[เดือนหนาว]
หลังจากไม่มีเรียนฉันก็ได้หยุดพักผ่อนไปหลายวัน พอกลับมาเรียนอีกครั้งก็ขี้เกียจ นี่เรียนแค่สัปดาห์ละไม่กี่ วัน วันละไม่กี่ชั่วโมงยังขี้เกียจขนาดนี้ ไม่อยากเชื่อเลยว่าถ้าเรียนทั้งวันเหมือนตอนประถมจะเป็นยังไง
“คุณเพื่อนเดือนหนาวคะ ตั้งแต่มีความรักนี่หน้าตาสดใสขึ้นเยอะเลยนะ” เสียงกระแนะกระแหนของยัยโฟร์ที่นั่งรออยู่ม้าหินอ่อนเอ่ยขึ้นเมื่อฉันเดินไปนั่งตรงข้ามนาง
“โอ๊ย ยัยโฟร์ แล้วแกจะให้ยัยหนาวทำหน้าเศร้าหรือไงยะ พี่ไวน์ออกจะเทคแคร์นางดีขนาดนั้น อ๊าก ทำไมไม่ใช่ฉันนะที่สะดุดลานเกียร์ ถึงจะไม่ได้ไวน์เป็นแฟนแต่ได้คนอื่นก็ยังดี อร๊าย แค่คิดก็ฟินแล้ว” ยัยก้อยที่นั่งอยู่ก่อนแล้วเพ้อขึ้นพลางบิดตัวไปมา
“พวกแกเลิกคุยเรื่องนี้ได้แล้วน่า เตรียมแก้งานที่ยังไม่ผ่านสักทีของพวกแกดีกว่าไหม” ฉันแซะพวกนางบ้าง “แล้วแกก็เลิกเรียกไวน์ว่าพี่สักที” ฉันหันไปจิ๊ปากใส่ยัยก้อยที่เห็นใครหล่อก็เรียกพี่หมดโดยไ
