[เดือนหนาว]
“ไปใสเสื้อผ้าก่อน เดี๋ยวหนาวทาให้”
“ทาให้ก่อนแล้วจะไปใส่เสื้อผ้า”
“เอ๊ะ!”
“นะ นะ”
“ก็ได้ ก็ได้” ฉันพ่นลมหายใจออกมาเมื่อยอมแพ้ ก่อนจะรับกล่องยามาวางไว้บนตัก คนตรงหน้านั่งลงข้างฉันพร้อมกับยื่นหน้าเข้ามาใกล้ ดวงตาคมหลับลงทว่าเรียวปากกลับอมยิ้มเอาไว้ “ยิ้มอะไรน่ะ”
“ก็ไวน์มีความสุขนี่” คนที่นั่งหลับตาอยู่ตอบ พอได้ยินฉันก็ส่งยิ้มกลับไปให้ แม้เขาจะมองไม่เห็นเพราะหลับตาอยู่ก็ตาม
“ยังเจ็บแผลอยู่ไหม แล้วมีอาการปวดบ้างหรือเปล่า” ขณะทำแผลให้เขาฉันก็ถามอาการไปด้วย ดูเหมือนว่าตอนนี้แผลจะปิดแล้ว คงเพราะเป็นแผลไม่ใหญ่และไม่ลึกมากก็เลยดีขึ้นเร็ว
“ยังเจ็บนิด ๆ ตรงแผล แล้วก็ปวดหัวหน่อย ๆ เวลาเดินเยอะ ๆ แต่ตอนนี้ไม่เป็นอะไรแล้ว” คนถูกถามตอบกลับ
“เสร็จแล้ว” ฉันบอกคนตรงหน้า “รีบไปใส่เสื้อผ้าได้แล้ว จะได้ไปส่งหนาว”
“ไหนบอกว่าจะอยู่กับไวน์ไง” ใบหน้าหล่อเหลาบูดบึ้งขึ้นเมื่อบอกให้ไปส่ง
“หนาวอ
