“เราไม่ควรทำแบบนี้นะคะพี่โก้” พออารมณ์วาบหวามหมดลง ลลินก็รู้สึกผิดขึ้นมา
“กลัวไอ้สิงห์โกรธเหรอคะ ไม่ต้องกลัวหรอกค่ะ มันไม่ว่าหรอก” โก้พูดพร้อมกับรูดซิปกางเกง ดึงลำหอกใหญ่ออกมาถูไถบนเนินสาว “พี่ขอได้ไหมคะ”
โก้ส่งเสียงเว้าวอนอย่างทรมาน ลลินกัดริมฝีปากแน่น เมื่อลำหอกร้อนเสียดสีกับติ่งสวาท จนทำให้ภายในของเธอหดเกร็งจนปวดหนึบ
“ม่ะ..ไม่ค่ะ” ลลินยังปฏิเสธ ถึงสิงห์จะเคยเอ่ยปากแล้วว่าจะไม่โกรธ หากเธอจะมีอะไรเกินเลยกับโก้หรือแม้แต่วินก็ตาม
“พี่ขอโทษนะคะ ที่พี่ใจร้อนไปหน่อย” โก้เห็นสีหน้าของลลินที่เริ่มแสดงถึงความอึดอัดใจก็ยอมถอยห่างออกมา เขาเข้าใจดีว่าต้องให้เวลาหญิงสาวในเรื่องนี้อีกสักนิด
“งั้นพี่ขอไปห้องน้ำก่อนนะคะ” โก้ก้มลงมองหว่างขาตัวเอง ลลินเข้าใจดีว่าเขาจะหายไปทำอะไร หญิงสาวรีบลุกขึ้นนั่งทันทีที่โก้ลุกออกไป ทั้งยังจัดเสื้อผ้าให้เรียบร้อย
ลลินผ่อนลมหายใจออกมา หญิงสาวกำลังจะหยิบทิชชู่มาซ
