Tuncay'dan
Güneş eşığının gözüme çarpan rahatsız edici hissiyle gözlerimi açtım. Fakat üzerimdeki ağırlığı farkedip hızla doğrulmaya çalıştım. Üzerimdeki ağırlıkla kendime geldim. Gece Lara hanım üzerime uyuyup kalmıştı. Hâlâ bedenin yarı yeri üzerimde derin uyuyan kadınla yerimden bile kıpırdayamadım. Rahtsız etmek istemiyordum. Ancak uyandığında neden beni uyandırmadın derse diye korkmuyor değildim.
Göğsünde tabanca taşıyan kadın vardı kucağımda. Tamam şimdi tabancası yani Bahattini yoktu yanında. Yinede olsun, Lara hanım, doktor sonuçta bir yerinde neşterle bile geziyor olabilirdi. O potansiyel vardı bu kadında.
Kendi kendime düşünürken bir an deliksiz uyuduğum aklıma geldi. İlacı daha içmeden Lara hanım alıp çöpe atmıştı. Hoş onca söylediği şeyden sonra kullanacak değildim. Fakat
