[เดือนหนาว]
‘เสื้อช็อปเน่า ๆ ของผมมันสู้เสื้อกาวน์สีขาวของคนที่เขาชอบไม่ได้น่ะสิครับ มือวิศวะเปื้อนปูนเปื้อนฝุ่น มันไม่นุ่มไม่อุ่นเหมือนมือหมอ เขาเลยไม่รับรักผมสักที’
‘บางทีผมก็คิดว่าผมควรถอย’
‘บางทีผมก็คิดว่าผมควรถอย’
‘บางทีผมก็คิดว่าผมควรถอย’
คำพูดของไวน์ดังก้องในหูฉันซ้ำ ๆ จนเริ่มอึดอัด คล้ายกับว่าบางจะระเบิดออกมา
“หนาว งั้นไวน์กลับเลยแล้วกัน เดี๋ยวไปลาลุงกับป้าก่อน” หลังจากช่วยกันล้างจานเสร็จ ไวน์ก็หันมาบอกฉันก่อนจะวิ่งขึ้นไปชั้นบนโดยไม่รอให้ฉันได้พูดอะไร
ฉันมองแผ่นหลังกว้างที่ห่างออกไปด้วยความรู้สึกใจหาย มันคล้ายกับว่าไวน์กำลัง ‘ถอย’ จริง ๆ
“ไหนบอกว่าจะค้างบ้านหนาว” เมื่อเห็นว่าไวน์เดินลงมาฉันก็ถามขึ้น
“ทีแรกก็ว่าจะค้างแหละ ป้าฟาบอกให้ไวน์นอนห้องหนาว อีกห้องหนึ่งป้าเพิ่งฉีดปลวกเลยใช้ไม่ได้ ไวน์เลยคิดว่าจะกลับไปนอนคอนโดน่ะ” คนตรงหน้ากลับ ใบหน้าเขามีรอยยิ้มประดับเสมอ น้อย
