[เดือนหนาว]
“โหคนเยอะจัง นี่เราไม่ได้มาเดินนานแล้วนะถ้านายไม่ชวนเรามาอะ” ฉันกวาดตามองรอบตลาดที่มีร้านของกินของใช้ ร้านเสื้อผ้ามากมายตั้งเรียงรายอยู่ ทั้งผู้คนมากมายที่ไม่รู้ว่ามาจากไหนจากก็มารวมกันที่ตลาดนี้ จะว่าไปดูจากการแต่งกายแล้วก็มีแต่นักศึกษาเป็นส่วนใหญ่เพราะอยู่หลังมอ
“พอขึ้นปีสี่เราก็ไม่ได้มาเดินตลาดนี้เลยอะ ขอบใจนะที่ชวนเรามา” ฉันหันไปยิ้มให้คนข้าง ๆ เมื่อเขาทำให้ฉันได้กลับมาเดินดูอะไรแบบนี้อีกครั้งก่อนเรียนจบ
“เราก็เหมือนกัน พอขึ้นปีสี่ก็เรียนหนัก พอมีเวลาก็เข้าร้านเหล้า ไม่ก็กลับไปนอน ไม่ได้เดินเที่ยวแบบนี้นานแล้วเหมือนกัน” คนข้าง ๆ หันมาบอก
“วันนี้พอว่างก็เลยชวนหนาวมา กลัวเรียนจบไปแล้วจะไม่ได้มาเดินด้วยกัน” เขาพูดต่อพร้อมกับส่งยิ้มละมุมมาให้ ยิ่งสบตากันก็ยิ่งทำให้หัวใจฉันอบอุ่นขึ้นมา เขาเหมือนพ่อฉันจริง ๆ ด้วย “หนาวอยากไปดูอะไรไหม อยากซื้ออะไรหรือเปล่า”
“อืม…เราไปดูของกิน
