two is better than one

CHAPTER 27

after kong maligo,sabay sabay na kaming umalis ng condo. hinatid ulit ako ni Seb sa school.

"thank you Seb".

"anything for you baby.take care. I'll pick you after your school".

"okay. bye ingat sa pag drive".

excited ako pag pasok dahil alam kong nandito na si Vincent. hindi man sya nag paramdam ng ilang araw wala naman akong Galit don,tampo meron pero kaunti lang.

habang papasok ako ng gate may tumawag saakin.

"van!". Nakita ko si Daniel. nakangiti ito habang papalapit saakin.

"good morning van".bati nito ng makalapit saakin.

"good morning,Anong ginagawa mo dito?"

"I'm waiting for you, hindi man kita na sundo at least makasabay man lang kita Hanggang sa building mo. Tara!".

nagtatawanan kami habang naglalakad. nakalimutan ko ng nandito na pala si Vincent.

paliko na kami ng sumalubong saamin si Vincent kasama ang mga kaibigan nitong sila sky.

nilapitan ako nito at niyapos sabay halik sa labi ko. hindi ako nakahuma sa kabiglaan ni hindi ko ito nagawang tugunin.

Segundo lang Ang halik nya saakin. Nang ihawalay nya Ang mukha nya nag katitigan kami. mariin ko itong tinitigan parang may iba sa expression ng mukha nito pero di ko iyon ma pangalanan kung ano.

di pa sana ako bibitaw sa pakikipag titigan dito kung di pa nag piking ubo si daniel.lumayo ako ng kaunti Kay Vincent pero hindi nito binitiwan Ang pag kakahapit sa bewang ko. nakalimutan kong may kasama nga pala ako.

"why are you with him?".may diin sa tanong nito.

"Nakita nya ako sa gate. by the way this is Daniel, Daniel meet Vincent".

"I'm Vanessa's boyfriend!".

nabigla ang Ang mukha ni Daniel sa sinabi ni Vincent.

"boyfriend mo?".saakin nakatingin si Daniel.

"why is there a problem!?".

"nothing bro". maaliwalas pa Rin ang mukha ni Daniel kahit na parang may pag ka sarcastic ang boses ni Vincent.

"let's go Vanessa ako na maghahatid sayo". hinawakan na ako nito sa kamay at hinila palayo Kay Daniel. ni hindi man lang ako nakapag paalam Kay Daniel dahil sa mabilisang pag hatak nito saakin.

wala kaming imik pareho habang nag lalakad. kahit nilingon ko ito pero si Vincent deritcho lamang ang tingin sa harap madilim ang anyo ng mukha nito. ilang araw itong nawala tapus ito lang Ang sasalubong saakin. kung ako namiss ko ito pero parang sa lalaki hindi ako nito na miss.walang bakas dito ang pag kamiss saakin.

"here we are thank you!".

"oh iba na naman ang nag hatid sayo? c'mon girl nong mga nakaraan si Daniel! ngayon naman si Vincent! ah I think pass muna si Daniel kasi bumalik na si Vincent? am I right girl?! kapal talaga ng mukha mo! pinag sasabay mo ang dalawang lalaki!".

"would you please stop!". naiinis Kong sigaw sa babaeng labanos. tiningnan Ko ang mukha ni Vincent. kung kanina madilim na Ang mukha nito mas dumilim pa ngayon dahil sa mga narinig nya sa bibig ng babaeng labanos.

"stop that nonsense woman! you better leave now! don't make me out my temper baka hindi mo kayanin! leave!". napa tulala ako sa sigaw ni Vincent. maging ang babae ay nabigla din namumutla itong nakatingin Kay vincent.ni hindi nito maigalaw Ang mga paa paalis sa kinatatayuan.dahil siguro iyon sa nerbyus.

"I said leave now!". dumagundong ang boses nito sa hallway. don lang parang natauhan Ang babaeng labanos. tumakbo ito palayo saamin ni Vincent..

"v-vince yong sinabi nong Babae--...

hindi na pinatapus ni Vincent ang sasabihin ko,bigla ako nitong hinawakan sa pulsuhan ko at hinatak palayo sa pinto na dapat papasukan ko.

dahil sa malaking tao si Vincent ang hakbang nito ay parang mabagal na takbo ko na.

"Vince stop!".

parang wala itong narinig mas hinigpitan pa nito Ang hawak sa pulsuhan ko at patuloy pa Rin sa pag lalakad..

"please Lord Vincent! bitiwan mo ako nasasaktan ako sa hawak mo!".

tumigil ito sandali at tiningnan lang mga kamay nyang nakahawak saakin. akala ko tatanggalin nya na ito. pero hindi pala,dahil tinanggal nya nga iyon pero sa kamay nya naman ako hinawakan at nag pa tuloy muli sa mabilis na pag lalakad.

dinala ako nito sa tambayan nila. wala doon Ang mga kaibigan nya. kaya kaming dalawa lang. binitawan na ako nito at naupo ito sa upuan na nanduon. habang ako nakatayo lang sa harap nito.

nakatukod ang mga siko nito sa mga hita. hinihilamos Ang mga palad sa mukha hanggang buhok nito. mukha itong frustrated sa itsura nito.

"Vince ano bang nangyayari sayo?". mahinahon kong tanong.

hindi ito sumagot.

"Vince may problema ba? tell me?".

"ikaw! ikaw ang problema ko! ilang Araw lang akong nawala kung Kani kanino kana nag papahatid or worst baka nagpapaligaw pa!".

