ดิฉันต้องนอกใจสามีจนกว่าจะท้อง

นัดหนุ่มตี๋หน้าหล่อ (ต่อ)

ตอน นัดหนุ่มตี๋หน้าหล่อ (ต่อ)

ลิ้นของฉันทำงานอย่างหนักหน่วงและต่อเนื่อง ความแข็งขึงที่ค่อยๆ ขยายตัวขึ้นในปากทำให้ฉันรับรู้ได้ถึงศักยภาพความเป็นชายของภูมิ เขาไม่ได้มีขนาดมหึมาจนน่าหวาดหวั่นเหมือนโฟร์แมนคนก่อน แต่เขาก็มีความ "ตึงเปรี๊ยะ" และขนาดที่มาตรฐานชายไทยพึงมี ซึ่งนั่นแหละคือสิ่งที่ฉันต้องการ... ความพอดีที่จะทำให้ฉันไม่เจ็บปวดจนเกินไป แต่ก็มากพอที่จะเป็นพ่อพันธุ์ชั้นดี

"อ๊า... คุณริสา... ผมไม่ไหวแล้ว... ผมอยากทำกับคุณจัง"

เสียงครางกระเส่าของภูมิดังขึ้นเหนือหัว มือหนาของเขาขยุ้มผมยาวสลวยของฉันเบาๆ เป็นสัญญาณว่าเขาพร้อมเต็มที่แล้ว ฉันถอนริมฝีปากออกอย่างอ้อยอิ่ง ปล่อยให้แก่นกายที่ชุ่มไปด้วยน้ำลายของฉันดีดผึงออกมาท้าทายสายตา ส่วนหัวบานสีชมพูระเรื่อดูสะอาดสะอ้านและน่าเอ็นดู แต่มันก็แฝงไปด้วยฤทธิ์เดชที่พร้อมจะระเบิดน้ำรักในตัวดิฉัน

ภูมิไม่รอช้า เขาฉุดแขนฉันให้ลุกขึ้นยืนแล้วผลักร่างของฉันลงไปบนเตียงนุ่มของโรงแรมระดับสามดาว ผ้าปูที่นอนสีขาวสะอาดรองรับเรือนร่างของฉันที่ตอนนี้ท่อนบนยังสวมเสื้อเชิ้ตทำงานหลุดลุ่ย ส่วนท่อนล่างเปลือยเปล่าล่อนจ้อน

"สวย... คุณสวยไปทั้งตัวเลยริสา"

เขามองฉันด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความหลงใหลและเทิดทูน ซึ่งต่างจากสายตาหิวกระหายแบบสัตว์ป่าของชายคนก่อนๆ สายตาของภูมิทำให้ฉันรู้สึกมีค่าขึ้นมาวูบหนึ่ง แม้ว่าในความเป็นจริงฉันกำลังทำตัวไร้ค่าด้วยการนอกใจสามีก็ตาม

เขาตามขึ้นมาคร่อมทับ ร่างกายกำยำสมส่วนของหนุ่มออฟฟิศที่ดูแลตัวเองดีทาบทับลงมา ไออุ่นจากผิวกายเขาแผ่ซ่านเข้ามาหาฉัน เขาจูบซับที่หน้าผาก ไล่ลงมาที่จมูก และบดขยี้ริมฝีปากฉันอย่างดูดดื่ม ลิ้นร้อนๆ ของเขาพัวพันกับลิ้นของฉัน แลกเปลี่ยนรสชาติของราคะอย่างไม่มีใครยอมใคร

มือของเขาสอดประสานกับมือของฉัน กดตรึงไว้กับที่นอน ขาแกร่งของเขาแทรกกลางระหว่างขาฉัน ดันเข่าฉันให้แยกออกกว้างจนสุด

"ผมขอเข้านะครับ... ผมจะทำเบาๆ"

เขากระซิบคำหวานที่ข้างหู ก่อนจะขยับสะโพก กดส่วนหัวที่แข็งขึงจ่อเข้าที่ปากทางรักที่ฉ่ำเยิ้มไปด้วยน้ำหล่อลื่นที่ร่างกายฉันผลิตออกมาต้อนรับเขา

ส่วบ! อร๊าาาา!

