บทที่ 3
1338 Words
ควินพูดอย่างเย็นชาว่า “เลขาฉินเป็นมือขวาของฉัน และเขาอยู่กับฉันมาแปดปีแล้ว คุณคิดว่าฉันจะเชื่อเรื่องไร้สาระของคุณหรือจะชื่อเลขาฉิน?”
"..." หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง เฟดก็มองเข้าไปในดวงตาของควิน พวกเขาเต็มไปด้วยความโกรธและความผิดหวัง เฟดก้มศีรษะลง รู้สึกผิดหวัง
ควินยิ้มเล็กน้อยแล้วพูดว่า “ฉันไม่รู้ว่าคุณได้ยินข่าวลืออะไรในโรงอาหาร ซึ่งทำให้คุณเป็นแบบแบบอื่น สิ่งหนึ่งที่คุณต้องจำไว้คือการแต่งงานระหว่างเราเป็นเพียงการแสดง จำสถานะของคุณไว้และอย่าล้ำเส้น”
“แล้วก็อย่ามายุ่งเรื่องส่วนตัวของฉันด้วย เข้าใจไหม?” น้ำเสียงของ ควิน รุนแรงขึ้นเล็กน้อย
เฟดมองเข้าไปในดวงตาที่เต็มไปด้วยความโกรธของควิน และสูดหายใจเข้าลึกๆ ก่อนพูดว่า “ประธานหลิน ผมเข้าใจแล้ว”
“ฮึ่ม งั้นก็ออกไปได้แล้ว!” ควินพูดอย่างเย็นชา
เฟดเดินออกจากออฟฟิศโดยไม่พูดอะไรสักคำ
เมื่อมาถึงลิฟต์ เฟดก็กดปุ่มลง จากนั้นเขาก็เข้าไปในลิฟต์
ขณะที่ประตูลิฟต์กำลังจะปิด เสียงของควินและเลขานุการของเธอก็ดังขึ้นในห้องทำงานของประธานาธิบดี “บุคคลนั้นบุกเข้าไปในห้องทำงานของท่านประธานโดยไม่ได้นัดหมาย ตามข้อบังคับของบริษัท เขาจะถูกปรับ 1,000 บาท ซึ่งจะถูกหักจากเงินเดือนของเขาในเดือนนี้"
"ใช่!" เลขาตอบอย่างสุภาพ
ประตูลิฟต์ปิดลง ขณะที่มีเสียงเคาะค้อนหนักๆ กระทบหัวใจของเฟด
รอยยิ้มขมผุดขึ้นที่มุมปากของเฟด เฟดพูดเบาๆ ด้วยน้ำเสียงที่มีเพียงเขาเท่านั้นที่ได้ยิน "ใช่! เราเป็นคู่รักกันตามสัญญาเท่านั้น ทุกคนก็แค่ทำตามความต้องการของพวกเขา ผมนี่แหละที่โง่เอง"
เมื่อเฟดกลับมาที่ห้องพยาบาล เซเนียก็อยู่ที่นั่นแล้ว
เซเนียเห็นสีหน้าผิดหวังของเฟด เธออดไม่ได้ที่จะปฏิบัติอย่างระมัดระวังเมื่ออยู่ใกล้ๆ เขา เซเนียเข้าหาเฟดอย่างช้าๆ แล้วถามว่า “เฟด เป็นอะไรไหม คุณไม่มีความสุขเหรอ?”
