🌤️ ตอน “เช้าที่เธออยู่ในอ้อมแขนฉัน”♪ ♡*:・。

2351 Words
♤ เช้าวันถัดมา – กระท่อมกลางหิมะ แสงแดดยามเช้าค่อยๆ ทาบลงบนแผ่นหลังของลินา ♤ เธอนอนตะแคง ห่มผ้าผืนบาง ร่างกายเปลือยเปล่าใต้ผ้าห่มที่อุ่นจากไออ้อมกอดของคนข้างหลัง ♤ ภาคินนอนกอดเธอจากด้านหลังอย่างแนบแน่น ปลายจมูกเขาซุกอยู่ตรงซอกคอของเธอ ลมหายใจสม่ำเสมอรินไล้ผิวอย่างแผ่วเบา ♤ มือของเขายังคงโอบเอวเธอไว้ ราวกับกลัวว่าเธอจะหายไปจากวงแขนนี้ ♤ ลินาขยับตัวนิดหน่อย ก่อนจะรู้สึกได้ว่ามีเสียงกระซิบแผ่วเบา.. “เช้านี้เธอสวยกว่าทุกครั้งที่ฉันเคยตื่นมาเจอ” เธอยิ้มโดยไม่หันไปมอง “เพราะเมื่อคืนคุณทำให้ฉันละลายทั้งร่างหรือเปล่า” ♤ เขาหัวเราะเบาๆ มือที่กอดแน่นกระชับขึ้นอีกนิด “เมื่อคืน..ฉันไม่ได้แค่ สัมผัสเธอ แต่ฉัน..จำเธอไว้ด้วยหัวใจทั้งดวง” ♤ ลินาหันกลับมาสบตาเขา เธอยกมือแตะปลายคางเขาเบาๆ ก่อนจะพูดเสียงแผ่ว “ภาคิน..” “เมื่อคืนฉันไม่ได้รู้สึกแค่ถูก ‘รัก’ ♤ แต่ฉันรู้สึกเหมือนได้ กลับบ้าน” ♤ เขาโน้มหน้าลงมากดจูบเบาๆ ที่ปลายจมูกเธอ ♤ ก่อนจะพึมพำกับผิวแก้มของเธอว่า “งั้นอยู่ที่นี่กับฉัน..นานๆ” “ไม่ต้องรีบหนีไปไหนอีกแล้ว” ♤ เธอยิ้ม รอยยิ้มที่ไร้เกราะ ไม่มีหน้ากาก ไม่มีฐานะมาเฟีย ♤ แค่ผู้หญิงคนหนึ่งที่ตื่นมาในอ้อมแขนของผู้ชายที่เธอไว้ใจที่สุดในชีวิต “แต่คุณต้องสัญญานะ..” ♤ ภาคินเลิกคิ้ว “สัญญาว่าอะไรครับ บอส?” “ว่าทุกเช้าหลังจากนี้ คุณจะยังเรียกฉันว่าสวย..แม้ฉันจะไม่ได้แต่งหน้า ผมยุ่ง และขี้เซา” ♤ เขาแกล้งทำท่าคิด ก่อนจะโน้มตัวลงจูบที่ริมฝีปากเธออย่างอ่อนโยน “ถ้าเธอยังอยู่ให้ฉันกอดแบบนี้ทุกเช้า..ถึงผมจะยุ่ง ริมฝีปากบวม หรือแม้แต่หายใจเสียงดัง..ฉันก็จะยังเรียกเธอว่า ‘ผู้หญิงของฉัน’ อยู่ดี” ♤ เธอหลุดหัวเราะ แล้วพลิกตัวขึ้นไปนอนทับเขาเบาๆ ♤ ผ้าห่มร่วงลงข้างเอวเผยแผ่นหลังเปลือยเปล่า แต่เขาไม่สนใจอะไรเลย ♤ นอกจากผู้หญิงตรงหน้า ที่ตอนนี้ไม่ใช่ “มาเฟีย” ไม่ใช่ “ความลับ” ♤ แต่เป็น คนที่เขาจะใช้ชีวิตด้วย ♤ เช้านั้น..ไม่มีภารกิจ ไม่มีเสียงวิทยุ ไม่มีข่าวด่วน มีแค่ “เรา” ในห้องไม้กลางหิมะ ที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นที่หลบภัย ♤ แต่วันนี้..กลายเป็นจุดเริ่มต้นของ “บ้าน” จะเลือก “รักในโลกสงบ” หรือ “จับมือฝ่าพายุ” ♤ แต่..ในเรื่องของ ลินา กับ หมอภาคิน นั้น ความรักของเขาไม่ได้เกิดในโลกสงบ และมันคงไม่จบลงง่ายๆ ด้วยเช่นกัน ♤ เข้าสู่ตอนใหม่ ที่ “ความรักกำลังเติบโต”..