Capitulo II
1220 Words
Chapter Two: New life
---- SAMANTHA'S POINT OF VIEW ---
I need to do this, kailangan kong umalis. Ayokong magaya sa kanila na pumaslang ng inosenteng tao. Oo, inaamin ko na anak ako ng dalawang demonyo.
They said na makapangyarihan kaming pamilya. And I admit it, powerful nga sila. Ang pamilya namin ang kinatatakutan sa lahat. May iba't ibang pamilya rin na katulad namin, bale nasa mababang posisyon na sila.
Kami ang nasa itaas which is ang Rutherford Elite. Pangalawa naman ang Ackerman Elite, at ang pangatlo naman ang Hawkins Elite.
At about sa kampo na binabanggit namin? Yes may paaralan kami kung saan exclusive lamang sa amin ng mga makapangyarihan na mga pamilya. Pina-paaral kami upang e-rank kami kung sino ang magiging uno, dos, at tres. Meron ding mga ordinaryong tao kung tawagin namin. Sila ang mga Gangsters at Assassins. Kapag merong labanan o di kayay anniversary ng organisasyon namin kung tawagin ay " THE BATTLE DEATH " andiyan sila upang maging audience sa mga labanan. Next year, magkakaroon naman ng 101st anniversary sa Inferno.
Kung tatanungin niyo kung bakit ako naglayas? Well, ayoko sa pamilya ko. They killed a lots of people. Mga demonyo sila kung pumaslang. Ayokong matulad sa kanila. Ako lang ang iba sa kanila kasi napaka duwag ko. Siguro nga ampon lang ako hays.
Agad akong nagmasid sa palagid at umaga na pala. Nandito na ako sa isang palengke kung saan marami ng mga tao. Agad akong bumaba at nagsimula nang umalis sa truck. Ngayon lang ako nakakita na ganito ka maraming tao. May iba na nagtitinda ng isda , gulay at marami pang iba.
Biglang kumalam ang aking tiyan at ngayon ko lang napagtanto na hindi pa pala ako kumain. Agad naman akong naghanap ng isang kalinderya. Pumasok naman ako sa isang kalinderya na may naksulat sa itaas na "Aling Nena's Kalinderya" at doon ay pumili na ako sa aking kakainin.
Nakaramdam ako ng pagkahiya nang nagsitinginan ang lahat sa akin. Ano bang meron? May dumi ba ako sa mukha?
"Ang ganda niya pare."
"Mukhang anak mayaman to ah?"
"Sus! Maganda lang naman 'yan kapag nakapag makeup."
"May boyfriend na kaya siya?"
Agad naman akong umiling sa kanilang sinasabi tungkol sa akin.
"Anong sayo, Miss?"Pagtataray niyang pagtatanong.
"Isang kanin po tsaka adobong baboy." Magalang kong pagkakasabi.
Tinarayan niya lang ako at nag serve sa aking order. Aba't may Mali ba akong nagawa?
"Heto!" Mataray niyang pagkakasabi at agad ko namang tinanggap ang aking order. Agad naman akong tumungo sa bakanteng mesa at umupo na roon at nagsimula nang kumain.
-
Gabi na at wala par rin akong matutuluyan. Naglalakad lang ako rito sa isang parke at nagmamasid sa mga tao na naglalakad din at habang ang iba naman ay kasama nila ang kanilang kasintahan. Agad naman akong umupo sa isang bangko at nagpahinga.
Halos buong araw akong naglalakad at nanakit na ang paa ko sa kakalakad. Saan ako matutulog nito? Wala naman akong kakilala na matutuluyan. Pero at least umalis na ako roon.
Dahil wala akong matutuluyaj ngayon, wala akong choice kundi dito nalang ako matutulog. Agad ko namang kinuha ang karton sa gilid at ginawa ko itong banig. Humiga naman ako at nagpahinga.
"Pare, ang ganda niya."
"Oo nga, kutis purselana."
"Sigurado akong anak mayaman ang babaeng 'to."
Dahan-dahan ko namang minulat ang aking mga mata nang ramdam kong parang may biglang humawak sa aking dibdib at sa aking paa.
Napasigaw ako sa gulat nang makita ko ang dalawang lalaki na pinag samantala nila ako. Hindi ako makasigaw dahil binalotan nila ang bibig ko gamit ang isang kamay ng isang lalaki.
"Huwag kang maingay miss baka papatayin ka namin." Manyak niyang pagkasabi.
And I was shocked nang makita ko ang bitbit niyang kutsilyo at kinuskos niya ito sa aking leeg.