ทันทีที่เขากดดันเข้ามา ความรู้สึกคับแน่นที่คุ้นเคยก็เกิดขึ้น แต่ครั้งนี้มันต่างออกไป มันไม่ได้เจ็บปวดเจียนตาย แต่มันคือความ "ตึง" ที่พอดีคำ ผนังเนื้ออ่อนนุ่มของฉันขยายตัวต้อนรับเขาอย่างเต็มใจ กลีบดอกไม้สีสดของฉันโอบรัดท่อนเอ็นของเขาไว้ทุกตารางนิ้ว

"อื้มมมม... ภูมิ... แน่นจัง" ฉันเผลอครางออกมาเมื่อเขาดันเข้ามาจนสุดความยาว

หน้าท้องแบนราบของเขากระทบกับเนินหน่าวของฉันดัง ปึ้ก เบาๆ ความยาวของเขาพอดีที่จะชนกับปากมดลูกของฉัน สร้างความรู้สึกเสียววูบวาบที่ท้องน้อย มันเป็นจุดที่สามีของดิฉันไม่เคยได้เข้ามาถึง

ภูมิแช่ค้างไว้ครู่หนึ่ง ให้เราได้ปรับจังหวะลมหายใจให้ตรงกัน เขาจ้องตาฉัน สื่อความหมายลึกซึ้งที่ทำให้ฉันต้องหลบสายตาด้วยความรู้สึกผิดปนตื่นเต้น

"คุณตอดผมแรงมาก... ริสา... ผมมีความสุขที่สุดเลย"

"คุณต้องการผมเหรอ?"

"ใช่ค่ะ ภูมิ ฉันต้องการคุณ รีบๆทำสิคะ" ฉันเอ่ยโดยไม่อายปาก

เขาเริ่มขยับสะโพก ช้าๆ เนิบนาบ ในจังหวะแรก เพื่อปลุกเร้าอารมณ์ให้พุ่งพล่าน แท่งเอ็นร้อนผ่าวครูดถูผนังภายในของฉัน เสียดสีจุดกระสันซ้ำๆ จนขนอ่อนทั่วร่างฉันลุกชัน ฉันแอ่นสะโพกรับจังหวะของเขาโดยอัตโนมัติ ขาเรียวเกี่ยวรัดเอวสอบของเขาไว้แน่น

จากจังหวะเนิบนาบ แปรเปลี่ยนเป็นความรุนแรงตามแรงอารมณ์ที่พุ่งสูงขึ้น ภูมิเริ่มซอยสะโพกถี่รัว เสียงเนื้อกระทบเนื้อดัง พั่บ พั่บ พั่บ ก้องไปทั่วห้องสี่เหลี่ยมเล็กๆ นี้

เตียงนอนสั่นไหวตามแรงกระแทก เสียงขาเตียงเสียดสีกับพื้นกระเบื้องดังเอี๊ยดอ๊าด แต่ไม่มีใครสนใจ บรรยากาศในห้องอบอวลไปด้วยกลิ่นเหงื่อ กลิ่นกายชายหญิง และกลิ่นของตัณหาที่รุนแรง

"อ๊า... ภูมิ... แรงอีก... แรงๆ เลย" ฉันร้องขออย่างลืมตัว สลัดคราบคุณนายผู้เรียบร้อยทิ้งไป เหลือเพียงผู้หญิงร่านรักที่โหยหาน้ำเชื้อผู้ชายแปลกหน้า