เฟดยิ้มให้เธอและพูดเบา ๆ ว่า “ผมสบายดี”
ในช่วงบ่ายงานของพวกเขายังคงดำเนินต่อไป
หลังจากคุ้นเคยกับงานใหม่ในตอนเช้า ในที่สุดเฟดก็เริ่มทำงานอย่างเป็นทางการ โดยส่วนใหญ่ห้องพยาบาลของบริษัทใช้ในการรักษาโรคทั่วไปบางอย่าง เช่น อาการปวดหัวและไข้ สำหรับพนักงานของบริษัท วิธีการโดยทั่วไปคือการสั่งยาตามอาการของโรค โรคที่ร้ายแรงกว่าจะไม่ได้รับการรักษาในห้องพยาบาล
เมื่อเฟดมาถึงแล้ว สถานการณ์ก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย จากประสบการณ์หลายปีของการเรียนรู้บนภูเขา เทียนวู เฟดไม่เพียงแต่มีความรู้ในศิลปะการต่อสู้เท่านั้น แต่ยังประสบความสำเร็จในด้านการแพทย์อีกด้วย
สำหรับอาการทั่วไปบางอย่าง เฟดสามารถรักษาผู้ป่วยได้ด้วยการฝังเข็มหรือการนวดโดยไม่ต้องมีใบสั่งยาใดๆ และผลลัพธ์ก็ดีเยี่ยม ความเจ็บป่วยที่มักจะซับซ้อน และไม่สามารถรักษาให้หายขาดได้ในห้องพยาบาล ตอนนี้เฟดรักษาให้หายขาดได้ง่ายๆ
จึงมีข่าวแพร่กระจายในหมู่พนักงานว่ามี "หมอวิเศษ" อยู่ในห้องพยาบาลของเฟ่ย เอ็นเตอร์ไพรส์ โฮลดิ้ง จำกัด
ยังไม่สี่โมงเย็นซึ่งปกติแล้วที่ห้องพยาบาลนั้นจะว่าง ตอนนี้มีพนักงานมากกว่า 20 คนรออยู่ข้างใน สิ่งนี้ทำให้เซเนียทำงานไม่หยุด
หลังจากส่งพนักงานคนสุดท้ายออกไปด้วยอาการปวดหัว เฟดและเซเนียก็กำลังจะหยุดพัก
ในช่วงเวลานี้ ร่างสูงปรากฏตัวที่ประตู
เซเนียเข้าไปทักทายเขาทันที “เข้ามาสิ ฉันขอทราบว่าคุณรู้สึกไม่สบายใจตรงไหน…”
ก่อนที่เซเนียจะพูดจบ เธอก็ต้องตกใจกับสิ่งที่เธอเห็น จากนั้นเธอก็ถามด้วยความประหลาดใจ “เลขานุการฉิน ทำไม ทำไมคุณถึงมาที่นี่”
เฟดเงยหน้าขึ้นมอง และเห็นร่างสูงในชุดสูททางการและรองเท้าหนังอยู่ที่ประตูห้องพยาบาล ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากโดนัลด์ เลขาของสำนักงานประธานบริษัท
เฟดขมวดคิ้วเล็กน้อย
อย่างไรก็ตาม เซเนียเคยบอกเฟดก่อนหน้านี้ว่า ปกติแล้วผู้บริหารของบริษัทจะไม่มาที่ห้องพยาบาล เนื่องจากพวกเขาเข้าใจอย่างแจ่มแจ้งเกี่ยวกับความเป็นมืออาชีพของพนักงานในห้องพยาบาล ผู้บริหารทุกคนต่างเป็นห่วงสุขภาพของพวกเขาเป็นอย่างมาก ถ้ารู้สึกไม่สบายก็จะไปโรงพยาบาลในเมืองเพื่อตรวจร่างกาย แทนที่จะไปห้องพยาบาลในบริษัทเพื่อทำการรักษา
ณ ตอนนี้ โดนัลด์ผู้ซึ่งไม่เคยไปห้องพยาบาลก็ปรากฏตัวขึ้น สิ่งนี้น่าประหลาดใจสำหรับทั้งเฟดและเซเนีย
ความประหลาดใจแวบผ่านดวงตาของเฟดครู่หนึ่ง และในวินาทีต่อมาเขาก็กลับสู่สภาวะปกติ เมื่อมองไปที่โดนัลด์ เฟดก็ถามว่า "มีอะไรผิดปกติหรือเปล่า เลขาฉิน"
โดนัลด์สังเกตเฟดและโค้งริมฝีปากของเขาขณะพูดว่า "น่องของผมมีบางอย่างผิดปกติ"
“ที่น่องหรือ?” เฟดมองดูที่น่องของโดนัลด์และชี้ไปที่ที่นั่งข้างหน้าเขา “โปรดนั่งลง เลขานุการฉิน ผมจะดูให้คุณครับ”
“ผมไม่อยากนั่ง” โดนัลด์มองไปที่เฟด
เฟดตกใจ แต่ครู่ต่อมาเขาก็พูดว่า "ในกรณีนี้ ผมเกรงว่าจะไม่สะดวกที่จะวินิจฉัยและรักษาคุณ"
“ถ้าไม่สะดวกก็เปลี่ยนอิริยาบถให้สะดวกก็ได้ เช่น คุกเข่าดูเพื่อวินิจฉัย” มุมปากของโดนัลด์ยกขึ้นและเยาะเย้ยเฟด
เฟดที่กำลังยิ้มกลายเป็นเย็นชาทันที เฟดมองดูโดนัลด์และพูดอย่างเย็นชาว่า “คุณพูดอะไร?”