Napaiyak ako at gusto kong humingi ng tulog ngunit natatakot na ako.
"Mukhang ang sarap mo miss, tikman ka muna namin." At nagsitawa ang dalawa. Iyak lang ako nang iyak ngayon. Wala na akong magagawa kundi ang pagsamantalahan lang nila akong dalawa.
Katapusan ko na ba ito? Hubarin na sana ng isang lalaki ang aking pantalon nang bigla itong tumilapon sa sahig. Nanlaki ang mga mata ko sa pangyayaring iyon. Agad naman niya sinapak ang lalaking tumakpan sa aking bibig at napahawak ito sa kanyang ilong na duguan.
Agad ko naman inayos ang sarili ko at nagtago sa likod ng malaking kahoy. Pinanuod ko lang silang naglaban. Agad naman bumangon yung lalaki at balak sana niya itong saksakin sa dibdib ngunit nakailag ito. Agad naman niyang kinuha ang kamay kung saan hawak niya ang kutsilyo at pinaikot ito sa likuran at doon namimilipit sa sakit ang manyak.
Agad naman niyang tinapon ang kutsilyo at sinipa niya ito sa likuran at nawalan ng Malay dahilan sa pagkabagok ng kaniyang ulo sa sahig. Napapikit lamang ako nang makakita akong umaagos na dugo galing sa ulo nito. Babatuhin sana siya nang isang lalaki ngunit mabilis naman niyang inagaw ang bato at sinuntok niya ito sa mukha at binalian ng leeg sanhi ng kanyang pagkawalan ng Malay.
Napanganga lang ako sa pangyayari. Tinitigan ko lang ang lalaking nakatayo at nakatitig lamang sa mga lalaking pinatay niya. Dahan-dahan naman akong lumabas sa malaking kahoy upang pasalamatan siya.
"Uyy pare! Ang astig mo! Hindi mo man lang ako hinintay." He pouted his lips.
"Ang tagal mo kasi. Para kang bakla kung kumilos tsk." Malamig niyang sambit.
"Ahmm.." Pinutol ko ang kanilang usapan nang agad naman tumingin yong isang lalaki which is kaibigan niya ito.
"Hi, Miss!" Masiglang bati nito at bigla niya akong nilapitan.
Ngumiti lang ako sa kaniya. "I'm Kristoffer, just call me Kris." Nakangiti niya at nag shake hands kami.
"I'm Samantha." I replied.
"Hoyy Pre! Magpakilala ka naman. Hays ako na nga lang, siya nga pala si Alexander." Kris said.
Tumango lang ako at ngumiti sa kanya ngunit inirapan niya lang ako. Problema nito?
"Salamat nga pala sa pag ligtas sakin, kung Wala ka--" Agad naman niyang pinutol nang nagsalita si Alexander.
"Bakit ka pa nandito? Gabing-gabi na namamasyal ka pa." Naiinis niyang pagkakasabi.
Aba't ang lalaking to, problema ba niya?
"Teka Sam, San ba sainyo? At mahatid ka namin?" Buti pa itong si Kris, concern di gaya ng isa diyan.
"Naglayas ako.."
Nabigla naman si Kris at etong kupal na ito parang walang emosyon.
"Saan ka magstatay ngayon? Delikado dito." Nagtatakang sabi ni Kris.
"Maghahanap ako ng matitirhan," sagot ko sa kanya.
"Sa bahay ka titira." Agad kaming napatingin sa kanya. Seryoso ba ito?
"Seriously Alex? I thought you don't allowed girls inside of your house?" Natatawang tanong ni Kris.
"Talaga? Naku, nakakahiya naman po kung makitira ako sa bahay mo." Nahihiya kong sabi kay Alex.
"Tatanggapin mo ba o hindi?" Malamig niyang pagkakatanong.
"Nako tanggapin mo nalang Sam, baka magbago pa ang desisyon niya." Pag-alala ni Kris.
Bakit ko naman tatanggapin eh hindi ko naman ito kilala tsaka halata namang may balak ito. Pero parang wala naman siguro kasi tinulungan naman niya ako diba?
"So, what now?" Nababagot niyang tanong.
"Okey sige papayag ako," sagot ko sa kanya.
"Okay, let's go bago pa tayo maabutan ng mga pulis," sambit nito at agad naman niya akong kinaladkad.
Napatingin lang ako sa kamay niya na nakahawak sa aking braso. First time ko pa kasing naramadaman ito. Para bang magkakilala na kami noon. Sino ba siya?
- Writer
