“อ๊า คุณชาร์ลคะ” เพลงพิณหวีดร้อง ทรุดตัวลงบนเตียงกว้างในห้องนอนใหญ่ของคอนโดมิเนียมหรู หลังจากที่ร่วมรักกันในห้องทำงาน ชาร์ลแต่งตัวให้เพลงพิณที่สะลึมสะลือ แล้วพาหญิงสาวมายังคอนโดมิเนียมของเขา ชายหนุ่มฝากงานต่างๆ ให้สุดเขตช่วยดูแล ซึ่งเลขาคนสนิทของเขาได้ตอบรับอย่างแข็งขันด้วยความรู้ใจ
ชาร์ลให้เพลงพิณนอนพักจนถึงช่วงเที่ยง หญิงสาวจึงลุกขึ้นมากินข้าว จากนั้นเขาก็คลอเคลียหญิงสาวมาจนถึงเวลานี้ที่ท้องฟ้าภายนอกเปลี่ยนเป็นสีส้มของยามเย็นแล้ว
“พรุ่งนี้พิณไปฉีดยาคุมนะ” ชาร์ลก้มลงหอมแก้มหญิงสาวที่นอนซบอยู่บนอกของเขา “ผมอยากแตกในตัวพิณ ผมเองก็จะเอาผลตรวจร่างกายให้พิณดูเหมือนกันว่าผมไม่ได้มีโรคอะไร”
เพลงพิณทำหน้าลังเล หญิงสาวกัดริมฝีปาก เงยหน้าสบตากับชาร์ลอย่างกล้าๆ กลัวๆ
“พิณว่าเราพอแค่นี้ดีกว่าไหมคะ เราเป็นเจ้านายกับลูกน้องกัน ถ้าคนอื่นรู้เข้า...”
“ถ้าพิณไม่สบายใจ ก็ไม่ต้องให้คนอื่นรู้” ชาร์ลตัดบท
