ตอนที่ 9 มัฟฟินรสหวาน

1220 Words

เบนิซิโอแบรนด์ เบนิซิโอเดินเข้ามาภายในบริษัทด้วยความหงุดหงิดที่แสดงออกมาทางสีหน้าอย่างชัดเจน บรรดาพนักงานสาวๆทั้งหลายที่เคยคลั่งไคล้ฮือฮาเขาในทุกๆเช้าไม่มีใครกล้าส่งเสียงออกมาแม้แต่คนเดียว ซีอีโอหนุ่มเดินมาหยุดอยู่ตรงโต๊ะทำงานของเพื่อนเพลงซึ่งเป็นต้นเหตุความหงุดหงิดของเขาในเช้านี้ "ทำไมไม่รอมาทำงานพร้อมกัน!" เขาปิดแฟ้มเอกสารในมือของเธออย่างเอาแต่ใจ บรรดาพนักงานได้ยินเสียงดุดันของซีอีโอหนุ่มต่างก็ชะเง้อคอเป็นเอ็นสอดรู้สอดเห็นเป็นการใหญ่ "เบาๆหน่อยสิคะ ไม่อายคนอื่นเขาหรือยังไง" เธอเอ็ดเขา "ตอบมาสิว่าทำไมไม่รอมาพร้อมกัน!" "ก็แล้วทำไมดิฉันต้องมาพร้อมบอสด้วยคะ" เธอเองก็หงุดหงิดให้เขาเหมือนกัน "ตามมาคุยกันข้างใน!" เขากดเสียงต่ำเพราะความโกรธและเดินเข้าไปในห้องทำงานทันที "เป็นบ้าอะไรของเขาวะ" เธองุนงงกับท่าทีของซีอีโอหนุ่มแต่ก็ต้องยอมเดินตามเขาเข้าไปอยู่ดี "มีอะไรก็ว่าสิคะบอส" เธอเดินเข้ามาจนถึงโต๊ะทำงานของเขาทว่าชายหนุ่มยังคงเงียบอยู่ แม้ว่าเธอจะรู้สึกดีกับรสจูบของเขาแต่ก็โกรธเขามากกว่า "ผมมีเรื่องที่จะตกลงกับคุณ" "เรื่องอะไรคะ?" เธอขมวดคิ้วหน้าบึ้ง "ผมต้องการนอนกับคุณ" เขาพูดออกมาเสียดื้อๆ "คะ? แค่นอนหรอคะ" เธอแกล้งถามแม้จะเข้าใจดีว่าเขาหมายความว่าอย่างไร "ผมต้องการมีเซ็กส์กับคุณ" เขาพูดออหมาตรงๆเลยก็ได้ "ทำไมคะ" เธอต้องรู้เหตุผล "คุณทำให้ผมมีอารมณ์ไง ตกลงหรือเปล่า?" "เอ่อ...คงต้องขอคิดดูก่อนนะคะ" "ทำไมต้องคิด คุณเองก็ต้องการผมไม่ใช่หรอ!" เขาหงุดหงิดที่เธอกล้าตอบออกไปเช่นนั้น คนอย่างเบนิซิโอไม่เคยถูกผู้หญิงคนไหนปฏิเสธขึ้นเตียงกับเขามาก่อนในชีวิต "ฉันพูดแบบไม่อายเลยนะคะว่าฉันไม่เคยมีเซ็กส์" เธอบอกเขาไปตามตรงแม้จะอายอยู่บ้างเล็กน้อย "คุณว่าอะไรนะ?" ดวงตาของเบนิซิโอฉายแววประกาย เขาลุกพรวดจากเก้าอี้ทำงานและเดินตรงมาหาเธอ "..." เธอเบือนหน้าหนีเขาเมื่อถูกร่างสูงรั้งเอวบางเข้ามาประชิดลำตัว "ทำไม?" เขาก้มลงไปหาเธอ กลิ่นหอมอ่อนละมุนของเธอปลุกอารมณ์ของเขาอีกครั้ง "ก็...ฉันไม่เคยมีแฟน และฉันก็อยากมีเซ็กส์ครั้งแรกกับผู้ชายที่ฉันรัก" เธอตอบเสียงเบา และคำตอบของเธอยิ่งสร้างความหนักใจให้เบนิซิโอ "งั้นเราก็คงมีอะไรกันไม่ได้!" เขาปล่อยมือออกจากเอวบาง "ทำไมคะ?" เธอหันหน้ากลับมาถามเขา "ก็เพราะเราไม่ได้รักกัน!" เขาไม่อยากทำให้เธอเสียใจ เพื่อนเพลงครุ่นคิดในใจว่าเธอจะทำให้เขาเปลี่ยนใจได้ เพราะความอ่อนเดียงสาเรื่องความรักจึงทำให้เธอคิดจะทำการใหญ่และไม่คิดถึงผลที่จะเกิดขึ้นกับหัวใจของตนเองมากนัก "ฉันอาจจะลองเป็น One night stand ของคุณก็ได้ เช้าวันใหม่เราก็จะเป็นเหมือนเมื่อคืนไม่มีอะไรเกิดขึ้น และฉันก็จะมาทำงานเป็นเลขาของคุณเช่นเดิม" เธอหมายความเช่นนั้นจริงๆ "ทำไมถึงเปลี่ยนใจง่ายนักล่ะ" เขาหันขวับกลับมาหาร่างบางเจ้าเสน่ห์ "ถึงครั้งแรกจะไม่ใช่ความรัก แต่ถ้าเป็นเบนิซิโอ แฮร์ริสันก็ถือว่าคุ้ม" เธอมองเขาด้วยแววตาแอบแฝงเลศนัยบางอย่าง แม้จะกระดากปากที่ต้องคุยเรื่องนี้กับเขาแต่ก็ไม่ถึงกับเขินอายเพราะเธอก็ใช่ว่าจะไม่เคยพูดเรื่องอะไรแบบนี้กับเพื่อนๆ "ถ้าเช่นนั้นคืนนี้คุณต้องไปหาผมที่ห้อง และก็ต้องนอนกับผมจนถึงเช้า" เขาคว้าเอวบางกอดไว้อีกครั้ง "ขอเป็น...