ตอนที่ ๑๔ ไม่ได้โกรธ
ริมฝีปากบางถูกเม้มเข้าหากัน ในขณะที่มาร์ชกำลังขยับสะโพกโหมกระหน่ำเข้าหาเธอ สองแขนสวมกอดร่างกายของเขาเอาไว้เป็นที่ยึดเกาะไม่ให้ตัวเองล้มลงไปที่พื้น
ลูกปลากำลังยืนเพียงขาเดียว ส่วนอีกข้างถูกยกพาดเอาไว้ที่ลำแขนของเขา เสียงครางของคนทั้งสองดังประสานกันอย่างมีความสุข ภายใต้สายน้ำที่ราดรดลงมาในห้องน้ำ ทำให้เกิดเสียงลามกดังก้องไปทั่วทั้งห้อง
“อื้อ..จะเสร็จแล้ว” เสียงของลูกปลาเอ่ยประชิดใบหูของมาร์ช เขาโน้มตัวลงมาฟังสิ่งที่เธอเอ่ย “อื้อ…แรงเกินไปแล้ว อื้อ” ความจุกแน่นกำลังทำให้เธอกัดฟัน ความเจ็บปวดและเสียวซ่านมีมาปะปน
“อื้อ ผมจะเสร็จแล้ว อ๊า” มาร์ชเชิดใบหน้าครางเสียงหลง เมื่อกายสาวตอดรัดถี่แน่นเอวสอบไม่ยอมหยุดขยับยังคงรักษาจังหวะได้เป็นอย่างดี
“อื้อ…” ลูกปลาสั่นเกร็งไปทั้งร่างกายเมื่อพบเจอกับความสุข มาร์ชเองก็ไม่รอช้าตามติดเธอมาก่อนที่เรียวขาของเธอจะถูกปล่อยให้เป็นอิสระ