ภูมิตอบสนองคำขอของฉันอย่างถึงใจ เขากระแทกกระทั้นเข้ามาอย่างหนักหน่วง ทุกดอกเน้นๆ ลึกสุดใจ ฉันมองเห็นเม็ดเหงื่อที่ผุดพรายบนหน้าผากเขา เส้นผมที่เปียกชื้นลู่ลงมาปรกหน้า ทำให้เขาดูเซ็กซี่อย่างบอกไม่ถูก

"เปลี่ยนท่านะครับ"

เขาถอนตัวออกแล้วจับฉันพลิกคว่ำ ให้ฉันอยู่ในท่าคลานเข่าแบบหมาตัวเมีย เขาจับสะโพกฉันยกสูงขึ้น กระโปรงทรงสอบที่ยังคาอยู่ที่เอวเลิกขึ้นสูง เผยให้เห็นก้นขาวเนียนที่งอนงามล่อตาล่อใจ

ภูมิสอดใส่เข้ามาจากด้านหลัง ท่านี้ทำให้เขาเข้าได้ลึกกว่าเดิม ลึกจนฉันต้องอ้าปากค้าง ร้องเสียงหลง

"อ๊าาาา! อร๊ะ! อ๊า! อร๊าย!...ภูมิ! อึ่ก!"

"ชอบไหมครับ... แบบนี้ชอบไหม" เขาถามเสียงกระเส่า พร้อมกับฟาดฝ่ามือลงบนก้นฉันเบาๆ เพี๊ยะ ๆ

ความเจ็บนิดๆ ที่ก้นผสมกับความเสียวซ่านที่ช่องท้อง ทำให้สติของฉันกระเจิดกระเจิง ฉันพยักหน้ารัวๆ มือจิกผ้าปูที่นอนจนยับยู่ยี่

เราเริงรักกันอย่างสุดเหวี่ยง เปลี่ยนท่าทางไปมาเพื่อตักตวงความสุขให้ได้มากที่สุด ทั้งท่าที่ฉันขึ้นขย่มเขาเอง ท่าที่เขายืนอุ้มฉันกระแทกที่ปลายเตียง ทุกท่วงท่าเต็มไปด้วยความเร่าร้อนและความต้องการที่อัดอั้น

จนกระทั่งมาถึงจุดพีค...

ฉันรู้สึกได้ถึงความเกร็งเขม็งของกล้ามเนื้อภูมิ ลมหายใจของเขาหอบถี่กระชั้น จังหวะการกระแทกของเขาเร็วและแรงขึ้นจนตัวฉันโยกคลอนหัวสั่นหัวคลอน

"ริสา... ผมไม่ไหวแล้ว... ผมจะออกแล้ว..."

คำพูดนั้นเหมือนเสียงสวรรค์สำหรับฉัน ฉันรู้หน้าที่ของตัวเองทันที

"แตกเข้ามาเลยภูมิ... แตกเข้ามาข้างใน... ปล่อยให้หมดเลยนะ!" ฉันตะโกนสั่งเสียงหลง พร้อมกับขมิบตอดรัดเขาแน่นที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพื่อรีดเร้นน้ำอันเลอค่าทุกหยาดหยด

"โอ้วววววว!"

ภูมิคำรามลั่น เขากดสะโพกแนบสนิทกับก้นฉัน ร่างกายกระตุกเกร็งอย่างรุนแรง ฉันรู้สึกถึงแรงฉีดพ่นที่มหาศาล น้ำเชื้ออุ่นจัดระลอกแล้วระลอกเล่าพุ่งทะลักเข้ามาในมดลูกของฉัน มันร้อนวูบวาบไปทั่วท้องน้อย เติมเต็มความว่างเปล่าที่ฉันโหยหามานาน

เขาแช่ค้างไว้อย่างนั้น ปล่อยให้ธารลาวาแห่งชีวิตไหลรินเข้าสู่ร่างกายฉันจนหยดสุดท้าย ฉันนอนฟุบหน้าลงกับหมอน หอบหายใจรวยริน น้ำตาซึมออกมาด้วยความปิติปนเศร้า

