He is mine.

“The Campus b***h and The NO One”

chapter 3

“The Campus b***h and The NO One”

Veronica

andito ako ngayun sa clinic kasi, wala lang. napagod lang ako sa paglalakad at pakikipag plastikan sa mga mababantot na nilalang dito sa campus.

kamusta here, kamusta there.

hello here, hello there.

fake smile here, fake smile there.

at marami pang kaplastikan at kaepokritahan na nalalaman ko.

kaya kaysa makipag-chismisan sa kanila ehh mas pinili ko nalang ang tumambay

[baka magtago]

yeah right, whatever freak.

[b***h]

the feeling is mutual.

okay,  back to me. andito nga ako sa clinic at nagbabasa ng favorite kong anime ng bigla nalang akong nakarinig ng isang ungol sa kabilang side ng kama ko.

"uggh" ohkay?? ano ba ang dapat ginagawa pag nagising na ang isang peasant? asan na ba kasi yung walang kwentang nurse na yun?! alis ng alis kitang may aalagaan siyang peasant ehh! 

"arggh" ohmagad! wag kangang ungol ng ungol diyan! makiramdam ka nga mababang nilalang! "ugghhh"  ay, shitsue! umungol pa talaga ulit sapakin ko kaya to ulit ng makatulog siya?

"s-sino ka?!"

"waaahhh!! bakit ka ba nanggugulat hah?! Bastos ka ahh!" uupakan ko na sana talaga tong mababang nilalang na ito kung hindi lang siya nagsalita at walang habas na pinutol ang pagsasalita ko.

"huh?? ako? nanggugulat? eh, tinatanong ko lang naman kung sino ka ahh? hindi ko na kasalan kong magugulatin ka"

"you don't know me?" excited kong tanong sa kanya, at kung gaano ako na excite ay ganun rin iyun nawala ng bigla nalang nagpanic ang nilalang na ito

"hala! so-sorry miss hindi ko talaga sinasadya na sagutin ka 'wag mo po akong saktan... hindi ko po talaga sinasadya"

'huh?? ako? nananakit?? aba't loko to ahh! at, wait.. hindi niya talaga ako kilala? first time to ahh'

----------------------------------------

Zeo

' anong ginawa ko?! anong ginawa ko?!! bakit ko sinasagot-sagot ang babaing ito? hindi ko pa naman siya namumukhaan! patay na talaga ako! mamatay na talaga ako! ikakamatay ko talaga ito!'

*plok*

"aray! ano bang problema mong baliw ka?! bakit ka namimitik ng noo ng may noo diyan ehh may noo ka naman?!~~~~~~~~~"

sigaw lang ako ng sigaw at pag tingin ko sa mukha niya ay parang nakakita lang siya ng alien na,

sinisi.... ga... wan.... SIYA!!

peste!

ano bang problema mo hah? Zeo?! gusto mo na bang mamatay na dila lang ang walang latay?!!

'mag sorry ka! baka makausap mo pa 'yan! pag' yan nagsumbong kahit sa sino, wala ka na talagang buhay niyan!'

one, two, three

"I'm sorry"

huh??? bakit parang naging babae ang boses ko?

isa pa nga.

"I'm sorry"

at bigla nalang akong napatingin sa harap ko ng maramdaman kong tumayo ang baliw na babaing walang habas na pinitik ang malapad kong noo.

at teka?!

siya ba yung nag sorry???

"yes its me,"

"why?" I ask her silently. na sa sobrang hina ehh hangin lang ang makakarinig. pero pasalamat narin siguro ako at malakas ang pandinig niya, aba nakakahiya kaya kung pauulitin niya pa ako.

"I just want to " supladang sabi niya sabay irap

oh'kay? bakit naman siya ang nagsosorry sa amin ehh dapat nga ako pa itong nanghihingi ng tawad sa kanya.

'stay away from Her! she's a bad news'

sabi ng utak ko sa akin.

at tama ang utak ko. ngayun ko pa lang siya nakita dito. hindi malayong problema lang hatid niya.

"penny for your thoughts?"

"h-hey!"

"hahahaha! ouie nagblu-blush siya hahaha"

sino ba naman kasi ang hindi mamumula diba? ehh bigla ba naman daw niyang ilapit ang mukha niya na isang maling galaw lang ay mahahalikan ko na siya!

tawa lang siya ng tawa habang ako naman ay nakatitig lang sa napakaganda niyang mukha at ewan ko lang hah? pero ang ganda ganda lang pakinggan ng tawa niya? ang sarap niyang ibulsa!

'ano bang pinag-iisip mo Zeo! hindi mo pa siya kilala!'

"your funny"

funny

funny

funny

after I heard that word, I flinch.

at don lang parang nag sink-in lahat

tama nga naman, bakit ba ako nakikipag-usap sa hindi ko kilala?

"hey, are you alright?" concern niya talagang sabi at agad akong inakay ng mahilo ako dahil sa biglaan kong pagtayo

"yes, thank you though. ang I'm sorry for my rudeness" I said as I distance myself from her and after a second I bowed to her.

and left the room.

I don't know but, I thought my eyes deceive me because when I get the chance to stare at her face I thought....

nakita ko sa mga mata niya ang...

lungkot at paghihinayang??

yeah right, my mind must be deceiving me.

'wow, she's the first'

ang sakit ng panga at katawan ko, nalintikan talaga ako. tsk. gusto ko nang grumaduate!