֒✧ ༘ เงียบงันในค่ำคืนหนึ่ง - หลังจากซีลอนได้วางขอบเขตกับอดีตอย่างชัดเจน ไม่มีอะไรเหลือค้าง ไม่มีช่องว่างให้คลุมเครือ
֒✧ ༘ คืนนี้..เขากลับมาหา เอรินเพื่อ ไม่ใช่แค่บอกว่า “จบแล้ว”
֒✧ ༘ แต่เพื่อ “ขอบคุณเธอ” อย่างลึกซึ้งที่สุด ในแบบของคนที่รู้ว่า..เขาได้มากกว่าความรัก - เขาได้ “ผู้หญิงที่มั่นคงพอจะยืนข้างเขา แม้ในวันที่เงาอดีตยังไม่หายไป”
⸻
“เธอไม่เคยรั้งฉันไว้ - แต่กลับเป็นที่ๆ ฉันอยากกลับมาเองทุกครั้ง”
⸻
ꕤ ค่ำคืนนั้น - ฝนตกพรำๆ
֒✧ ༘ ไม่มีดินเนอร์ ไม่มีแผนเซอร์ไพรส์ แค่คืนธรรมดาที่เงียบกว่าทุกวัน
֒✧ ༘ เอรินนั่งอ่านหนังสืออยู่ที่มุมโซฟา ใส่เสื้อยืดตัวเก่า มีแก้วชาข้างมือ เปิดเพลงคลอเบาๆ จากลำโพงเล็กๆ ข้างกระจก
֒✧ ༘ ซีลอนเดินเข้ามาช้าๆ มองเธออยู่ครู่หนึ่ง
ก่อนจะพูดเบาๆ เหมือนจะขออนุญาตแม้แต่ลมหายใจ
“คืนนี้..ฉันไม่ได้อยากเล่าอะไร แค่อยากขอบคุณเธอ”
⸻
ꕤ เอรินเงยหน้ามอง
֒✧ ༘ ไม่ได้พูด
