NAGHARAP-HARAP kami sa loob ng kuwarto ko. Nagdatingan na kasi ang mga pinsan ko galing sa school. Hindi pa kasi ako pumasok ngayon at magpahinga pa nga daw ako ng kaunti sabi ng doctor ko. Which is my brother by the way. Sa lunes na lang daw ako pumasok tutal Friday bamab na ngayon.
So back here inside my room, nagharap-harap kami. Ako, si kuya, mommy, daddy at nanay Elena.
I don’t know why my parents invited nanay Elena to come inside my room. It should be family only, pero hinahayaan ko na sila mommy. I’ll just wait for them to speak, maybe they’ll just reminiscing about their past life.
“Elena, I don’t know where I should start—” it’s mommy who speak first but interrupted by nanay Elena.
“Ako nga ang hindi alam kung paano haharap sa inyo. Labis-labis ang pasasalamat ko sa inyo.
