กลรักวายร้าย

ตอนที่ 1 ว่าแล้ว..nc+++

ตอนที่1

ก๊อกๆๆเสียงเคาะประตูดังอยู่ซักพัก โดยที่เจ้าของห้องไม่คิดจะลุกขึ้นมาดู ด้วยความอ่อนเพลียจากภาระกิจเผด็จศึกสาวน้อยที่เขาหมายมั่นปั้นมืออยู่หลายวันกว่าจะได้สมใจ

เขาเลื่อนมือควานหาสาวน้อยร่างบอบบางที่กกกอดอยู่ทั้งคืนจนรุ่งสางอย่างอิ่มอกอิ่มใจ แต่แล้วก้อต้องผงกหัวขึ้นมาดูเพราะพบเพียงความว่างเปล่าและรอยบุ๋มที่หมอนกับความยับย่นของผ้าปูที่นอนข้างๆ

เขาเลื่อนมือไปแตะโดนความเปียกชื้นบางอย่างบนผ้าปูแล้วก้อยิ้มกริ่ม

หยดเลือดที่ผ้าปูยืนยันได้ถึงความบริสุทธิ์ของเจ้าหล่อน ผู้หญิงปากกล้าคนนั้น ที่บังอาจท้าทายอำนาจของเขา

"คุณดลคะ..คุณดล" เสียงสาวใช้ดังอยู่หน้าห้อง

"คุณดลคะจะบ่ายโมงแล้วคุณนายใหญ่ให้ยกอาหารขึ้นมาให้ค่ะ" สาวใช้นามส้มโอเอ่ยเสียงหวานเจื้อยแจ้วอยู่หน้าห้อง

ส้มโอสาวใช้ลูกสาวของคุณแม่บ้านใหญ่ที่มีหน้าอกหน้าใจสมชื่อ เธอพยายามบีบเสียงให้หวานหยดเพื่อให้คุณดลคนที่เธอใฝ่ฝันหาทุกลมหายใจได้สนใจเธอ

"ไปให้พ้น!!!" เขาตวาดออกมาเสียงดังลั่น แล้วดึงหมอนของคนข้างๆที่เหลือเพียงรอยบุ๋มและกลิ่นหอมๆของเจ้าตัวติดอยู่มาปิดหน้า

พอได้กลิ่นหอมๆร่างกายของเขาก้อตื่นตัวขึ้นทันทีอย่างไม่ทันตั้งตัว

เขาครางออกมาอย่างพยายามระงับความต้องการ

" อะไรวะเมื่อคืนก้อตั้งหลายรอบทำไมยังชูคอได้อีกวะ" เขาก้มลงดูแก่นกลางที่แข็งขืนอย่างภูมิใจแล้วยิ้มมุมปากอย่างพอใจ

เสียงส้มโอยังดังมาอีก

"แต่นี่มันบ่ายแล้วนะคะคุณดล..." พูดไม่ทันจบก้อได้ยินเสียงตวาดออกมาอีกอย่างหัวเสีย

"ไม่อยากตายก้อไสหัวไป!!" เขาตะโกนออกมาอีกแล้วซุกใบหน้าหล่อๆของตัวเองสูดดมกลิ่นหอมจางๆจากหมอนแล้วหลับต่อ

ส้มโอพอได้ยินดังนั้นก้อหน้าเสียทำหน้าไม่สบอารมณ์ รีบยกอาหารกลับลงไป

คุณนายใหญ่ถามทันทีเมื่อเห็นสาวใช้ยกถาดอาหารกลับลงมา

"คุณดลล่ะ..ยกกลับมาทำไม"

