หลังจากได้รับข้อความสั้นๆ จากเฟย์ว่าเจ้าตัวจะเข้าไปเก็บของที่ห้อง วินก็รู้สึกใจหายอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน เขารู้ดีว่าการมาครั้งนี้ของเธอไม่ได้มีความหมายแค่กลับไปนอนห้องตัวเอง
เมื่อเฟย์มาถึงห้อง วินพยายามทำตัวให้เป็นปกติที่สุด
เฟย์เดินเข้าไปในห้องอย่างเงียบๆ เก็บของของตัวเองลงกระเป๋าทีละอย่าง
วินมองการกระทำนั้นอยู่ตลอดเวลา หลังจากยืนดูวินตัดสินใจเดินเข้าไปหาเฟย์
เขาพยายามจับมือเธอไว้ เพื่อที่จะขอเฟย์คุยดีๆ แต่เฟย์ก็ชักมือออก เขาไม่รู้ว่าทำไมเฟย์ถึงตั้งใจหลบหน้าเขาแบบนี้ เขาทำอะไรผิด เขาไม่เคยรู้เลย
“เฟย์ มาคุยกับกูดีๆ หน่อยได้ไหม?”
“กูไม่มีอะไรต้องคุยกับมึง”
วินพยายามบอกเฟย์ว่าให้พวกเราได้คุยกันดีๆ แต่เฟย์ก็บอกแค่ไม่มีอะไรต้องคุย
วินจึงงัดไม้ตายออกมาบอกกับเฟย์
“ไม่ว่ากูจะทำอะไรให้มึงไม่พอใจ กูจะรับผิดชอบมันทุกอย่างเอง”
เฟย์หยุดมือที่กำลังเก็บของ หันมามองหน้าวินตรงๆ
“ไ