ขอให้ท้องเถอะ... ขอให้ครั้งนี้สำเร็จเถอะ... ฉันภาวนาในใจ

ภูมิค่อยๆ ถอนตัวออก แล้วทิ้งตัวลงนอนเคียงข้างฉัน เขาโอบกอดฉันจากด้านหลัง ซุกหน้าลงกับซอกคอที่ชื้นเหงื่อ

"ผมมีความสุขมากเลยริสา... คุณยอดเยี่ยมมาก" เขากระซิบเสียงนุ่ม

ฉันพลิกตัวกลับไปหาเขา ซุกหน้าลงกับอกกว้าง แสร้งทำเป็นหลับตาพริ้มรับสัมผัส

"ผม... ผมคิดว่าผมรักคุณเข้าแล้วนะ"

คำสารภาพของเขาทำให้ฉันชะงักไปชั่วครู่ หัวใจกระตุกวูบด้วยความรู้สึกผิด ภูมิเป็นคนดี เขาจริงใจ แต่ฉันกลับใช้เขาเป็นแค่เครื่องมือ

แต่ฉันถอยไม่ได้แล้ว ฉันต้องเล่นตามบทบาทนี้ต่อไป

"ฉัน... ฉันก็รักคุณค่ะภูมิ" ฉันโกหกคำโต เงยหน้าขึ้นสบตาเขาแล้วมอบจูบอันแสนหวานให้ เพื่อปิดบังความลับดำมืดในใจ

เรานอนกอดกันอยู่อย่างนั้นบนเตียงแคบๆ ในโรงแรมราคาถูก ปล่อยให้ความเหนื่อยล้าครอบงำจนผล็อยหลับไป...

...

เสียงนาฬิกาปลุกจากมือถือของฉันดังขึ้นเตือนว่าเวลาแห่งความสุข (หรือเวลาแห่งการทำภารกิจ) ใกล้จะหมดลงแล้ว ฉันงัวเงียตื่นขึ้นมา มองดูเวลา บ่ายสามโมงเย็นแล้ว ฉันต้องรีบกลับก่อนที่จะผิดสังเกต

"ตื่นได้แล้วค่ะภูมิ เราเผลอหลับกันไปนานเลย" ฉันเขย่าตัวปลุกชายหนุ่มข้างกาย

ภูมิขยี้ตาตื่นขึ้นมายิ้มให้ฉัน "ไม่อยากลุกเลย อยากนอนกอดคุณแบบนี้ทั้งวัน"

"ไม่ได้สิคะ เดี๋ยวเราต้องกลับกันแล้วนะ" ฉันตัดบท แล้วลุกขึ้นจากเตียง ความรู้สึกหนึบหนับที่หว่างขาเตือนให้รู้ว่าน้ำเชื้อของเขายังคงอยู่ข้างใน

"ไปอาบน้ำกันครับ เดี๋ยวผมถูหลังให้" ภูมิเสนออย่างอารมณ์ดี

เราพากันเดินเข้าห้องน้ำเล็กๆ ที่มีเพียงฝักบัว ยืนเบียดเสียดกันใต้น้ำอุ่น ภูมิเอาใจใส่ฉันดีมาก เขาช่วยฟอกสบู่ให้ฉันอย่างนุ่มนวล ลูบไล้ไปตามเรือนร่าง แต่ฉันพยายามหลีกเลี่ยงไม่ให้เขาล้างทำความสะอาดภายในช่องคลอด ฉันต้องการเก็บน้ำเชื้อพวกนั้นไว้ให้นานที่สุด

"เดี๋ยวอาบน้ำเสร็จ ไปหาอะไรอร่อยๆ ทานกันต่อนะครับ แถวนี้มีร้านอาหารญี่ปุ่นบรรยากาศดีๆ อยู่ร้านนึง ผมอยากพาคุณไป" ภูมิเอ่ยชวนขณะเช็ดตัวให้ฉัน

