[เดือนหนาว]
“นี่ยัยโฟร์ แกเลิกพูดให้ยัยหนาวคิดมากสักที มาช่วยฉันแก้งานนี่มา” ยัยก้อยมองหน้าฉันก่อนจะตบไหล่ฉันเบา ๆ แล้วหันไปดุยัยโฟร์
“ตั้งแต่ฉันรู้จักไวน์มา ฉันไม่เคยเห็นไวน์สวมเกียร์เลยอะแก” อยู่ ๆ ฉันก็พูดสิ่งที่สงสัยออกมา
พอคบกันแล้วฉันก็เริ่มสังเกตทุกอย่างบนตัวเขา ไม่ว่าจะมีแผลเป็นตรงไหน ชอบใส่เสื้อผ้าสีอะไร หรือเครื่องประดับอะไรที่ใส่ติดตัว และสิ่งหนึ่งที่เก็บไว้ในใจก็คือ…ไวน์ไม่เคยสวมเกียร์เหมือนเพื่อนๆ ของเขาเลย
“จริงดิ?” สองเพื่อนรักเงยหน้าขึ้นมาถามฉันพร้อมกันก่อนจะหันไปมองหน้ากัน
“หรือว่าเกียร์ของไวน์ยังอยู่กับแฟนเก่า…” ยัยโฟร์พูดขึ้น
“บ้าเหรอแก เลิกกันแล้วเขาก็ต้องคืนเกียร์ป้ะ ของสำคัญขนาดนั้นถ้าเลิกกันไปแล้วไม่คืน ถ้าฉันเป็นไวน์ฉันตามนะบอกเลย” ยัยก้อยว่า
“ฉันว่าช่างเถอะแก ปะ ไปกินข้าวกัน เที่ยงแล้ว” ฉันปัดความคิดบ้า ๆ ออกก่อนจะเปลี่ยนเรื่อง ไหน ๆ ก็เที่ยงแล้วไปกินข้าวให้
