❖ : “การกลับมาหากันไม่ต้องยิ่งใหญ่ แค่จริงพอให้ใจอีกคนเชื่อว่า.. ‘ยังถูกเลือกอยู่’”
⸻
🀱˚.⃗ สองวันถัดจากคืนนั้น
🀱˚.⃗ ไม่มีอะไรหวือหวา
🀱˚.⃗ ไม่มีการแก้ปัญหาทั้งหมดในทีเดียว
🀱˚.⃗ แต่เอรินเริ่มลงมือทำ “สิ่งเล็กๆ” ที่เหมือนจะธรรมดา แต่เต็มไปด้วย “ความตั้งใจจะกลับมาดูแลความสัมพันธ์ด้วยมือของเธอเอง”
⸻
🀱˚.⃗ บ่ายวันนั้น – เธอเดินไปที่ร้านเครื่องหนังเล็กๆ ในย่านเก่า
🀱˚.⃗ เลือกรูปเล่มสมุดปกผ้าลินินสีเทาอ่อน และบอกเจ้าของร้านว่า..
“ช่วยปั๊มชื่อคำนี้ไว้ตรงปกให้ฉันได้ไหม?
Not Perfect, But Ours.”
🀱˚.⃗ สมุดเล่มนั้นเธอจะเริ่มเขียน “บันทึกถึงเขา”แบบไม่ได้ส่งผ่านหน้าจอ แต่เป็นหน้ากระดาษจริง ที่เธอจะใส่ไปในกล่องและ ส่งกลับไปหาซีลอนอีกครั้ง
🀱˚.⃗ เพราะบางความรู้สึกไม่ควรให้เครื่องพิมพ์หรือ emoji แทนใจมันควรมีรอยมือ มีรอยปากกามี “น้ำหนักจริง” ของการคิดถึง
⸻
🀱˚.⃗ ฝั่งของซีลอน – วันเดียวกัน
🀱˚.⃗ เข