“ผมพูดว่าให้คุกเข่าดูก็ได้” โดนัลด์พูดอย่างเย็นชา
เฟดวางอุปกรณ์ในมือลง มองไปที่โดนัลด์ แล้วชี้ไปที่ประตู "ถ้าคุณไม่ได้มาเพื่อรับการรักษา ได้โปรดออกไป"
“คุณกำลังขอให้ผมออกไป นี่คือวิธีที่คุณทำงานใช่ไหม?” โดนัลด์จ้องไปที่เฟดขณะถามเขา
เฟดเงียบแต่ยังคงจ้องโดนัลด์
ในเวลาเพียงครู่ ความตึงเครียดในห้องพยาบาลก็เพิ่มขึ้นอย่างไม่คาดคิด
เซเนียตื่นตระหนก เซเนียไม่เคยคาดหวังว่าโดนัลด์จะต่อสู้กับเฟด คนหนึ่งเป็นเลขานุการผู้บริหารระดับสูงของบริษัท และอีกคนหนึ่งเป็นพนักงานผู้มาใหม่ จะมีความคับข้องใจระหว่างพวกเขาได้อย่างไร?
“เลขาฉิน หมอเฉิน เพิ่งมาใหม่ ถ้าไม่ว่าอะไรก็ขอให้ฉันดูน่องของคุณหน่อยค่ะ!” เซเนียกล่าวว่าเพื่อช่วยสถานการณ์ จากนั้นเซเนียก็เดินออกไปและพร้อมที่จะก้มลงวินิจฉัยโดนัลด์
อย่างไรก็ตามโดนัลด์เตะเซเนียออกไปและพูดอย่างเย็นชาว่า "ผมเคยบอกไปแล้วว่าอยากให้เขามา คุณไม่เข้าใจเหรอ"
เซเนียลูบแขนที่ช้ำแล้วมองโดนัลด์ด้วยความโกรธเล็กน้อย “เลขาฉิน ฉัน ฉันไม่ได้—”
“ถ้าไม่ใช่ก็หุบปากซะ” โดนัลด์พ่นลมหายใจและจ้องมองไปที่เฟดอีกครั้ง เสียงของโดนัลด์เย็นชาในขณะที่เขาพูดซ้ำ "ผมต้องการให้คุณคุกเข่า และดูว่าน่องของผมเป็นอะไร"
เฟดมองดูเซเนียซึ่งนั่งอยู่บนพื้นด้วยน้ำตานองหน้า แล้วมองดูโดนัลด์ที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาอย่างเย่อหยิ่ง แววตาเต็มไปด้วยความโกรธ “คุณต้องการอะไร”
“ผมต้องการอะไร?” โดนัลด์กัดฟันและกระซิบกับเฟด "ผมต้องการให้คุณรู้ผลที่ตามมาจากการกระทำผิดและการรายงานเพื่อใส่ร้ายผม"
เมื่อได้ยินเช่นนี้ หัวใจของเฟดก็สั่นสะท้านและนึกถึงสิ่งที่บอกกับควินเมื่อบ่ายวันนี้
ณ ตอนนี้ ในใจของเฟดรู้สึกผิดหวังอย่างมาก ควินบอกโดนัลด์เกี่ยวกับเรื่องนี้หรือ?
"คุกเข่าลง!" โดนัลด์ตะโกนใส่เฟด
เสียงของโดนัลด์ทำให้เฟดหลุดจากความคิดของเขา เฟดเปล่งเสียงหนักแน่น “ไม่มีทาง!”
- Writer
