The Devil Lord (Book I)

Chapter 2

Hikari Villa Gracia's POV

...

Kakatapos lang ng klase ko sa last subject nang maisipan ko ng umuwi, I just want to take a rest pagkauwi. Masiyadong nakakapagod ang araw pero sanay nako dahil paulit-ulit lang naman ang pangyayari sa buhay ko. Nasa car park na ako and about to approach my car nang----- May isang itim na sasakyan ang mabilis na lumabas mula sa isang gilid na siyang nagpa-gulanyang sakin. Napa upo ako sa sahig at napapikit! Waiting for my spirit to come out of my mortal body pero ilang minuto ako sa ganoong posisyon at walang nangyari kaya dahan-dahan akong nag mulat ng mata at sumilip.

" Stupid! "

Dinig ko sa isang boses ng lalaki and looked at him, I went to an illusion when a greek god appeared and definitely he is looking me.

God! H-he's handsome...

Matangos ang naka line nyang ilong ----- He has a dark brown eye balls na nangingibabaw sa maputi nyang balat. His lips was pinky------

"You! leave!"

Sigaw n'ya sa boritonong boses kaya napasimangot ako. He's good looking and perfect body is absolutely opposite of his attitude. Mabilis akong tumayo at pinulot ang mga gamit kong nagkalat sa sahig.

"Yabang!!" I murmured pero nasabi ko pala ito ng malakas.

"Crazy! tsk!" Wika nito sabay pasok sa sasakyan at nag maneho ng mabilis. Tsk! Ano namang gagawin ko sa isang gwapong nilalang kung sobrang panget naman ng ugali nito. I wasn't yet done observing his physique then papakitaan nya ako ng kawalanghiyaan nya.

*Sigh*

Siya na nga tong muntik maka bangga eh! Grabe. People now a days were so disgusting.

....

*Ringing*

Dinampot ko ang aking "CUTE" na cellphone na nag ri-ring sa gilid ng kama. It was a call from an unknown number?

Who the hell is this?

"Hello?"

(God ! Hikari ! I miss you!!) A voice of a woman from the line.

"May I know who is this?" I asked so curioused.

(Duhhh!, Micka? the beautiful and only one Micka Balwarte)

Napangiti ako at napatili sa isip because of surprise, Oh my goodness! it's her. Micka Balwarte is my one and best friend, nag migrate yung family nila sa Tokyo at nawalan kami ng communication for almost a years.

"Oh my! how are you?"

(As usual? I'm still looking good honey *chuckle* I'll be back there tomorrow, I can finally back home. Sorry if I lost our communication. Nawala kasi yung phone ko and my social account was hacked! what a crap! Actually I'm here na sa Philippines but nag stay muna ako sa isang hotel bukas ang balik ko sa Village )Maligaya ang boses nitong kwento, She mention the word village dahil mag katabi lang kasi yung bahay nila at ang bahay namin nila Grandpa dito sa village. She is my old friend, my neighbor, and my everything. So, i'm lucky dahil naalala nya akong tawagan ulit.

"Bakit dika gumawa ng bagong account atleast we can communicate?"

(As if I can do that, alam mo namang sa dami ng gawain ko sa school plus sa company, I also forgetting my self to unwind)

Bigla tuloy akong naawa dito, siya na kasi ang nag ma-manage ng company nila because of some reasons. No wonder kung bakit hindi nya na nagawa pang isipin ang gumawa ng bagong account and maintain our communication.

"I'm sorry, I forgot"

(Okey lang *chuckle* Can we change our topic?)

"Anong time ang dating mo dito? "

( I can't tell but, isu-surprise visit kita friend *chuckle*)

Nag usap pa kami ng ilang oras bago maisipang putulin ang tawag. We talks about our life from the past year of having no communication for each other. I want to spend some time with her tomorrow. I guess.

***

Pagka gising na pagka gising ay lumabas na ako ng bahay para bumili ng regalo. I want to surprise Micka because I'm still longing for her hugs and sweet voice. Nagpunta ako ng Mall kahit medyo masama ang pakiramdam ko. Gusto ko lang talagang may maibigay na kung ano sa kanya, something that will surely take it as a memorable one. Nang makakita ng isang pair ng cute na sapatos ay kaagad kong nilapitan but I realized something.

"I don't think it is something good to give her, sa dami ng pera nya siguro naman napaka rami nya ng sapatos specially galing siya sa tokyo" Bulong ko sa sarili ko at lumabas muli ng stall. I need to buy something na wala pa siya, pero duh? san naman ako makakahanap non? Ano naman kaya ang ba-----

"Ahhh!!!!!"

Naputol ako sa pag iisip nang sunod-sunod na malakas na inggay sa mall ang bumasag sa katahimikan and made me feel nervous. Nagsimulang akong maaligaga sa nang yayari dahil sa mga nababasag na salamin, tunog ng pag sabog, tilian ng mga tao at putok ng baril ang umalingawngaw sa loob, kaya nakaramdam ako ng takot!.

Somethings went wrong at lahat ng tao ay nag sisitakbuhan to find door to scape! Hindi ko alam kung anong nangyari!! Pero isa lang ang nasa isip ko, I also need to scape this place right now!. Nagsimulang mag takbuhan ang mga taong nasa paligid ko. They started to blocked my way at halos maipit ako sa pagsisiksikan nila, I tried my best to run out of them at pinilit kong mag punta sa isang maluwag na lugar then I did.

*Panting*

I feel so suffocated at nahihirapan akong huminga kaya sumandal muna ako sa isang pader, ngunit agad ding lumayo doon nang mabasag ang katabing salamin dahil sa nag liliparang mga bala ng baril.

"God!! where should I go?"

Napa takbo ako ng mabilis, trying to scape hell kahit sobrang daming tao ang nagkakagulo, I just really want to leave this place now.

*bang!*

*bang!*

Tumakbo ako ng tumakbo papalayo sa Nag liliparang basag na salamin at bala. Hanggang sa naka ramdam ako ng mainit na bagay sa hita ko at ang pag kirot nito. I don't know what the s**t is that but that thing make my body down. Napaupo ako sa sahig at diko na napigilan ang luha ko ng makitang duguan ang kanang binti ko.

"Oh my god! *sniff " I cried in hopelessness.

*BLAG!!*

"Ahh !" Napatili ako nang makadinig ako ng malakas na kalabog kung saan. God! I don't wanna die here! Help me scape.

*Teardrop*

Habang bumubuhos ang luha ko ay mas pinili kong tumayo and walk along to scape. I really want to leave this place, kung kaya't pinilit kong mag lakad b-but my body argued with me. Because everything went black to me in the sudden.