แต่โลกยังไม่หยุดทดสอบพวกเขา และพวกเขา..จะต้อง “จับมือกันแน่นขึ้น” ไม่ใช่ปล่อยมือเพื่อความปลอดภัย => พายุไม่เคยจบ..แต่เราจะไม่ปล่อยกันอีก ♤ สองวันต่อมา – กระท่อมหลังเดิม แต่ใจของทั้งคู่..ไปไกลกว่าเดิม ♤ ภาคินนั่งอยู่ตรงม้านั่งริมหน้าต่าง สวมเสื้อไหมพรมคอเต่า ข้างตัวคือแฟ้มเอกสารบางๆ ♤ ลินานอนเหยียดยาวบนโซฟา ผ้าห่มคลุมถึงเอว มือกำลังถ้วยชาอุ่น และสายตาเหม่อไปยังวิวขาวโพลนด้านนอก ♤ เงียบ..อบอุ่น..แต่แฝงความกังวลที่ยังไม่มีใครพูด “คุณกำลังคิดอยู่ใช่ไหม” ♤ ลินาถามโดยไม่หันมา ♤ ภาคินวางปากกาลง “เธอก็เหมือนกัน” ♤ พวกเขาหัวเราะเบาๆ พร้อมกัน โดยไม่ต้องนัดแล้วความเงียบก็กลับมาอีกครั้ง แต่ครั้งนี้มันคือความเงียบที่เต็มไปด้วยคำถาม “ข้อมูลในแฟลชไดรฟ์..” ♤ ภาคินเริ่มก่อน “เรายังไม่ตัดสินใจจะทำยังไงกับมันเลยนะ” ♤ ลินาหลับตา “ฉันอยากจะฝังมันไว้ใต้หิมะ..แล้วใช้ชีวิตกับคุณให้ไกลจากทุกอย่าง..แต่ฉันก็รู้ ว่ามันไม่ใช่เรา” ♤ ภาคินมองเธอ สบตาผู้หญิงที่ครั้งหนึ่งเป็นศูนย์กลางของขั้วอำนาจ ♤ แต่วันนี้..กลายเป็นศูนย์กลางหัวใจของเขาแทน “ถ้าเราปล่อยให้ความลับนี้จางหาย โลกจะไม่เปลี่ยน ♤ แต่ถ้าเรากล้าเปิดมัน..เราอาจเปลี่ยนชีวิตของใครหลายคน ♤ แม้ต้องแลกกับ ‘ชีวิตสงบ’ ที่เราเพิ่งเริ่มสร้าง” ลินานิ่งไป แล้วพูดช้าๆ “ฉันกลัว..ไม่ใช่กลัวถูกล่า แต่กลัวว่าถ้าฉันกลับไปสู้ คุณจะต้องเลือกอีกครั้ง” ♤ ภาคินเดินมาหาเธอ นั่งลงข้างๆ จับมือเธอแน่น “ฉันไม่เลือกแล้ว ฉันจะไปกับเธอ ทุกเส้นทาง จะฝ่าพายุ จะเปิดความจริง หรือจะหนีไปอยู่กลางป่า..ก็ต้องมีเธอ” “เราไม่แยกกันอีกแล้ว” ♤ เธอมองเขา รอยยิ้มจางแต้มมุมปาก แม้ดวงตาจะวูบไหวด้วยน้ำใสๆ “งั้นเราจะเปิดความจริง.. แต่ครั้งนี้ เราไม่ใช่เป้าหมายอีกต่อไป เราคือ ผู้เปิดเกมเอง” => สองคนจับมือ..วางแผนเปลี่ยนโลก บนโต๊ะไม้ยาวกลางห้องปรากฏแผนการ จุดติดต่อของนักข่าวสายลับ ช่องโหว่ของระบบ Ashthorn รายชื่อผู้บริสุทธิ์ที่อาจตกเป็นเหยื่อถ้าแผนยังไม่ถูกเปิดโปง ♤ ลินาและภาคินทำงานเคียงกัน ทั้งเอกสาร ทั้งคำพูด ทั้งลมหายใจ ♤ ไม่มีใครเหนื่อยล้า เพราะตอนนี้..พวกเขาไม่ได้ต่อสู้เพื่อตัวเองอีกต่อไป “ความรักของเรา..ไม่ได้เกิดมาเพื่อนอนกอดกันเฉยๆ ในหิมะ” “แต่มันเกิดมาเพื่อ ยืนข้างกัน แม้ในวันที่พายุถล่มโลกทั้งใบ” ♤ ต่อจากการตัดสินใจอันกล้าหาญของลินาและภาคิน..