ใจจริงฉันอยากจะปฏิเสธทันที แต่ต้องรักษาน้ำใจ "เอ่อ... เสียดายจังค่ะภูมิ พอดีริสามีธุระด่วนที่บ้าน คุณแม่โทรมาตามเมื่อกี้ตอนคุณหลับ บอกว่ามีญาติผู้ใหญ่มาหา ต้องรีบกลับไปต้อนรับน่ะค่ะ"

ฉันกุเรื่องโกหกอีกครั้ง สีหน้าของภูมิหมองลงอย่างเห็นได้ชัด แต่เขาก็พยักหน้าเข้าใจ "อ๋อ... ครับ ไม่เป็นไรครับ งั้นไว้วันหลังนะครับ"

"ไว้วันหลังนะคะคนดี" ฉันเขย่งเท้าหอมแก้มเขาปลอบใจ

เราแต่งตัวกันอย่างรวดเร็ว ฉันสวมชุดทำงานชุดเดิม จัดทรงผมและแต่งหน้าใหม่ให้ดูเรียบร้อยเหมือนเพิ่งกลับจากงานสัมมนา

"ขับรถดีๆ นะครับ ถึงบ้านแล้วบอกผมด้วยนะ" ภูมิเดินมาส่งฉันที่รถ จับมือฉันไว้แน่นเหมือนไม่อยากปล่อย

"ค่ะ คุณก็เหมือนกันนะ"

ฉันก้าวขึ้นรถ สตาร์ทเครื่องยนต์ แล้วค่อยๆ ขับเคลื่อนออกจากโรงแรม โดยมีภูมิยืนโบกมือลาอยู่ด้านหลัง ฉันมองเขาผ่านกระจกมองหลังด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย ทั้งสงสาร ขอบคุณ และขอโทษ

รถยุโรปคันหรูพาฉันกลับเข้าสู่ใจกลางเมือง มุ่งหน้าสู่ย่านคนรวยที่เป็นที่ตั้งของ คฤหาสน์อัครเดชา

เมื่อรั้วอัลลอยด์ขนาดใหญ่เลื่อนเปิดออก ฉันขับรถเข้าไปจอดในโรงจอดรถที่กว้างขวางปูด้วยหินแกรนิต คนรับใช้รีบวิ่งมากุลีกุจอช่วยถือกระเป๋าให้อย่างเอาใจ

"กลับมาแล้วเหรอคะคุณผู้หญิง" แม่บ้านทักทาย

"จ้ะ วันนี้เหนื่อยมากเลย เดี๋ยวขอตัวขึ้นไปพักผ่อนก่อนนะ อย่าเพิ่งให้ใครมากวน"

ฉันเดินเชิดหน้าเข้าไปในตัวบ้าน พื้นหินอ่อนเย็นเฉียบสะท้อนเงาของฉัน... คุณนายหมื่นล้านผู้สูงส่ง ภายใต้แชนเดอเลียร์ระย้าที่ส่องประกายวูบวาบ ฉันดูสง่างาม ไร้ที่ติ

แต่ใครจะรู้ว่า ภายใต้กระโปรงทรงสอบราคาแพงตัวนี้ กางเกงในของฉันกำลังเปียกชุ่มไปด้วยน้ำเชื้อของพนักงานออฟฟิศธรรมดาๆ คนหนึ่ง... น้ำเชื้อที่ฉันหวังว่าจะกลายเป็น "ทายาทหมื่นล้าน" ผู้สืบทอดอาณาจักรแห่งนี้

ฉันเดินขึ้นบันไดวนไปยังห้องนอนใหญ่ ทรุดตัวลงนั่งบนเตียงคิงไซส์ที่ว่างเปล่า ฉันยิ้มให้กับตัวเองในกระจก... รอยยิ้มของนางมารร้ายที่พร้อมจะทำทุกอย่างเพื่อความอยู่รอดในกรงทองแห่งนี้