เพลงพิณทำงานเป็นผู้ช่วยของสุดเขตอยู่เกือบจะครบหนึ่งเดือนจึงสนิทสนมกับเขามากขึ้น สุดเขตเป็นคนใจเย็นและมีน้ำใจคอยช่วยสอนงานเธออยู่เสมอ ทำให้เด็กที่แทบไม่มีประสบการณ์อย่างเธอหายจากความเคร่งเครียดและปรับตัวกับตำแหน่งใหม่ได้อย่างรวดเร็ว
แต่กับท่านประธานอย่างชาร์ล เพลงพิณยังคงประหม่าในทุกๆ ครั้งที่พบเจอกับเขา แม้ชาร์ลจะไม่เคยต่อว่าหรือดุด่าเธอ หากความนิ่งขรึมของเขาทำให้เธอยังคงหวั่นเกรง แม้จะพบหน้ากันเกือบทุกวันก็ตาม ยิ่งได้เห็นสายตาเฉียบคมที่คล้ายกับว่าเขาสามารถมองทะลุเข้ามาได้ถึงก้นบึ้งจิตใจของเธอ เพลงพิณยิ่งพาลจะหายใจติดขัด เสียววูบวาบในกายอยู่เป็นประจำจนยากจะควบคุม
แม้แต่บรรยากาศรอบกายของเขายังมีผลต่อความรู้สึกของเธอ ทุกครั้งที่ก้าวเข้ามาในห้องทำงานของชาร์ล เพลงพิณจะรู้สึกประหม่าอย่างเช่นที่เธอกำลังเป็นในตอนนี้
“เอกสารการเงินค่ะท่านประธาน” เพลงพิณวางแฟ้มในมือลงบนโต๊ะทำงาน สุดเขตวานให้เธอ