ส้มโอที่หน้าตาบูดบึ้งรีบยิ้มเอาใจคุณนายใหญ่ตอบออกไปอย่างประจบประแจง

"คุณดลยังไม่ตื่นค่ะ..คุณนายใหญ่" จีบปากจีบคอไปอีก

"บ่ายโมงละไปทำไรมาป่านนี้ยังไม่ยอมตื่น" ทำหน้าสงสัยไปอีก

เที่ยงคืนที่ผ่านมา

เสียงรถมาจอดหน้าตึกดังเอี๊ยด!!!แสดงให้เห็นถึงความไม่ปกติของคนขับ

นารารีบเดินดุ่มๆจะเข้าบ้านหลังจากนอนไม่หลับเพราะอากาศที่อบอ้าวเลยออกมาเดินเล่นรับลม ไม่คิดว่าจะมาเจอคนที่ไม่อยากเจอ เธอรีบจ้ำอ้าวอย่างเร็วแล้วแต่ก้อยังไม่พ้นคนขายาวที่รีบสาวเท้าตามทันทีที่ลงจากรถแล้วเหลือบไปเห็นร่างบางที่กำลังจะวิ่งขึ้นตึกไป

ณดลรีบเอื้อมมือคว้าร่างบางไว้อย่างไวเขากระชากทีเดียวร่างบางก้อปลิวมาปะทะอกกว้างของเขา

"ปล่อยนะ..ไอ้บ้า..ไอ้โรคจิต" เสียงหวานแว้ดๆมาก่อนอย่างไม่พอใจและพยายามดิ้นหนี

ณดลรวบคนตัวเล็กไว้อย่างแน่นหนาด้วยเคยมีประสบการณ์โดนเจ้าหล่อนจับทุ่มมาแล้วหลายครั้ง อีกทั้งยังเคยประเคนหมัด ศอก เข่า ให้เขามาแล้วนับไม่ถ้วนอีก

"หยุดดีดดิ้นซะทีนารา อุตส่าห์มารออ่อยชั้นไม่ใช่เหรอ แล้วจะดีดดิ้น..เพื่อ??" เขาถามออกไปยิ้มๆอย่างพอใจที่ได้ตัวยัยตัวร้ายปากดีมาอยู่ในอ้อมแขน

"ใครอ่อยแก..ไอ้โรคจิต..ปล่อย!!" ยังพยายามดิ้นจะให้หลุด

"เรียกผัวให้ดีๆ เผื่อชั้นจะใจดีจัดให้เบาๆไม่หนักมือ" พูดพลางซุกไซร้ปลายจมูกคมลงมาที่ซอกคอหอมกรุ่นของสาวน้อยปากดี

"อี๋!!!ปล่อยชั้นนะ เอาหน้าแกออกไปจากตัวชั้นนะ เหม็นเหล้าจะอ้วก!!" พูดพลางเบือนหน้าหนีเพื่อหลบจมูกและปากของคนโรคจิตที่แสนเกลียดและขยะแขยง แต่ก้อเหมือนยิ่งเปิดทางให้เขากดจมูกลงมาที่ซอกคอขาวๆและยังกดริมฝีปากร้อนๆลงมาหาอีกพร้อมฝากรอยฟันขบเม้มไว้หนักๆอีกหนึ่งรอยอย่างตั้งใจ

"อึ๋ย!!!ไอ้บ้า!!!ไอ้โรคจิต"พยายามสบัดตัวให้หลุด มือทั้งสองข้างก้อถูกรัดไว้อย่างแน่นหนา จนแทบกระดิกตัวไม่ได้ ขาเรียวๆก้อถูกขาแข็งแกร่งด้วยกล้ามแน่นๆของอีกคนรัดไว้อีกจนแทบไม่มีช่องว่าง

ณดลได้ใจกดจูบฝังเขี้ยวไปทั่วไหล่และลำคอขาวหอมกรุ่นด้วยกลิ่นแป้งเด็กไปทั่ว

นาราหดคอหนีและพยายามเบี่ยงตัวหลบอย่างสุดกำลัง

"ปล่อยชั้นนะไอ้บ้าไม่งั้นชั้นร้องนะ" ขู่ไปอีก

"ร้องเลยคนทั้งบ้านจะได้ออกมาดู จะได้เห็นว่าเธออ่อยชั้นจนชั้นหน้ามืด" เขายังไม่ยอมหยุดท้าทายไปอีก

"ถ้าคุณย่าใหญ่มาเห็นเธอกับแม่ได้กระเด็นออกจากบ้านนี้ไปแน่ๆ" เขาขู่กลับมั่ง

"แล้วทีนี้อยากจะรู้นักว่าจะหอบกันไปนอนวัดไหน คงได้นอนข้างถนนกันมั่งแหละ "เขาพูดพลางหัวเราะอย่างเป็นต่อ

"น้องสาวเธอที่กำลังจะเข้าเรียนแพทย์นั่นก้อคงอดได้เรียนเพราะเธอกับแม่คงไม่มีปัญญาส่งถ้าไม่ใช่คุณย่าใหญ่ช่วยส่งเสีย" เขาพูดร่ายยาวต่อ

นารานิ่งอึ้งกับความจริงนี้ เธอกัดริมฝีปากอย่างน้อยเนื้อต่ำใจ

"มันเกี่ยวไรกะน้องกะแม่ชั้นล่ะ พวกเรามาอยู่ที่นี่ใช้แรงงานแลกเงินแลกข้าวนะไม่ได้มาอยู่ฟรีๆ" ยังตอบโต้ไปอีก

"คุณไม่มีสิทธิ์มาทำไรอย่างนี้ ชั้นจะฟ้องคุณท่าน" ยังตอบโต้ไปอีก

"คุณปู่ท่านจะทำไรได้ คุณย่าใหญ่ตะหากล่ะที่ใหญ่สุดในบ้านนี้"

"ถ้าเธอไม่โง่คงรู้นะว่าคุณย่าใหญ่รักใครและตามใจใครที่สุด" พูดอย่างภูมิใจไปอีก

แล้วณดลก้อฉกจูบลงมาหาตอนที่นาราเผลอหันมาจะต่อว่าเขาทันทีด้วยความรวดเร็ว

ริมฝีปากร้อนทาบทับอย่างดุดัน เขาพยายามส่งปลายลิ้นร้อนๆเข้าสำรวจภายในของริมฝีปากบางแสนหวานตรงหน้า แต่นาราก้อเม้มปากไว้แน่น จนเขาต้องยกมือขึ้นบีบกรามบอบบางแรงๆให้อ้าปากออก

นาราทนเจ็บไม่ไหวอ้าปากรับลิ้นร้อนๆของคนใจร้ายอย่างไม่ตั้งใจ

เขาส่งปลายลิ้นเข้าหาและพยายามจะพัวพันกับปลายลิ้นนุ่มๆของเธอ

นาราได้จังหวะ งับลิ้นของเขาเข้าเต็มๆ

" โอ๊ย!!.ยัยเด็กบ้า!!." เขาร้องเสียงหลงตวาดออกมาเสียงดัง..ถอยริมฝีปากออกมาเลือดไหลเป็นทางลงมาตามร่องแก้มทันที

เขาโกรธจัดจนหน้าตาถมึงทึง ตาคมขุ่นข้นขึ้นทันทีด้วยแรงโทสะ

นาราได้ทีขยับตัวจะหนี เขารีบคว้าแขนเอาไว้

"จะหนีไปไหนชอบซาดิสต์ก้อไม่บอก" เขาต่อยเข้าที่ท้องน้อยของคนตัวเล็กทันทีด้วยแรงโทสะ

"โอ๊ย!!" ร่างบางตัวงอด้วยความจุกทรุดลงไปกับพื้น ณดลเห็นอย่างนั้นก้อรีบช้อนอุ้มนาราขึ้นแนบอกแล้วพาเดินก้าวเร็วๆขึ้นห้องตัวเองไปทางด้านข้างตัวตึกที่มีบันไดวนขึ้นไปอย่างรวดเร็ว

"จะ..ทำไร..ปล่อยชั้น.." เสียงหวานๆแหบพร่าด้วยความจุกเจ็บแต่ก้อยังพยายามฝืนตัวไว้

"ไม่อยากตกลงไปคอหักตายอย่าดิ้น..เธอทำชั้นเลือดกลบปากขนาดนี้คืนนี้อย่าได้หวังว่าชั้นจะปราณี" เขาสบถออกมาอย่างน่ากลัว

พอก้าวพ้นประตูห้องนอนเข้าไปณดลก้อโยนร่างบอบบางลงบนเตียงอย่างไม่ปราณี

"โอ๊ย!!" นาราร้องครางออกมาอีกด้วยความเจ็บและจุก

ณดลรีบถอดเสื้อผ้าของตัวเองแล้วโถมเข้าทาบทับร่างบางไว้ทันทีเมื่อเห็นนารากำลังจะลุกขึ้น

นาราไม่ทันระวังตัวอีกทั้งยังเจ็บและจุกอยู่จึงไม่มีแรงต่อต้านทำได้เพียงเบี่ยงหน้าหลบ

"คืนนี้ชั้นจะทำให้เธอได้รู้จักคำว่าบ้าและโรคจิตจริงๆอย่างที่เธอชอบว่าชั้น" เขาพูดทำหน้าตาน่ากลัวเหมือนพวกโรคจิตไปอีก

แล้วเขาก้อฉีกทึ้งชุดนอนเนื้อบางเบาออกจากร่างบางอย่างไม่ใยดีจนนาราแทบผวาตามแรงดึงทึ้งนั้น

ณดลซุกใบหน้าเข้าหาทันที ริมฝีปากร้อนระอุด้วยความโกรธจัดกดทาบทับลงบนกรีบปากบอบบางอย่างไม่ปราณีและบดขยี้อย่างหนักหน่วงตามอารมณ์ เขาทั้งดูดดึงทั้งขบเม้มริมฝีปากจนรู้สึกถึงกลิ่นคาวเลือดคละคลุ้ง

นาราน้ำตาไหลเป็นทางออกมาด้วยความเจ็บปวดและขยะแขยง

แต่ณดลก้อไม่ได้รู้สึกรู้สาอะไรเลยยังคงบดขยี้ริมฝีปากจนพอใจจึงถอยห่างออกมาดูผลงานตัวเอง

เขามองสำรวจไปทั่วใบหน้างามเห็นริมฝีปากบางบวมเจ่อมีรอยเลือดสีแดงที่ไม่รู้ของเขารึของเธอเลอะไปทั่วทั้งหน้า

นารากำลังจะร้องขอความเห็นใจเขาก้อกดริมฝีปากลงมาอีก คราวนี้ทั้งดุดันและเรียกร้องมือหนาลูบไล้ไปทั่วตัวจนไปหยุดที่อกนุ่มหยุ่นขนาดพอดีมือ เขาทั้งบีบคลึงเต้างามทั้งดึงทึ้งปลายยอดสีสวยอย่างไม่ปราณีทั้งๆที่มีบราตัวสวยกางกั้นอยู่แต่มันก้อไม่ได้ช่วยให้ความปวดร้าวจากรสสัมผัสแรงอารมณ์ของคนเอาแต่ใจลดลงเลย

เขาทำเหมือนเธอไม่มีความรู้สึกเหมือนสัตว์ป่าจนนาราร้องครางอย่างปวดร้าว

เขาบดจูบจนพอใจแล้วก้อไล่จูบขบเม้มลงมาตามลำคอจนถึงเนินอกอวบหอมกรุ่น ริมฝีปากร้อนผ่านไปตรงไหนเขาก้อจะขบเม้มทิ้งรอยไว้ตลอดทาง

นาราเจ็บจนแทบทนไม่ไหวยิ่งดิ้นก้อยิ่งเจ็บปวดเขายิ่งทำรุนแรงขึ้นไปอีก

ริมฝีปากหนาเลื่อนลงมาจนถึงอกอวบ เขาขบเม้มรอบๆฐานทรงงามแล้วเลื่อนมือไปปลดบราดึงทึ้งออกไปอย่างไม่ปราณี เขาหยุดมองจ้องอกอวบและปลายยอดสีหวานน่าสัมผัสอย่างตะลึงไป

ความที่ผ่านเรื่องแบบนี้มามากทำให้ณดลเห็นมาทุกแบบ แต่ไม่เคยเห็นหน้าอกใครได้รูปน่าสัมผัสขนาดนี้มาก่อน

อกอวบชูช่อปลายยอดสีชมพูแข็งขึงชี้หน้าเขาอยู่อย่างท้าทาย ยิ่งเขาเขี่ยปลายยอดด้วยปลายนิ้วของเขาเบาๆมันยิ่งแข็งขึงสู้มือไปอีกจนเขาอดใจไม่ไหว ก้มลงไปหาใช้ริมฝีปากร้อนครอบครองปลายยอดแสนหวานไว้จนเต็มปากแล้วดูดดึงอย่างหลงไหลและลุ่มหลง

นาราผู้ไม่เคยผ่านมือชายใดมาก่อนเมื่อมาเจอริมฝีปากร้อนๆดูดดึงขนาดนั้นก้อถึงกับครางเสียงกระเส่าอย่างลืมตัว

"อื้อออ..." เสียงหวานครางออกมาพลางหลับตาพริ้ม ความเสียวซ่านแล่นไปทั่วตัวอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน เขาดูดดึงคลึงเคล้นจนนาราแทบขาดใจ กายสาวดีดเด้งเข้าใส่เขาอย่างลืมตัว เขาละเลงริมฝีปากร้อนไปมาอย่างหลงไหลซ้ายทีขวาทีอย่างไม่ยอมให้น้อยหน้ากัน

"อืมมมม.."เขาครางออกมาอย่างพอใจ มือหนาส่งปลายนิ้วเรียวยาวลากลงไปตามหน้าท้องแบนราบนวลเนียนน่าสัมผัสอย่างย่ามใจหลงไหลในความนุ่มเนียนละเอียดอ่อนจนแทบไม่อยากถอยห่าง ปลายนิ้วของเขาวุ่นวนอยู่แถวหน้าท้องซักพักก้อเลื่อนลงไปหาขอบบิกินี่ตัวจิ๋วสีเดียวกับบราแล้วสอดแทรกปลายนิ้วเข้าไป

นารารู้สึกตัวได้สติทันทีที่ปลายนิ้วร้อนๆแตะลงไปที่กึ่งกลางลำตัว

"หยะ...อย่า..." เสียงหวานห้ามออกมาพร้อมกับฝ่ามือบางตะครุบมือหนาของเขาไว้ทันที

"อย่า..ชั้นขอร้อง" เสียงหวานส่งเสียงขอร้องออกมาอีก

ณดลเงยหน้าขึ้นจ้องสบตาเธออย่างไม่พอใจ

"ยังคิดว่าจะรอดเหรอ" เขาถามออกไปน้ำเสียงดุดัน ไม่มีทีท่าว่าจะปราณีสักนิด

"ชั้นขอร้อง...ถ้าคุณปล่อยชั้นไปชั้นจะพาครอบครัวของชั้นออกไปจากที่นี่ จะไม่มาให้คุณเห็นหน้าอีก" เธอเอ่ยออกไปส่งสายตาวิงวอนไปอีก

"หึ!!" เสียงเขาครางในลำคอเบาๆอย่างพอใจที่ได้เห็นเธอซึ่งเป็นผู้หญิงปากดีแสนร้ายกาจและเย่อหยิ่งอ้อนวอนเขา

นาราสบตาคมอย่างอ้อนวอน เธอภาวนาให้เขาใจอ่อนยอมปล่อยเธอไป

"ขอโทษชั้นสิที่เธอทำชั้นเจ็บ" เขาเอ่ยออกมา

"คุณก้อทำชั้นเจ็บเหมือนกัน" ความปากดีพลั้งปากไปอีก

"หึ!!.." เขายิ้มเหี้ยมเกรียม

"โอ๊ะ!!ชันขอโทษ "นึกได้จึงรีบขอโทษอย่างรวดเร็ว

"ขอโทษแล้วคุณจะปล่อยชั้นใช่มั๊ย!!" เธอถามจ้องสบตาอย่างมีความหวัง

"ช้าไปละ" เขาตอบเสียงเย็นแล้วก้มลงไปหาอกอวบอีก คราวนี้เขาทั้งทำรุนแรงทั้งเรียกร้องหนักไปอีก

"ห๊ะ!!" เสียงหวานดังลอดไรฟันออกมาอย่างผิดหวังกับการกระทำของเขา

" นาทีนี้ปล่อยไปก้อบ้าละ" เขาครางในลำคอเบาๆอย่างเหนือกว่า

"ปล่อยชั้น!!"ยังส่งเสียงออกมาอีกเป็นระยะๆ

"หยุดพูดได้ละ เหนื่อยเปล่าๆเก็บแรงไว้ครางเวลาเธอจะเสร็จเหอะนารา" เขายังพ่นคำหยาบคายขัดหูนาราออกมาอีกอย่างสนุกสนาน

"คนบ้า!!ไอ้โรคจิต..ไอ้..." พูดไม่ทันจบเสียงก้อขาดหายไปอู้อี้อยู่ในโพรงปากณดล เขาจูบปิดปากอย่างหนักหน่วงและเรียกร้องให้เธอตอบสนองทั้งมือและปากอย่างชำนาญ

มือข้างหนึ่งอยู่ที่อกอวบบีบเคล้นเคล้าคลึงอย่างย่ามใจ

อีกมือก้อลูบไล้หยอกล้ออยู่กลางกายสาว ริมฝีปากร้อนๆก้อบดจูบอยู่อย่างหนักหน่วง

นาราเจอศึกหนักทั้งบนทั้งล่างก้อมือเท้าอ่อนไปอีก เผลอไผลตอบสนองสัมผัสเขาในที่สุด

ณดลพอเห็นนาราเริ่มตอบสนองไม่ขัดขืนก้อเปลี่ยนท่าทีเป็นนุ่มนวลขึ้น ทั้งยังเรียกร้องเอาอย่างไม่เคยพอ

นาราเผลอครางออกมาอย่างลืมตัวเมื่อนิ้วเรียวของณดลสอดแทรกเข้าหากึ่งกลางกาย นิ้วร้อนๆทำงานอย่างชำนาญเขากดคลึงจุดเสียวเวียนวนอยู่จนเธอเหมือนจะขาดใจด้วยนิ้วหัวแม่มือและสอดแทรกปลายนิ้วเรียวยาวเข้าไปภายในกายสาวอีกสองนิ้ว ชักเข้าชักออกทำเอากายสาวแทบปริแตกครางกระเส่า

"อื้ออ..อาาาา.."เสียงครางดังอู้อี้อยู่

จนเมื่อเขาขยับนิ้วเข้าออกแรงๆตามอารมณ์นาราถึงกับสติหลุดลอยเผลอครางเสียงดังระงมไป

"อ๊ะๆๆๆ " เสียงหวานครางอยู่อย่างนั้นจนเมื่อกายสาวหลุดลอยเคว้งอยู่กลางอากาศ ใกล้จะแตะเส้นขอบฟ้าเต็มที จู่ๆณดลก้อหยุดและถอยออกมาจ้องมองกายสาวที่แดงเถือกเพราะฤทธิ์ความปรารถนาและฝีมือเขา นาราเหมือนใจจะขาดเมื่อเขาหยุดมือและเอาแต่จ้องเธอ

"ยังไงยัยเด็กปากดี..อยากให้ทำต่อรึหยุดดีล่ะที่รัก" เขาถามกวนๆ

"ยะ..อย่า..อย่า..หยุด.."เสียงครางกระเส่าปานจะขาดใจ มือบางคว้าตัวเขาแอ่นตัวเด้งสะโพกเข้าหา

"ชะ..ชั้น..จะ.."ยังพูดไม่ทันจบ ณดลก้มหน้ามุดลงไปหาดงดอกไม้ที่แสนบอบบางอย่างรวดเร็ว เขายิ้มอย่างพอใจเมื่อเห็นสาวน้อยตรงหน้าฮีทเต็มที่

เขาใช้นิ้วเรียวแหวกกลีบแสนสวยแล้วส่งปลายลิ้นลงไประรัวอยู่อย่างนั้น

"อาาา...กรี๊ดดด.."นารากรีดร้องครวญครางในที่สุดกายสาวแอ่นเข้าหาปลายลิ้นของเขา น้ำหวานแห่งความสุขสมถูกปล่อยออกมาอย่างมากมายจนเปียกชุ่มไปทั้งดงดอกไม้งาม

ณดลสอดแทรกปลายนิ้วเข้าไปหาความคับแน่น เขาสัมผัสได้ถึงความบีบรัดของกายสาวจนนิ้วแทบขาด เขาขยับนิ้วน้ำหวานทะลักออกมาแล้วเขาก้อก้มลงไปดูดกลืนทุกหยาดหยดไว้ ปลายลิ้นเลียวนอยู่อย่างนั้น

นาราเสียวแทบขาดใจ กายสาวเหมือนไม่รับรู้สิ่งรอบตัว ทุกอย่างขาวโพลนไปหมด

"นารา เธอพร้อมแล้ว "เขาขยับตัวแทรกเข้ากึ่งกลางระหว่างขาเรียวทั้งสองข้าง สองมือยกเรียวขาแยกออกแล้วก้มลงไปกดจูบหนักๆที่ต้นขาเรียวงามนวลเนียนน่าสัมผัส จมูกฟอนเฟ้นขึ้นไปจนถึงกึ่งกลางกายสาว แล้วเขาก้อขยับเลื่อนตัวขึ้นมากดจูบริมฝีปากบางอย่างเร่าร้อน

นาราสัมผัสได้ถึงแก่นกายแข็งแกร่งที่บดเบียดอยู่ปากทางสวรรค์ของเธอ

เธอขยับถอยหนีโดยสัญชาตญาณ

ณดลยกมือทั้งสองรวบเอวบางไว้แล้วขยับนำอาวุธเข้าจ่อสะบัดปลายไปมาให้สัมผัสอยู่อย่างนั้นเพื่อทักทายทำความคุ้นเคย

นาราที่ถูกจูบจนจิตใจกระเจิดกระเจิงเผลอจูบตอบเขาอย่างเคลิบเคลิ้มมือเรียวโอบรอบคอแกร่งและดึงรั้งไว้อย่างลืมตัว

ณดลขยับดันตัวตนเข้าหากายสาวอย่างรวดเร็ว

"กึก!!!" เสียงบางสิ่งบางอย่างดังอยู่ในกายสาว

"กรี๊ด!!..เจ็บ..เอาออกไป!!" นาราตาโตตื่นตกใจ และรับรู้ถึงความเจ็บปวด

"นารา ผมไม่เอาออกหรอกนะถ้าคุณไม่อยากเจ็บมากไปกว่านี้ก้อทำตัวให้ผ่อนคลาย อย่าดิ้นขัดขืน เดี๋ยวมันก้อหาย" เขาพูดพลางพรมจูบไปทั่วใบหน้านวลตรงหน้า

"แต่ชั้นเจ็บ...เจ็บมากๆ" กายสาวบีบรัดตัวเองอย่างหนัก

"โอยยย..คุณอย่ารัดผมมากเบาๆหน่อย..น้องชายผมจะขาดใจแล้ว" เขาครางออกมาเมื่อสัมผัสได้ถึงการบีบรัดภายในกายสาว

"ชั้นอยู่เฉยๆตามที่คุณบอกแล้วไงไม่ได้รัดซะหน่อย" บอกออกไปพลางหอบหายใจพลาง

"ผมหมายถึงน้องสาวคุณ โอยย..มันรัดแน่นอะไรอย่างงี้..ผมคงต้องขยับแล้วนะ ถ้าเจ็บก้อต้องอดทนนะทำไงได้ของผมมันไม่ธรรมดา" พูดจบก้อขยับตัวเข้าออกทันทีอย่างเกินจะทน

" โอ๊ย!!.." ร้องได้เท่านั้นณดลก้อปิดปากไว้ทันทีเขาจูบปิดปากไว้แล้วเร่งโหมโรงขยับตัวเข้าออกตามแรงอารมณ์

"โอยยย..ผมจะเสร็จละ..ไม่เอาผมยังไม่อยากเสร็จเสียชื่อหมด" เขาถอยออกมาครางกระหึ่ม ไม่เข้าใจทำไมเขาถึงได้เสร็จเร็วขนาดนี้

"อืมมม.."เขากัดฟันสะกดกลั้นเอาไว้แล้วก้มลงไปหาอกอวบดูดดึงเพื่อชะลอการหลั่งเร็วของตัวเอง

"อ๊ะ!!นาราคุณตอดรัดแรงมากๆจะเสร็จอีกละใช่มั๊ย!!" เขาถามเสียงกระเส่า

แล้วเร่งจังหวะเร็วขึ้นๆ

"อ๊ะ..อาาา" นาราตอบพลางบิดกายเร่าๆอย่างลืมตัว

"งั้นเรามาเสร็จพร้อมกันนะ" เขาบอกแล้วเร่งเครื่องเข้าใส่ทันทีอย่างดุดัน พร้อมกับเสียงหายใจหอบแรง

เสียงครางระงมไปทั่วห้องดีที่ห้องนี้ผนังหนาและอยู่โซนหลังสุดที่ห่างจากห้องคนอื่น

"อ๊ะๆๆๆๆ..กรี๊ดดด!!" นาราถึงฝั่งขอบฟ้ากรี๊ดออกมาอีก

"อาาา..ซี๊ดดด.."ณดลเองก้อเสร็จพร้อมๆกัน

ต่างคนต่างพ่นน้ำรักออกมาใส่กัน ณดลขยับตัวเข้าหาเน้นๆอีก2-3ทีแล้วส่งเสียงครางระงมออกมาอย่างสุขสม

"ผมคิดแล้วว่าคุณต้องสุดยอดยัยเด็กปากร้าย" เขาต่อว่ายิ้มๆซบหน้าอยู่กับอกอวบแต่ไม่ยอมถอดถอนกายออก

"ออกไปจากตัวชั้นซะทีสิไอ้โรคจิต" นาราพูดพลางหอบพลาง

"พูดกับผัวให้มันดีๆหน่อย ถ้าผมโรคจิตแล้วคุณที่ครางสนั่นอยู่ใต้ร่างผมล่ะ..ไม่โรคจิตด้วยเหรอ" เขาต่อว่ายิ้มๆ

ขยับตัวนอนตะแคงทั้งๆตัวยังติดกันอยู่แล้วจับขาเรียวของนารายกขึ้น

"คุณ!!! ..จะทำไร" นาราหันไปถามหน้าตื่นไปอีก

"ก้อจะเอาคุณต่อไง" พูดพลางขยับตัวเข้าหาทันที

"ห๊ะ!!!" นาราตาเหลือกไปอีก

"แต่คุณพึ่งเสร็จไปนะ" นารามองณดลงงๆ

"แล้วไง ไม่เห็นเหรอของผมมันยังไม่ยอมสงบยังชูคอแผ่แม่เบี้ยอยู่เนี่ย" เขาชักออกมาโชว์

"อี๋!!คนบ้า..โรคจิต..เซ็กส์จัด" ต่อว่าไปอีก

"แล้วไง ชอบป่ะล่ะ" เขาถามยิ้มๆแล้วจัดการไปอีก..และอีก..จนเกือบสว่างจำแทบไม่ได้ว่าเสร็จไปกี่รอบ