ก็ถึงเวลาที่พวกเขาจะ “ลุกขึ้นมาเป็นฝ่ายรุก” เปิดเกมเอง ด้วยแผนลับที่ไม่มีใครคาดคิด ♤ ภารกิจนี้ไม่ใช่แค่เรื่องข้อมูล แต่เป็นการทวงคืนความจริงจากเครือข่ายที่เคยสร้างสงคราม ♤ เปลี่ยนความรักที่รอดมาให้กลายเป็น พลังที่ล้มทั้งระบบเงา => ปฏิบัติการเปิดโปง – Zero Pulse ♤ สถานที่: ฐานข้อมูลกลางของเครือข่าย Ashthorn – ณ เมืองหนึ่ง ในสวิตเซอร์แลนด์ ♤ อาคารสำนักงานสีเทาทึบกลางเมือง ซึ่งภายนอกคือศูนย์การแพทย์เอกชน ♤ แต่ชั้นใต้ดินที่ลึกกว่าระบบสาธารณูปโภคทั่วไป คือที่ซ่อนของระบบประมวลผลรหัสชีพจรระดับโลก >> ชื่อรหัส: Zero Pulse การหลบหนี ♤ เสียงเตือนกึกก้อง ขณะทั้งสองวิ่งขึ้นบันไดหนีไฟ ♤ ลินาหอบหายใจ ใบหน้าเธอเปื้อนเหงื่อ แต่นัยน์ตากลับเปล่งประกายของ “ชัยชนะ” ♤ ภาคินกุมมือเธอแน่นตลอดทาง ไม่มีใครพูด เพราะรู้ว่า..นี่คือจังหวะสุดท้ายของภารกิจ ♤ เมื่อพวกเขากระโดดพ้นจากหลังคาด้านหลังอาคาร ♤ เสียงระเบิดเล็กๆ ก็ดังขึ้นจากระบบที่พวกเขาปิดไว้ เพื่อไม่ให้ใครย้อนรอยมาได้อีก ♤ พวกเขาหายลับไปในความมืดของเมือง.. แต่แสงจากข้อมูลที่ถูกปล่อยออกไป กำลังเริ่มจุดไฟให้โลกทั้งใบ ♤ พวกเขาไม่ใช่เหยื่ออีกต่อไป แต่คือ “ต้นเพลิงแห่งการเปลี่ยนแปลง”..และทั้งหมดนี้ เริ่มจากความรักของหมอคนหนึ่ง ที่ยอมรักษาหัวใจของมาเฟียหญิงอย่างสุดหัวใจ ♤ เมื่อข้อมูลของ แฟ้มลับ Ashthorn ถูกปล่อยออกไปสู่โลก ความเงียบก็พังทลาย ♤ คลื่นแห่งความจริงเริ่มไหลเชี่ยว และความรักของ “ลินา” กับ “หมอภาคิน” ไม่อาจหลบอยู่ในมุมสงบได้อีกต่อไป ♤ เพราะวันนี้..พวกเขาไม่ใช่แค่ผู้รอดชีวิต แต่คือ ตัวจุดระเบิด ของความเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ => ความจริงที่ปล่อยออกไป..ไม่อาจหวนคืน => 72 ชั่วโมงหลังการเปิดเผยข้อมูล – ทั่วโลก ♤ เสียงพิธีกรข่าวจากหลายช่อง..ภาษาแตกต่าง แต่เนื้อหากลับสะท้อนกันอย่างชัดเจน “..มีการพบข้อมูลลับระดับสูงรั่วไหลจาก ศูนย์กลางการแพทย์ ณ เมืองหนึ่ง…” “แฟ้มลับ Ashthorn โครงการลับที่ใช้ชีพจรของบุคคลสำคัญเพื่อเข้าถึงระบบควบคุมอาวุธและเศรษฐกิจ..” “..มีรายงานว่า หนึ่งใน ‘คีย์ชีพจร’ คือ ลินา เดอลาเซ่ ทายาทกลุ่มมาเฟียระดับโลกที่หายตัวไป..” “..และบุคคลที่ปรากฏเคียงข้างเธอ คือ ‘หมอภาคิน ธาราพิสุทธิ์’ บุตรชายของหนึ่งในนักวิจัยดั้งเดิม..” => ที่ซ่อนชั่วคราว – ลานเงียบในเมืองชายแดนแถบเทือกเขา ณ ประเทศหนึ่ง ♤ ลินานั่งเงียบอยู่ในห้องไม้เล็กๆ ♤ ภาคินยืนอยู่ข้างหน้าต่าง กำลังฟังรายงานจากอุปกรณ์แฮก “กลุ่มพันธมิตรที่เคยให้การสนับสนุน แฟ้มลับ Ashthorn กำลังถอนตัวและปฏิเสธความเกี่ยวข้อง” “แต่กลุ่มเงาอีกฝั่งหนึ่ง..