“แต่คุณชายกำลังจะบอกให้นายท่านส่งแม่สื่อไปหาเจ้า” เสี่ยวจูว่า “ไหนจะเรื่องที่ข้าได้รู้ในวันปักปิ่นของคุณหนูเจียอีอีก คุณชายของพวกเราจะต้องพยายามเอาเจ้ามาเป็นฮูหยินให้ได้แน่ๆ”
“แค่เรื่องส่งแม่สื่อมายังสกุลลี่มิใช่ปัญหา แต่ข้าไม่เข้าใจว่าทำไมพี่จือฮันจะต้องพยายามเพื่อให้ได้ตัวข้าไปเป็นฮูหยิน” ลี่เหม่ยหลินหรี่ตามองสามสาวใช้สกุลว่าน “มีสิ่งใดที่ข้าควรจะรู้อีกหรือไม่”
ยุนเจียว หนึ่งในสาวใช้อุ่นเตียงเป็นฝ่ายตอบคำถามที่ทำให้พวกนางต้องออกมาถึงที่นี่ การเจรจาคือสิ่งที่ดีที่สุด “ข้ามีนามว่ายุนเจียว ในวันปักปิ่นของคุณหนูว่านเจียอี ข้ายืนอยู่ตรงต้นไม้ด้านหน้าทางเข้าประตูจวน ยามที่เจ้าขึ้นรถม้าไปแล้ว ข้าได้ยินคุณชายว่านพนันขันต่อกับสหาย หากคุณชายว่านสามารถเกี้ยวพาเจ้าเข้ามาเป็นฮูหยินในจวนได้ คุณชายซอเจ๋อตง จะออกเบี้ยค่างานมงคล ส่วนคุณชายเจียนเจี๋ย จะมอบทองให้อีกห้าร้อยชั่ง”
ลี่เหม่ยหลินหน้าเข้มขึ้นม
