Nazlı'dan
"Çık dışarı Tarık!"
Yunus komiserin sert sesiyle Tarık ağa derin aldığı nefesi dışına üflerken arkasını dönüp sessizce odadan çıktı. Ben hayretle Tarık ağanın arkasına bakıyordum. Hepsinin gücü bana yetiyormuş demekki. Adama itiraz edemedi bile.
Hoş adama bakınca pek itiraz edilecek gibi de durmuyordu. Elimle bakışmaya devam ettim. Yanımda benim konuşmamı bekleyen insanlara ne diyecektim ki.
"Korkmana gerek yok. Seni bizzat kendim koruyacağım Nazlı."
Komiserin konuşmasıyla kafamı kaldırdım. Dikkatle ikisi birden bana bakıyordu. Beni o koruyacaktı da, onu Cemal ağadan kim koruyacaktı. Cemal ağanın acıması yoktur. Çocuk, çoluk, kadın kız fark etmezdi ona. Çıkarı için gerekirse can alır, can verirdi. Yılmaz abi öldüğünde bile tek bir göz yaşı dökmemiş, en ufak bir of çekmemiş