ยังตามหาตัวพวกคุณอยู่ พวกเขาเรียกคุณว่า ‘พยานหลักฐานมีชีวิต’” ♤ ภาคินปิดอุปกรณ์ ก่อนหันมาหาเธอ “เราดูข่าวแล้ว..” เขาพูดเสียงนิ่ง ♤ ลินาพยักหน้า เธอไม่แปลกใจ เพราะเธอรู้ดีว่าความจริงไม่เคยปลอดภัย “แต่ยังไม่มีใครรู้ว่าเราหนีไปไหนใช่ไหม?” เธอถาม “ยัง” ภาคินตอบ “แต่มีคนเริ่มตามรอยดีเอ็นเอจากสถานที่ ที่เราทิ้งไว้แล้ว” ♤ ลินาหัวเราะในลำคอ “ฉันเคยเป็นเป้าหมายของศัตรูในวงการมาเฟีย ♤ แต่ตอนนี้..ฉันกลายเป็นเป้าหมายของ ‘องค์กรที่โลกไม่รู้จัก’” ♤ เธอหยิบแฟ้มรายชื่อเหยื่อจาก แฟ้มลับ Ashthorn ขึ้นมาดู ชื่อคนบริสุทธิ์นับสิบ บางคนเป็นนักข่าว บางคนเป็นแพทย์ บางคนเป็นแค่พลเมืองที่เคยขัดผลประโยชน์ของใครบางคน ♤ ภาคินเดินมาหาเธอ คุกเข่าลงตรงหน้า “ลินา..ฉันต้องถามอีกครั้ง” “เรายังจะสู้ต่อไหม?” ♤ เธอวางมือบนใบหน้าเขา ไม่ใช่การปลอบ แต่เป็นการยืนยัน “ตอนแรกฉันคิดว่าเราเปิดโปงเพื่อ ‘ปิดเกม’” “แต่ตอนนี้ฉันรู้ว่า…มันคือ ‘การเปิดศึก’ ที่แท้จริง” ♤ ภาคินพยักหน้า ช้าแต่มั่นคง ♤ เขาหยิบไฟล์เอกสารที่เก็บไว้ขึ้นมา เป็นโค้ดสำรองเข้าระบบหลักของเครือข่ายโลกด้านความมั่นคง “ฉันเคยกลัวว่าสิ่งที่เราทำจะพาเธอไปสู่จุดจบ” “แต่ตอนนี้ฉันแค่กลัวว่า..ถ้าเราไม่ทำให้สุด คนอื่นจะต้องตายแทนเรา” => – เบื้องหลังฉากข่าวและการเมือง ♤ ในห้องประชุมมืดของกลุ่มลับไม่ปรากฏชื่อ บุคคลในเงาเฝ้ามองภาพของลินาและภาคินจากกล้องวงจรปิด “พวกเขายังมีสำเนาข้อมูล.. และพวกเขายังมี ‘ใจ’ ที่พร้อมจะเผาเรา” ♤ เสียงใครบางคนในห้องพูดเย็นเยียบ “งั้นก็อย่าเผาให้ลามไปไกล..” “ส่งหน่วย พิฆาต ลงพื้นที่เลย เราจะตัดไฟตั้งแต่ต้นลม” => ตัดกลับ – ลินาและภาคิน เตรียมการใหม่ ♤ แผนต่อไปของทั้งสองไม่ใช่แค่การหนี แต่คือการ เปิดหน้า ต่อสายตาสาธารณะ พร้อมคำสารภาพ “ถ้าโลกจะรู้ความจริง..ก็ให้เขารู้จากปากเรา ไม่ใช่จากศพของเรา” ♤ ตอนนี้พวกเขาไม่ใช่ “คู่รักกลางหิมะ” อีกต่อไป ♤ แต่คือ ผู้จุดไฟกลางพายุการเมือง-อำนาจ-ความจริง..และความรักของเขา จะไม่ใช่เพียงที่พักพิง แต่จะกลายเป็น “แรงระเบิดลูกสุดท้าย” ที่เขย่าโลกทั้งใบให้ตื่น (((º> ・✿.。. *.:。✿*゚ <º))))
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD