กลรักวายร้าย

3.ใต้จมูกnc+++

ผ่านไปเกือบเดือน

"พี่นาราคะวันนี้นิรินมีพรีเซ็นส์ตอนเช้าขอไปก่อนนะคะต้องไปเตรียมตัวก่อนเข้าคลาสกับเพื่อนๆค่ะ" นิรินสาวน้อยวัย17ปีนักศึกษาแพทย์ปี1เร่งรีบเก็บทุกอย่างใส่กระเป๋าแล้วเดินไปบอกพี่สาวที่ยังหลับอุตุอยู่อย่างไม่มีทีท่าจะตื่นง่ายๆ

"อือ.."เสียงพี่สาวคนสวยตอบมาเพียงเท่านั้น

"หนูเตรียมข้าวเช้าไว้ให้บนโต๊ะกินข้าวพี่ค่อยเวฟเองนะคะ ไปละ จุ๊บๆ" เดินไปจุ๊บพี่สาวแล้ววิ่งตื๋อออกไปอย่างรวดเร็ว

สองสาวเป็นพี่น้องที่เกิดห่างกันเพียง11เดือนหรือที่เรียกว่าหัวปีท้ายปี ทุกคนที่รู้จักสองสาวต่างลงความเห็นว่าทั้งสองเป็นฝาแฝดกันเพราะหน้าตาที่ละม้ายคล้ายกันสุดๆ

แต่นาราจะตัวเล็กกว่าน้องสาวนิดนึงและนิรินจะมีลักยิ้มเวลายิ้มซึ่งเป็นข้อแตกต่างที่น้อยคนจะแยกออก

สาวน้อยนิรินลุกมาเตรียมอาหารการกินไว้ให้พี่สาวและตัวเองตั้งแต่เช้าตรู่

เธอรู้ว่าพี่สาวต้องเหน็ดเหนื่อยจากการทำงานเพราะความที่อยากแบ่งเบาภาระของแม่ที่ทำงานคนเดียวแต่ต้องส่งลูกสาวเรียนมหาลัยถึงสองคน

แรกเริ่มเดิมทีที่นิรินรู้ว่าตัวเองสอบได้ทุนของคณะแพทย์ศาสตร์นั้นเธอดีใจมากๆแต่พอรู้ว่าทุนไม่ได้ครอบคลุมค่าใช้จ่ายต่างๆส่วนตัวจึงคิดจะสละสิทธิ์แล้ว

แต่ด้วยความกรุณาของคุณนายใหญ่นายจ้างซึ่งเป็นญาติห่างๆของแม่ยื่นมือช่วยเหลือเธอจึงได้เรียนต่อสมใจ

ด้วยค่าใช้จ่ายในมหาลัยที่แพงลิบลิ่วดังนั้นนาราจึงได้ออกหางานทำ โชคดีที่ไปเจอรุ่นพี่รหัสซึ่งมีแฟนเปิดผับอยู่ใกล้กับย่านที่พักพอดีนาราจึงได้งานทำไม่ยากนัก แต่ก้อต้องแลกมาด้วยหยาดเหงื่อและเวลาในช่วงวัยรุ่นที่น่าจะได้สนุกสนานเหมือนเพื่อนๆคนอื่นๆเขา

นิรินผู้เป็นน้องสาวเองจะช่วยทำงานก้อไม่มีเวลาว่างมากพอเพราะต้องเรียนหนักจึงทำได้แค่ช่วยทำงานบ้านและดูแลพี่สาวตั้งแต่อาหารการกิน เสื้อผ้า ทำความสะอาดและรวมถึงการจดเล็กเชอร์เนื้อหาสำคัญๆและเข้าเรียนแทนในบางวิชาที่พี่สาวไม่สามารถไปเรียนได้แต่ตัวเองว่างพอดี

สาวน้อยนิรินเดินไปตามฟุตบาทมุ่งสู่มหาวิทยาลัยอย่างรีบเร่ง สองเท้าก้าวข้าวถนนทันทีเมื่อสัญญาณไฟจราจรขึ้นสีแดง

อีกด้านหนึ่ง

รถสปอร์ตคันหรูสีฟ้าสดใสเหมือนท้องฟ้าแล่นมาอย่างรวดเร็ว

"ครับๆป๊าผมกำลังรีบไป จะเร่งทำไมเนี่ย" เสียงคุยโต้ตอบหยุดลงพร้อมๆกับเจ้าของเสียงกดวางสาย แต่พอเงยหน้าขึ้น

"ห๊ะ!!" เสียงอุทานดังพร้อมๆกับการแตะเบรคดังสนั่นไปทั้งถนน

"เอี๊ยดดด..." พร้อมๆกับแรงเหวี่ยงรถคันหรูอย่างแรงทำให้รถหมุนคว้างไปทั้งถนนตรงบริเวณสี่แยกไฟแดงพอดิบพอดี

"กรี๊ดดดด..." เสียงสาวน้อยหวีดร้องด้วยความตกใจก่อนร่างบางจะถูกแรงเหวี่ยงของรถหรูเฉียดตัวไปนิดเดียวแต่ก้อยังทำให้ร่างบอบบางถึงกับทรุดลงกลางถนนเพราะความตกใจ

เสียงเจ้าหน้าที่ตำรวจที่ประจำการอยู่บริเวณนั้นเป่านกหวีดมาแต่ไกล พร้อมๆเจ้าของรถคันหรูเปิดประตูก้าวลงมาดูคนเจ็บทันทีที่รถจอดสนิทและตั้งสติได้

"น้อง เป็นไงมั่งครับ" ลีโอหรือเอกบุรุษ อัครเดโช รีบกุลีกุจอเข้าประคองคนเจ็บ

แต่พอเขายื่นมือไปจะช่วยก้อถูกคนตรงหน้าปัดมือเขาออกซะงั้น

"ไม่ต้องมายุ่ง!!ไอ้คนตาถั่วตาบอดสีตาบอดรึไงถึงไม่เห็นว่านั่นน่ะมันไฟแดงไม่ใช่ไฟเขียว" สาวน้อยพ่นคำด่าออกมารัวๆแล้วชี้ให้ตัวต้นเหตุดูเสาไฟจราจร

ลีโอมองตามยังงงๆกับเหตุการณ์

"พี่ขอโทษพอดีพี่รีบไม่ทันได้ดู" เขารีบขอโทษ

"แค่ขอโทษสินะพ่อคนรวยสักแต่ว่ามีเงินซื้อรถหรูๆขับแต่ไม่รู้กฎจราจร ใบขับขี่ก้อคงซื้อมาละสิใช่มะ" ยังพ่นคำออกมาอย่างโกรธจัด

"แล้วจะเอายังไง" ชายหนุ่มถามพลางมองกวาดตั้งแต่หัวจรดเท้าสาวน้อยตรงหน้าที่ปัดแข้งปัดขาอยู่ก่อนจะช่วยเก็บของที่หล่นกระจัดกระจายไปทั่วถนน

"งื้ออ..กล่องข้าวชั้น..หมดกันจะเอาไรกินล่ะทีนี้" นิรินก้มลงเก็บกล่องข้าวที่ทำใส่กล่องไปกินที่มหาลัยอย่างเสียดาย

ลีโอมองสาวน้อยตรงหน้างงๆ

"กล่องข้าว ตลกอ่ะ สมัยนี้ละยังมีแบบนี้เหรอเนี่ย นี่มันนักศึกษาป่าววะ 555"ยืนขำไปอีก

นิรินแย่งของในมือเขามาถือโกรธๆ

"หัวเราะบ้าไรลุง ไม่เคยเห็นก้อเคยเห็นซะ" ต่อว่าพลางเดินไปหยิบโทรศัพท์มือถือที่กระเด็นไปไกลมาดู

"โทรศัพท์ชั้น!! พังหมดเลย..ฮืออ.." มองดูซากโทรศัพท์ในมืออย่างเสียดาย

ลีโอเดินตามมาดู เขาจ้องมองโทรศัพท์ที่เธอบอกว่าเสียดายอย่างขำๆ

"นี่น้องรุ่นนี้เค้ายังใช้กันเหรอ ปุ่มกดโถ่ถัง" เขาหัวเราะเสียงดังไปอีก

"นี่ลุงเป็นไรมากป่ะมาบูลลี่โทรศัพท์คนอื่นเค้าเนี่ย" ถามออกไปอย่างโมโห

หยิบกระเป๋าผ้าดิบขึ้นมาเช็คดูของข้างใน

"ตายละ!!แท็บเล็ตชั้น..งื้อออ..คราวนี้ละเดือดร้อนของจริง..ฮืออๆๆๆ"

"จะร้องทำไมแค่แท็บเล็ตพังเดี๋ยวพี่พาไปซื้อใหม่เอารุ่นใหม่ล่าสุดเลยดีป่ะ แถมโทรศัพท์รุ่นใหม่ล่าสุดอีกเครื่องด้วยเอ้า" ปลอบออกไปอย่างขำๆ

"จะมาซื้อให้ชั้นทำไม ริจะเป็นลุงสายเปย์อ่อยเหยื่อสาวๆละสิ" สาวน้อยตวาดแหวออกมาทั้งน้ำตา

"พี่แค่จะรับผิดชอบที่เป็นต้นเหตุให้ของๆเราเสียหาย พี่จะรับผิดชอบทุกอย่างค่าหยูกค่ายารวมถึงไอ้ค่าข้าวกล่องที่มีไข่ต้ม2ใบกับพริกน้ำปลานั่นด้วย" ลีโอบอกยิ้มๆอย่างเอ็นดูสาวน้อยตรงหน้า

"ไม่ต้อง อยากเปย์นักก้อไปเปย์ที่อื่น หลีกไปชั้นจะไปเรียน" พูดจบก้อผลักหนุ่มหล่อตรงหน้าให้พ้นทางก่อนจะเดินจ้ำอ้าวไปมหาลัยอย่างรวดเร็ว

ลีโอมองตามหลังสาวน้อยไปอย่างงงๆ

"อะไรวะ..ผลักกูให้พ้นทางยังกะกูเป็นขยะเปียกเชียว ยัยนู๋นี่น่าสนใจแฮะหน้าตาก้อดีออกจะน่ารักรูปร่างก้อน่าฟัดไปทั้งตัวแต่ทำไมถึงทำตัวเฉิ่มๆเชยๆ" ยืนบ่นอยู่คนเดียว

ตกค่ำ ...ผับ

"5555" เสียงหัวเราะของสองหนุ่มดังมาจากห้องส่วนตัวชั้นบนสุด ซึ่งต่อเติมไว้สำหรับเจ้านายหนุ่มทั้งสามคนโดยเฉพาะด้านในยังเป็นห้องเล็กๆอีก3ห้องสำหรับไว้พักผ่อนเวลาเมาหนักกลับบ้านไม่รอดอีกด้วย

"มึงพูดจริงๆเหรอวะไอ้ลีโอ สมัยนี้ยังมีสาวๆทำงี้กันเหรอวะ" เอลฟ์ฟังเพื่อนเล่าถึงเหตุการณ์เมื่อเช้าขำๆ

"ยัยนั่นคงไม่รู้ว่ามึงรวยขนาดไหนถึงไม่เรียกร้องค่าเสียหายอะไร 555 โง่ชะมัด" เอลฟ์หัวเราะอย่างสนุกสนานต่างจากอีกคนที่นั่งอยู่หลังโต๊ะทำงานเงียบๆเหมือนใช้ความคิดอย่างหนักหน่วง

"ไอ้ดลมันเป็นไรวะกลับมาจากนิวยอร์กรอบนี้ดูซึมๆ" ลีโอหันไปถามเพื่อน

"กูก้อไม่รู้ว่ะเซ้งร้านมาเกือบเดือนละแม่งไม่เข้ามาก้อไม่เข้าเลยพอมาก้อหมกอยู่แต่ในห้องนี้" เอลฟ์มองจับผิดไปอีก

"อาการอย่างกะคนเบื่อโลก" ลีโอเอ่ยขึ้นอีก

"เรียกสาวๆมาดูเอ็นฯหน่อยดีป่ะ"เอลฟ์เสนอ

"เรียกมาเอ็นฯไอ้บ้า555"ลีโอต่อว่าเพื่อนขำๆหันไปถามเพื่อน

"เชี่ยดลจะให้กูเรียกน้องริชชี่อีกป่าววะ"ลีโอตะโกนถามไป

"ไม่เอา" ทำหน้าเซ็งๆไปอีก

"แล้วจะเอาแบบไหนดารา นางแบบ นักเรียนมัธยมเลยดีป่ะ"เสนออีก

"กูไม่เอาใครทั้งนั้นอย่ามายุ่งกะกู" บอกเพื่อนพลางเดินไปหยิบเหล้ามาดื่มเฉย

"เฮ้ยๆๆยังหัวค่ำเลยนะมึงจะเมาไรป่านนี้วะ"ลีโอรีบห้าม

"อาการยังกะคนอกหัก มึงพึ่งกลับจากพาน้องดิวอี้ไปทัวร์อเมริกาไม่ใช่เหรอวะ" เอลฟ์ถามอย่างห่วงๆ

"ไงวะยัยดิวอี้แซ่บถึงใจมึงป่ะ"ถามอีก

"ก้องั้นๆ" บอกเพื่อนไปอย่างเซ็งๆ

"ไรวะงั้นๆ เค้าเป็นว่าที่คู่หมั้นมึงไม่ใช่เหรอวะ" ลีโอถามอีก

"แค่ผู้ใหญ่เป็นหุ้นส่วนกันเกี่ยวไรกะกู" ตอบพลางยกแก้วขึ้นดื่มหมดแก้ว

"อ้าว!!อย่าบอกนะมึงไปดูงานกันจริงๆไม่ได้ดูนมดูเนินกันน่ะ" เอลฟ์ถามอีก

"ก้อดู คนอย่างกูมานอนแบขนาดนั้นกูจะพลาดเหรอวะ" บอกเซ็งๆ

"แล้วไง..ไม่โอ โบ๋ขนาดนั้นเลยเหรอวะออกจะสวยเซ็กส์เอ็กซ์อึ๋มสเปกมึง" ลีโอยังสงสัย

"ก้อไม่ถึงกะโบ๋ออกจะฟิตด้วยซ้ำได้ข่าวพึ่งไปทำรีแพร์มาก่อนไป" บรรยายไปอีก

"555 เจองานรีเมคนี่เอง" เอลฟ์ขำเพื่อนไปอีก

"พวกมึงอย่าสนใจกุเลยกูแค่กำลังเซ็งๆพักนี้แม่งเอากะใครก้อไม่ถึงใจกูซักคนไม่รู้ทำไม" บ่นให้เพื่อนฟังไปอีก

"แล้วคนที่มึงบอกแซ่บ!!สัด!!นั่นล่ะ" ลีโอถามอีก

"ไม่รู้ไปร่านที่ไหนละ"ตอบน้ำเสียงหงุดหงิดไปอีก

เขาไม่อยากบอกเพื่อนๆว่าตลอดเวลาที่ผ่านมาเกือบเดือนนับจากวันนั้นเขาเหมือนคนจิตหลอนเห็นแต่ภาพยัยนั่นนอนครางอยู่ใต้ร่างเขาทั้งหลับทั้งตื่นจนเขาแทบบ้าไปละ

"เอางี้ เดี๋ยวกูสั่งเด็กเอาเหล้ากับกับแกล้มมาให้แล้วสั่งเด็กมาซัก4-5คนดีมะ"ลีโอเสนอ

"ดีๆๆเราไม่ได้สวิงกิ้งกันนานละ"เอลฟ์เห็นด้วยไปอีก

"ตามใจพวกมึงก้อดีเผื่อกูจะรู้สึกดีขึ้นมามั่ง"ณดลบอกเซ็งๆ

ตกดึก

"บอสเปิดห้องเชือดอีกแล้วว่ะแก ออร์เดอร์เด็กสาวๆมาเพียบ" ทับทิมหันมาบอกเพื่อนหน้าเศร้าๆ

"เรื่องของพวกเค้าเกี่ยวไรกะเรา"นาราบอกเพื่อน

"เกี่ยวดิก้อคุณเอลฟ์...งื้ออ.."เศร้าไปอีก

"แกตัดใจเหอะทับทิมคนอย่างพวกเราแค่ของเล่นของพวกเค้าเท่านั้นแหละ"เตือนเพื่อนไปอีก

"แกอย่าหลวมตัวไปให้เค้าหลอกกินก้อแล้วกัน" บอกเพื่อนห่วงๆ

"ก้อชั้นชอบเค้าหนิ สเปกสุด แบดบอยรวยหล่อโอ๊ย!!ใจละลาย" ยังเพ้อไปอีก

"พึ่งเตือนไป.."มองเพื่อนอย่างเห็นใจ

"คุณเอลฟ์สั่งกับแกล้มลงมาด้วยแกยกขึ้นไปหน่อยสินารา" ทับทิมส่งถาดกับแกล้มให้เพื่อน

"หน้าที่แกป่ะ" ทำท่าไม่อยากไป

"ชั้นทำใจไม่ได้ว่ะแก" ทำหน้าเศร้าไปอีก

"รอบก่อนแกก้อขึ้นไปป่ะ" มองเพื่อนอย่างเห็นใจ

"รอบก่อนพวกสาวๆยังไม่มาแต่รอบนี้ชั้นนึกภาพออกเลยแก ว่าข้างในนั่นจะเกิดอะไรมั่ง"

"แค่เอาไปวางบนโต๊ะแล้วรีบออกมาอย่าหันไปมองไม่ว่าจะได้ยินเสียงอะไรก้มหน้าเข้าไว้..นะแก" ยังพยายามคะยั้นคะยอ

"ก้อได้!!"รับถาดมาถือแล้วเดินออกไป

ก๊อกๆๆ

ไม่รอให้อนุญาตเพราะคิดว่าแต่ละคนคงกำลังยุ่งอยู่

แต่ละคนต่างอยู่กันคนละมุม

ณดลนั่งเอนพิงไปกับโซฟาแขนสองข้างพาดไปกับพนักพิงกำลังครางอย่างถึงอารมณ์โดยมีสาวน้อยร่างบางเด้งสะโพกขึ้นลงอยู่บนหน้าตักเสียงครางเพราะรสสวาทดังระงม

นาราเดินก้มหน้าก้มตาเข้าไปแล้วตรงดิ่งไปที่โต๊ะกลางวางจานต่างๆลงไปอย่างรวดเร็ว

ณดลที่กำลังหลับตาปล่อยอารมณ์คิดไปถึงอีกคนแม้จะโดนอีกคนกระแทกใส่น้องชายไม่หยุดอยู่ตรงหน้า

กลิ่นหอมที่ติดจมูกอยู่ไม่จางเริ่มชัดเจนขึ้นจนแทบจะกลบกลิ่นน้ำหอมราคาแพง

เขาลืมตาแล้วผงกหัวขึ้นทันที

นารารีบวางแล้วรีบออกไปอย่างรวดเร็ว

ณดลที่ลืมตาขึ้นมาทันได้เห็นหลังพนักงานเสิรฟแว้บๆ ถึงกับผุดลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว

"เธอ!!ยัยผู้หญิงบ้า!!" เขาสบถออกมาเสียงดัง

สาวน้อยที่กำลังเพลิดเพลินอยู่บนตักหล่นตุ้บลงพื้นอย่างงงๆ

"อะไรคะคุณดล ทำไมลุกขึ้นไม่บอกกันมั่ง" เธอโวยวายเสียงดัง

"หลีกไป!!"เขาผลักคนตรงหน้ากระเด็นไปอีกแล้วออกวิ่งตามอีกคนไป

"เฮ้ย!!ไอ้ดลเป็นไรของมึงวะ"ลีโอหันไปถามงงๆ

เสียงเดินแกมวิ่ง..ตึง..ตึง..ตึง..ตามหลังมา

นาราเลี้ยวโค้งเข้าห้องครัวตัวสั่นเทากับเหตุการณ์ที่ได้ประสบมา

กำลังจะเดินออกไปด้านนอก

มือหนาคว้าข้อมือบางไว้ทันที

"เธอ!!" เสียงเข้มเอ่ยขึ้นพร้อมกับฉุดกระชากร่างบางตรงไปที่ลานจอดรถส่วนตัวที่อยู่ไม่ไกล

"คุณ!!" นาราตกใจตาโตหน้าซีดทันทีเมื่อเห็นชัดๆว่าใครที่ฉุดกระชากลากเธอออกมาจากห้องครัว

"ปล่อยชั้นนะจะพาชั้นไปไหน" พยายามช่วยเหลือตัวเอง

"เธอกล้าหนีชั้นมา อย่าหวังว่าชั้นจะปล่อยเธอไป"น้ำเสียงกราดเกรี้ยวไปอีก

"หนีอะไรชั้นไม่ได้หนีปล่อยนะ" พยายามแกะมือ

ณดลรวบมือบางไพล่ไว้ด้านหลังแล้วก้มลงแบกขึ้นบ่าพาตรงไปยังรถสปอร์ตที่จอดอยู่ไม่ไกลนัก

พอเปิดประตูรถได้ก้อโยนคนตัวเล็กเข้าไปที่เบาะด้านหลังแล้วตามขึ้นไปคร่อมไว้ทันที

"อย่าดีดดิ้นให้มากเธอกำลังทำชั้นคลั่งรู้มั๊ย!!" ตวาดไปอีก

"ไม่รู้ ชั้นไม่รับรู้อะไรทั้งนั้นคุณมันคนบ้าเอาแต่ใจนึกจะทำอะไรกับใครก้อทำได้รึไง"ตวาดกลับมาอีก

"ปากดีนักนะ" ตวาดออกไปพร้อมกับกดจูบหนักๆลงมา

"อื้ออ.."นาราพยายามขัดขืนส่ายหน้าหนีไปมา

เขาจับคางไว้แล้วกดจูบลงไปอย่างที่ใจต้องการ นารารู้สึกได้ถึงแรงปรารถนาที่ถ่ายทอดผ่านรอยจูบมา หญิงสาวตัวสั่นเทาภาพเหตุการณ์คืนนั้นตามหลอกหลอนเธออีกครั้งหลังจากที่พยายามลืมอยู่หลายวันแต่ก้อยังลืมไม่ได้ซะที

ณดลกดจูบอย่างหนักหน่วงทุกการดูดซับเขาสัมผัสได้ถึงความตื่นกลัวของกายสาวเขาวนเวียนจูบอยู่อย่างนั้นจากรุกเร้ารุนแรงค่อยๆเปลี่ยนเป็นอ่อนโยนโหยหา

ความต้องการปลดปล่อยกลางกายแกร่งบีบรัดตัวอย่างรุนแรงนับตั้งแต่เขาได้สัมผัสตัวเธอ

นาราเผลอไผลไปกับรสจูบที่แสนซาบซ่านมือบางจากที่เคยดันอกแกร่งอย่างแข็งขันค่อยๆเปลี่ยนไปโอบรั้งรอบคอเขาไว้เหมือนกลัวเขาจะหนีหายจากไป ความโหยหากันและกันที่ต่างกักเก็บมานานนับเดือนเริ่มเผยออกมา ณดลแทบไม่อยากรออะไรอีก เขาจัดการถอดกางเกงออกก่อนจะล้วงฝ่ามือเข้าไปในกระโปรงบานทรงสั้นตามแบบฟอร์มของทางร้าน ฝ่ามือหนาลูบไล้ไปตามเนินสาวกดนิ้วเรียวลงไปตรงรอยแยกของร่องอย่างถนัดถนี่

"อ๊ะ..อาาร์.."เสียงหวานครางกระเส่าเมื่อรับรู้ถึงความเสียวซ่านที่ส่งผ่านจากฝ่ามือหนาแหวกเข้าสู่ร่องสาวอย่างตั้งใจ

มือหนารั้งแพนตี้ตัวน้อยลงมาลากออกไปจนสุดปลายเท้า แล้วความอดทนของเขาก้อสิ้นสุดลงเขาขยับตัวเข้าอยู่ตรงกลางยกขาเรียวขึ้นพาดบ่าไว้ข้างหนึ่ง

ก้มลงไปกดจูบหนักๆแล้วกดความแข็งแกร่งเข้าไปอย่างรวดเร็ว

"อื้ออ.."เสียงหวานครางเล็ดรอดออกมาแม้จะถูกกดจูบไว้อย่างเร่าร้อน

กายแก่งขยับโหมเข้าใส่ทันทีอย่างรุนแรงกระแทกกระทั้น

"โอยย..เบาๆ..ชั้นจุก" เสียงหวานครางประท้วงอีก

"เบาไม่ได้" เขาก้มลงไปจูบอีกแล้วเลื่อนลงไปหาอกอวบที่ตอนนี้เสื้อเชิร์ตตัวสวยถูกเขาแหวกลงไปจนถึงสะดือ อกอวบโชว์หราครัดเคร่งอยู่ภายใต้บราตัวสวย

เขาเอื้อมมือไปปลดบราออกแล้วดันไปไว้เหนืออกพร้อมๆกับก้มลงงับยอดอกสีสวยที่ตั้งตระหง่านชี้หน้าเขาอยู่อย่างหลงไหล

"จ๊วบ..จ๊วบ.."เสียงดูดดึงดังยั่วน้ำลายไปอีก ยิ่งเพิ่มแรงกระสันจนเขาแทบควบคุมตัวเองไม่ได้กระหน่ำเอวเข้าใส่รัวๆไปอีก

"โอ๊ย!!..โอยยย..อาาา.."นาราทั้งจุกทั้งวาบหวามจนร้องครางไม่เป็นภาษา

"โอวว..สาวน้อยร่องแน่นอะไรอย่างนี้" เขาครางอยู่กับอกแล้วกระหน่ำตอกความเป็นชายอย่างไม่ยั้ง

"อ๊ะๆๆๆ..อื้ออ.."เสียงหวานครางไม่หยุด

"เรียกคุณดลเร็วเรียกชื่อชั้น" เขาสั่งอีก

"อาาร์..เรียกคุณดลเร็วๆอาาส์..ซี๊ดดด!!" ครางอย่างถึงใจ

"อาาร์..คุณดล..จุก...ได้โปรดคุณดลชั้นกำลังจะเสร็จ..อาส์" เสียงหวานครางอย่างวิงวอน

"ดีมากเด็กดี"เขายื่นปากกดจูบพรมไปทั่วหน้าแล้วไปหยุดอยู่ที่ลำคอหอมกรุ่น..กดจูบแช่อยู่อย่างนั้นเหมือนต้องการเก็บกักกลิ่นหอมจากกายสาวเอาไว้อย่างนั้น

ริมฝีปากหนาขบเม้มแรงๆที่ต้นคอเพื่อให้ตัวเองผ่อนคลายจากความกระสัน

"อาาร์..ชั้นกำลังจะแตก..ไม่..ไม่..อาาส์"เสียงเขาคำรามในลำคอแล้วจู่ๆเขาก้อจับร่างบางพลิกลงให้ซบหน้ากับเบาะแล้วรั้งสะโพกงามขึ้นมา

เขาก้มลงไปหากรีบสาวที่เด้งเข้าหาเขาอยู่ตรงหน้าแล้วลากลิ้นไล้ลงไปตามร่องสาวถี่ๆ

"อาาร์..กรี๊ด!!" นารารีบเอามืออุดปากไว้เมื่อกลั้นเสียงไม่ไหวจนต้องกรีดร้องออกมาพร้อมๆกับน้ำรักสีใสที่ไหลพรั่งพรู

เขารีบตวัดลิ้นเลียทุกหยาดหยดของเธอ

"อือออ..อือออ.."เสียงครางจากปากสาวยังครางระงมด้วยความเสียวซ่าน

"เธอเสร็จแล้วทีนี้ขอชั้นเสร็จมั่งนะ"พูดไม่ทันจบกายแกร่งก้อโหมกระหน่ำกระแทกกระทั้นเข้าหาร่องงามที่ชุ่มฉ่ำเขากดกระแทกอยู่อย่างนั้น

"พั่บ..พั่บ..พั่บ.."

เสียงกระทบกันของสองกายอย่างเมามันณดลร้องครางอย่างบ้าคลั่งไม่หยุด

"อ๊ะๆๆ..อือออ..จุก..คุณดลจุก" นาราครางอยู่อย่างนั้น ..หันหน้ามาส่งสายตาวิงวอนไปอีก ณดลก้มลงไปหาทั้งๆยังโยกกายกระแทกไม่หยุด

เขากดจูบริมฝีปากอย่างดูดดื่ม

"โอวว..จะแตกแล้ว..อาาาส์.."

"ปึ่ก..ปึ่ก..ปึ่ก.."เขาตอกอัดเข้าไปหาร่องสาวจนสุดลำเน้นๆ2-3ครั้ง แล้วพ่นเมล็ดพันธ์ุอย่างรุนแรงภายในกายสาว

"อาาส์..ซี๊ดดด"เสียงเขาครางอยู่อย่างนั้นแต่ไม่ยอมถอดแก่นกายออก

นาราถึงกับเข่าทรุดทิ้งตัวลงไปบนเบาะนุ่มโดยมีเขาทาบทับตามลงมา

"อาาาร์..ชั้นไม่เคยแตกรุนแรงแบบนี้มาก่อนเลย"

"เธอสุดยอดมากๆสาวน้อยเด็กดีของชั้น"เขาพร่ำพูดพรมจูบไปทั่วแผ่นหลังขาวนวลเนียน

"แฮ่กๆ"..เสียงหายใจหอบถี่ดังแข่งกันอยู่

"เสร็จแล้วก้อปล่อยชั้นไปได้แล้วสิคนบ้า" เธอต่อว่าเสียงแหบแห้งไม่มีแรง

"ปล่อยเหรอ..ไม่มีทาง" เขาบอกน้ำเสียงเข้มจัดแสดงถึงความไม่พอใจ

"ปล่อยชั้นไปเหอะนะคุณดล"เธอวิงวอนอีก

"เรื่องอะไรชั้นจะปล่อยให้เธอโบยบินไปจากชั้นยัยผีเสื้อราตรี"

จับพลิกตัวให้หญิงสาวขึ้นมาคร่อมบนตัก

"คืนนี้เธอต้องอยู่กับชั้นทั้งคืน" เขาบอกยิ้มๆ นาราจ้องมองเขานิ่ง

"แต่ชั้นต้องทำงานนะ" ส่งเสียงตวาดแหวไปอีก

"ไม่ต้องทำ!!"เขาเน้นเสียงหนักแน่นแล้วจับกายสาวยกขึ้นเผยให้เห็นแท่งลำกลางกายที่ไม่ยอมหลับยอมนอน

"จะทำอะไรของคุณ" ถามอย่างตกใจ

"จะเอาเธอไง" เขาบอกยิ้มๆ

"ห๊ะ!!แต่เราพึ่งทำเสร็จไปนะ"ประท้วงเสียงหวาน

"เธอเคยเห็นชั้นเอาครั้งเดียวเหรอ" ถามกวนๆแล้วจับแท่งรักสอดเข้าไปในร่องกดร่างบางทาบทับลงไป

"อืออ..จุก" เสียงครางเบาหวิวกัดริมฝีปากแน่นด้วยความเสียวซ่าน

"อาาาร์ ทำไมเธอถึงได้คับแน่นขนาดนี้สาวน้อย"เขาครางพลางจับกายสาวโยกคลึงเบาๆ

"ดูสิร่องของเธอกลืนกินลำของชั้นจนมิดเลย..ซี๊ดดด..เสียวหัวโคตรๆ" ครางอยู่อย่างนั้น

"ขยับเร็วสาวน้อย" เขาเร่งเร้าเธออีก นาราทำตามอย่างว่าง่ายเพราะความเสียวซ่าน เธอขยับขึ้นลงอยู่อย่างนั้น

"อาา..อ๊ะ..อาาา" เสียงครางดังกระหึ่มอีกครั้ง เขาซุกหน้าเข้าหาอกอวบๆอย่างหนักหน่วง...ดึงรั้งเสื้อผ้าออกไปจนหมดแล้วกดจูบไปทั่วลำคอและอกอวบ ดูดกลืนขบเม้มไปทั่วจนเกิดรอยแดงทั่วตัวโดยเฉพาะอกอวบ

"อาาร์ชั้นต้องการเร็วกว่านี้"เขาบอกพลาง

เอื้อมมือไปขยำสะโพกกลมกลึงแรงๆแล้วยกขึ้น จ้องมองกายแกร่งที่เสียบคาร่องอย่างสุขสม แล้วจู่ๆเขาก้อเด้งสะโพกกระแทกอัดสวนขึ้นไปหาร่องสาวรัวๆ

"อ๊ะ!!..อ๊ะ..อ๊ะ..คุณดล..อืออ..เสียว" ครางเสียงหวานกอดซบอยู่กับซอกคอแกร่ง

"อาาร์..เสียวสุดๆ..มันส์สุดๆ.."พูดพลางกระแทกพลางอย่างไม่ยั้ง

"อื้อ..จะเสร็จอีกแล้ว..คุณดลนาราจะเสร็จอีกแล้ว..อร๊าาาย!!"

เสียงหวีดร้องดังขึ้นอีก

"นารา..เธอชื่อนารา..โอวเด็กน้อยของชั้น" เขาครางอยู่กับร่างสาวแล้วจับสะโพกงามกดกระแทกแรงๆลงมารัวๆส่วนตัวเองก้อเด้งสะโพกตอกเข้าใส่ร่องสวนเข้าใส่ไม่ยั้ง

"โอวว..นารา..จะแตกแล้วๆคุณดล..อร้ายยยย"นาราแตกอีกครั้งติดๆกัน

"อาาส์..ซี๊ดดส์..ร่านสุดๆ..แตกพร้อมกัน..อาาาส์..อ๊ากกก!!"เขาครางกระหึ่มตามเธอไป

แล้วทุกอย่างก้อนิ่งสงบสองกายกอดซบกันแทบจะสิงร่าง

เขาแช่ลำแกร่งอยู่ในร่องสาวอย่างนั้นไม่ยอมถอดถอนออก

"อือ..นารา..เธอชื่อนาราเหรอ"เขากระซิบถามอยู่ข้างหู

"คนบ้า!!" มือบางทุบอกเขาแรงๆ

"คุณเอาชั้นไม่รู้กี่รอบแล้วแต่ยังไม่รู้จักชื่อชั้น คุณทำได้ยังไง ไอ้คนบ้า คนหื่น ฮือออ" เธอร้องโฮออกมาอย่างอัดอั้น

"เขากอดปลอบไว้แน่นจูบซับไปทั่วหน้า"

"หึ..หึ..ผมเก่งไง"เขาหัวเราะหึๆกอดคนไร้เรี่ยวแรงแน่นไปอีก