ตอนที่ ๑๒ อยากให้เธอมีความสุข
โดนัทจ้องมองชายหญิงที่กำลังนั่งอยู่บนโซฟาด้วยสายตาที่ไม่อาจอธิบายได้ มีคำถามมากมายที่เขาอยากถามลูกปลา แต่บางคำถามเขาก็พอจะรู้แล้วบ้าง ผู้ชายตรงหน้าดูยังไงก็อายุน้อยกว่าเขาหลายปี
“พากลับบ้านไปหาพ่อกับแม่ด้วย” เขาเอ่ยกับลูกปลา “ถ้ามึงคิดเล่นๆ กับลูกปลา กูตามไปเก็บมึงถึงที่แน่” นี่ไม่ใช่คำขู่ แต่เป็นคำพูดที่หากว่ามาร์ชทำให้ลูกปลาเสียใจ เขาจะทำมันจริงๆ
“เรื่องของผม พี่ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกครับ” เขาตอบกลับหน้าตาย ก่อนหันมาส่งยิ้มให้กับลูกปลา
โดนัทยิ้มมุมปากสายตาที่มองมาที่เขาเหมือนหมาหวงกระดูก แต่พอมาร์ชกลับมองไปยังลูกปลาเหมือนสายตาของลูกหมาขอกระดูกซะได้ ผู้ชายมักเป็นแบบนี้กันทุกคน ใจร้ายกับคนทั้งโลกยกเว้นเธอ….
“หมดเรื่องก็ออกไป ฉันจะทำงาน” เขาออกปากไล่ เมื่อแนะนำตัวกันจบแล้ว
“เดี๋ยวฉันมาหา” เธอหันมายิ้มแล้วเดินออกจากห้องมาพร้อมกับมาร์ช “อย่าคิดมากกับคำพูดของ