คืนวันศุกร์ได้มั้ยคะ" เธอต่อรอง ความจริงแล้วเธอกำลังทำให้เขาต้องรอคอยและโหยหาเธอต่างหาก ธรรมดาที่ไหนล่ะ "ก็แค่อีกคืนเดียวเองค่ะ ขอเวลาเตรียมตัวก่อนนะคะ" เธอสบตาเขาลึกซึ้ง มือเรียวลูบไล้แผงอกกว้างเพื่อให้เขารู้สึกไว้ใจ "ห้ามเปลี่ยนใจเด็ดขาด เพราะถ้าคุณเปลี่ยนใจผมจะปล้ำคุณ" เขาบดจูบเธอหนักหน่วงราวกับเธอกำลังจะเสร็จเขาเสียตอนนี้ ความต้องการที่มีต่อเธอมันไม่สามารถหักห้ามใจได้เลยแม้แต่น้อย เพื่อนเพลงหนักใจกับความเอาแต่ใจของเขา เบนิซิโอเองก็ไม่เคยตกลงเรื่องอะไรแบบนี้กับใครมาก่อน เขารู้เพียงอย่างเดียวว่าต้องการเธอเหลือเกิน และยิ่งตอนนี้รู้ว่าเธอไม่เคยทำเรื่องอย่างว่ายิ่งทำให้เขาโหยหาอยากลิ้มลอง ทั้งชีวิตของชายหนุ่มยังไม่เคยได้ลิ้มรสความบริสุทธิ์ของผู้หญิงคนไหนมาก่อนเลย "มัฟฟิน" เขาถอนจูบออกมาอย่างอ้อยอิ่งและเรียกเธอสุดแสนหวาน "คะ?" เธออายเสียจนหน้าแดงกับรสจูบแสนเร่าร้อนของเขา "ก็ชื่อของคุณเรียกยาก ผมเรียกคุณว่ามัฟฟินดีกว่า เพราะคุณหวานไปหมดแบบนี้" เธอยิ้มให้เขาท่าทางเอียงอาย "อย่าไปเรียกให้ใครได้ยินก็พอค่ะ" เธอบอก "ไม่เห็นต้องแคร์เลย" จมูกโด่งกดลงตรงแก้มนวลข้างขวาของเธอจนเพื่อนเพลงต้องเอียงตัวหลบ เธอรู้สึกแปลกๆเพราะไม่เคยทำเช่นนี้กับใครมาก่อน "ฉันขอออกไปทำงานนะคะ" มือเรียวดันแผงอกกว้างออก "อืม ก่อนเที่ยงต้องเข้ามาใฟ้ผมจูบก่อนไปทานข้าวด้วย เข้าใจหรือเปล่า" เขาออกคำสั่ง เพื่อนเพลงไม่ได้รับปากและหมุนตัวเดินออกไปทันที "คนบ้าๆๆๆ" ความรู้สึกวาบหวิวไปทั้งตัวทำให้เพื่อนเพลงแทบไม่เป็นอันทำงาน เธอมองเห็นแต่ใบหน้าหล่อเหลาของเขาลอยเต็มหน้าจอคอมพิวเตอร์ไปหมด "ยัยเพื่อน!" เสียงของลิสาดังขึ้นขณะที่เธอกำลังเหม่อลอย "คะ?" "เธอไปคุยอะไรกับบอสนานสองนาน" หล่อนถามออกไปอย่างไร้มารยาท "ก็คุยเรื่องงานไงคะ ฉันทำงานผิดไปเยอะเลยโดนบอสดุชุดใหญ่เลยค่ะ" เธอไม่อยากมีเรื่องกับใครเลยในตอนนี้จึงพูดโกหกออกไป "ก็สมควร" ลิสาเบะปากใส่เธอ ทันใดนั้นเสียงโทรศัพท์บนโต๊ะของเพื่อนเพลงดังขึ้น "ค่ะบอส" เธอกดปุ่มรับสาย "ให้คุณลิสาเข้ามาพบผมด้วย" เสียงเบนิซิโอดังออกลำโพงทำให้ลิสาออกอาการดีใจ "ค่ะบอส" เธอกดปุ่มวางสาย "บอสเรียกพบฉันหรอ" หัวหน้าการตลาดสาวดีใจเหมือนปลากระดี่ได้น้ำ "ก็แล้วชื่อลิสาหรือเปล่าล่ะคะ" เพื่อนเพลงประชด "เออ! ฝากไว้ก่อนเถอะ แล้วก็อย่าเสนอหน้าเข้ามารบกวนฉันกับบอสล่ะ" ลิสาชี้หน้าเลขาสาวและเดินเข้าไปหาเบนิซิโอทันที "บอสนะบอส! จะเรียกเข้าไปทำไมก็ไม่รู้!" เธอหงุดหงิดใจ

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more