"vince kailan ko lang nakilala si Daniel! wala namang ginagawa yong tao!".

"f**k! I don't wanna hear his name! f**k! f**k that bastard!".sigaw nito.

"Vince calm down please!". nahihirapan kong alo Kay Vincent. pero sa itsura nito parang hindi basta basta maalo.

"how can I calm down Vanessa! kung Nakita kong may kasamang iba Ang girlfriend ko!".

"Vince wala naman akong ginagawang masama".

"s**t! f**k!". puro Mura Ang naririnig ko sa bibig ng lalaki.

tumayo ito at kita ko ang mukha nitong pulang pula sa Galit. hindi ko maintindihan kung bakit umaasta ito ng ganito. akala ko dahil matagal kaming hindi nag kita ma mi miss namin Ang isat Isa. yong imagination ko pag nag kita kami na mag lalambingan, mag yayakapan at mag hahalikan ay hindi pala Mang yayari. taliwas sa expectations ko ang nangyayari saamin. Galit at sigaw at pag mumura ang ginagawa ni Vincent.

"Vince?". mahina Kong tawag dito. gusto ko mang itong hawakan pero hindi nakikiayon ang isip ko pati ang katawan ko.

"who's that guy to you?! tell me honestly Vanessa?!".

"sino si Daniel?".

"f**k! I said don't mention his name in front of me!". nakakatakot si Lord Vincent. Ganito ba ito? ganito ba ang ugali nito pag nagagalit?. kunting kunti na lang mauubos na din Ang pasensya ko

"he's just a friend Vincent. trust me".

"ano yon,nawala lang ako,nag paligaw ka na sa iba!? ilang days akong nawala! hinanap mo man lang ba ako? tinawagan mo ba ako o tenext man lang?".

"yon nga eh! ilang Araw kang nawala! ikaw ba naalala mo man lang ba ako? tinawagan or tenext mo Rin ba ako? ikaw ang nawala,ikaw ang umalis! ako Ang naiwan! ako Ang nag hintay! ni hindi ko nga alam Kong nasan ka! hindi mo man lang nagawang mag paalam saakin! gusto kong mag tanong pero wala akong matanungan! pati mga kaibigan mo wala! tiniis ko ang sarili kong wag kang itext or tawagan dahil iniisip ko baka busy ka at ayaw mong pa istorbo! baka kako inutusan ka ulit ng daddy mo about sa company business nyo. you'd never remember me! I'm your girlfriend Vince but you never tell me where you are! pero baka hindi mo naman talaga ako tinuturing na girlfriend!".

Bago pa makasagot si Vincent umalis na ako sa kinatatayuan ko,humakbang ako palayo sa kanya. maling mali ang inaakala Kong pag kikita namin. hindi ito ang imagination ko e. kanina nong binalita saakin ng kaibigan ko na pumunta kagabi si Vincent sa condo ko gustong gusto Kong batukan Sila dahil hindi ako ginising. pero ngayon di ko alam,nawala Ang excitement sa katawan ko na Makita at masilayan ang boyfriend ko. natawa ako sa isip ko. boyfriend? boyfriend ko nga ba Si Vincent? oh baka ako lang ang nag assume.baka mali lang Ang nakikita ko sa mga mata nya na gusto nya ako. ganito ba talaga pag may boyfriend simula pa lang parang nag kakasakitan na kayo.

Nakita nya lang akong kasama si Daniel nag ka ganun na sya. ni hindi man lang nagtanong muna saakin. basta basta na lang nagagalit. and worst pinag bintangan pa akong nag papaligaw! aba first time kong mag ka boyfriend at ayaw Kong mag two timer. panu ako mag to two timer kung gustong gusto ko sya. Hindi kaya sya Ang meron ng iba. inaaway nya lang ako dahil gusto nya na makipag hiwalay! I can't believe this! first boyfriend ko sya parang first heartbreak ko Rin.. nakalimutan ko babaero nga pala ang taong nagustuhan ko na anytime pwede akong ipag palit sa mas higit saakin.

nakarating ako sa soccer field. hindi ko na napansin dito pala ako dinala ng mga paa ko. kung wala lang akong exam sa next subject ko tinawagan at inaya ko na sana Ang mga kaibigan Kong mag inom. nag tambay lang ako ng ilang minuto doon. dahil pag tingin ko sa relo ko sa bisig ay malapit na ang next subject ko.

kinalma ko lang ang sarili ko at nag desisyong umalis na doon.

nakaka ilang hakbang pa lang ako ng makasalubong ko si Steph.

"hey van! what happened?".

"nothing".

"I saw Vincent a while ago. nag kita na ba kayo?".

"yeah". maikli Kong sagot Kay Steph.

"so? why is your face like that? did you two fought?".

marahan akong tumango. di ko alam Kong matatawag ba yon na away. kasi ako di naman Galit Kay Vincent. si Vincent lang naman ang Galit na Galit na parang papatay na! ako napalakas lang Ang boses ko but deep in my heart hindi ako Galit.

"cheer up van! marami pa Dyan iba!". napatingin ako Kay Steph. ilang Araw pa nga lang kami ni Vincent pinag hahanap na agad ako ng iba. iba din mag advice itong si Stephanie..hanap agad ng iba. hindi ko ata kaya yon. gustong gusto ko si Vincent ito lang Ang lalaking una Kong nagustohan at ayaw Ko namang makipag hiwalay agad agad.

PL