“นึกว่าจะโดนเฉ่งเรื่องอะไร ที่แท้ก็ถูกหวยแต่เช้า” ดาวเพื่อนประจำแผนกที่เพลงพิณสนิทด้วยมากที่สุดพูดกับเพลงพิณ หลังจากที่รู้สาเหตุที่ทำให้เพื่อนสาวของเธอโดนเรียกตัวไปพบแต่เช้า “ยินดีด้วยนะพิณที่จะได้ไปทำงานกับท่านประธานสุดหล่อแสนเพอร์เฟ็ค ที่สาวๆ พากันใฝ่ฝัน”
ดาวพูดด้วยท่าทางขี้เล่น ทั้งยังแสดงความยินกับเพลงพิณอย่างจริงใจ ถึงอย่างไรการได้เป็นผู้ช่วยเลขาของผู้บริหาร ย่อมดีกว่าการต้องมาทำงานในตำแหน่งเสมียนแบบนี้
“ขอบใจนะดาว แต่ความจริงพิณอาจจะได้ทำแค่ช่วงสั้นๆ ก็ได้ พอช่วยงานคุณเลขาหมด พิณคงถูกส่งกลับมาที่นี่นั่นแหละ” เพลงพิณบอกกับดาวตามที่ตัวเองคิด ลึกๆ ยังคงรู้สึกหนักอึ้ง กับหน้าที่ใหม่ที่เพิ่งได้รับอย่างไม่ทันตั้งตัว
“อย่าลืมที่พี่เคยเตือนนะพิณ” กัญญาพูดเสียงเรียบ ไม่ได้แสดงอาการยินดีเหมือนกับดาว และคำพูดของเธอยิ่งทำให้เพลงพิณกดดันมากกว่าเก่า
“ค่ะพี่ญา พิณจะไม่ลืมค่ะ” เพลงพิณสบตากับรุ่น
