนกัน หนูมาทำไมหลังจากงีบหลับ?”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ จีน่าก็อยากจะร้องไห้ เธอจับมือเล็ก ๆ ของเธอและจูบที่ด้านห
