ตอนที่ 2
1099 Words
ผอ.เด้งสะโพกและส่ายไปมา ปากก็ร้องคราง ขณะเดียวกันน้องปิ๋มก็เอานิ้วของหล่อนถูคลึงกับปุ่มเสียวที่ข้าวหอมเห็นกลีบเนื้อสีชมพูของหล่อนอย่างชัดเจน บรรณารักษ์สาวหัวใจแทบวาย เพราะน้องปิ๋มช่างกล้าหาญชาญชัยกว่าที่หล่อนคิดหลายเท่าพันเท่า
ปกติน้องปิ๋มออกจะเป็นคนหงิม ๆ เสียด้วยซ้ำ การแต่งตัวก็เรียบร้อย อายุอ่อนกว่าข้าวหอมเพราะเพียงสิบแปดปี ไม่นึกว่าหล่อนจะช่ำชองเรื่องอย่างว่าถึงขนาดนี้ ข้าวหอมที่แอบดูอยู่ตัวแข็งเกร็งไปหมด แม้แต่จะหายใจก็ยังแทบไม่กล้า กลัวจริง ๆ ว่าสองคนนั่นจะรู้ว่ามีใครยืนอยู่หลังชั้นหนังสือที่อยู่ในมุมแอบดูได้อย่างชัดเจน
“โอย...หนูปิ๋ม...มาให้ผอ.เอาทีนะจ๊ะ...ผอ.ไม่ไหวแล้วหนู...โอย...ซี๊ดดดด”
“จะรีบไปไหนคะผอ. หนูยังดูดของผอ.ไม่อิ่มเลยนะคะ กำลังอร่อยเลยเชียว”
“โอย...เราจะช้าไม่ได้หรอก เดี๋ยวห้องสมุดก็เปิดแล้ว...ซี๊ดดด...เร็วหน่อย...ฉันกำลังจะทนไม่ไหวแล้ว”
ว่าแล้วผอ.เด่นชัยก็ทำในสิ่งที่ข้าวหอมถึงกับตาโต นั่นคือเขาถอดกางเกงสแล็คที่สวมอยู่ออกพร้อมกับบ๊อกเซอร์ ท่อนบนเหลือแต่เสื้อเชิ้ตขาวและชุดสูทพร้อมผูกเนคไท แต่ท่อนล่างนี่สิ มันทำให้ข้าวหอมแทบกลืนน้ำลายไม่ลงเพราะเจ้าน้องชายของผอ.กำลังพุ่งผงาดตั้งตรง มันแข็งโด่และเป็นสีเข้มคล้ำ
ข้าวหอมลอบกลืนน้ำลาย ไม่นึกว่าจะได้เห็นอาวุธคู่กายของผอ.ที่หล่อนพูดคุยด้วยบ่อย ๆ แถมขนาดยังไม่ธรรมดา มันใหญ่ซะจนมือของน้องปิ๋มกำไม่รอบ ส่วนน้องปิ๋มก็ใช่ย่อย หล่อนช่างไม่กลัวอะไรเลยเพราะเล่นถอดชุดกระโปรงพร้อมทั้งชั้นในออกจนหมดไม่มีเหลือบนร่างเปลือยที่ข้าวหอมเห็นว่าสัดส่วนของหล่อนหนั่นแน่นเต็มตึง สิ่งที่ทำให้ข้าวหอมตะลึงคือสองเต้าของน้องปิ๋มที่ใหญ่ยิ่งกว่าผลส้มโอ ดูจากภายนอกน้องปิ๋มเป็นคนซ่อนรูปแต่ที่ไหนได้ หุ่นสะบึมยิ่งกว่านางแบบเพลย์บอย
น้องปิ๋มค่อย ๆ เอนหลังนอนลงบนพื้น หล่อนทำท่ายั่วยวนด้วยการบิดตัวไปมา หน้าตาของหล่อนก็ยั่วท่านผอ.ด้วยการส่งสายตาหวานฉ่ำให้ แล้วข้าวหอมก็เห็นร่างกำยำของท่านผอ.ยืนคร่อมร่างของน้องปิ๋มก่อนจะดึงขาทั้งสองของหล่อนให้ปลายเท้าขึ้นมาพาดไว้บนเอวสอบ จากนั้นก็แยกขาของน้องปิ๋มออกจากกันเล็กน้อยก่อนจะค่อย ๆ สอดใส่แท่งสวรรค์โดยการดันส่วนหัวสีแดงก่ำลงไปในกลีบสวาทของน้องปิ๋ม
“ซี๊ดดดด...ผอ.ขา...โอย...สะ...เสียว”
ท่านผอ.ย่อตัวลงเล็กน้อย ดันเจ้าท่อนเอ็นยักษ์เข้าไปในกลีบน้องสาวของน้องปิ๋มจนหมด แล้วเริ่มขย่มขึ้นลงอย่างช้า ๆ พร้อมทั้งครางไปด้วย
“ซี๊ดดด...กี่หนๆ หนูก็ยังฟิตสะใจผอ.เหลือเกิน หนูปิ๋มจ๋า...โอย...อาส์...อาส์”
“อ๊อย...ผอ.ขา...ของผอ.ก็ใหญ่สะใจหนูมากเลยค่ะ...ซี๊ดดดด...แฟนหนูยังสู้ของผอ.ไม่ได้เลย...อ๊า...อ๊าส์”
“ไม่มีเวลามากแล้วหนู...ฉันซอยล่ะนะ”
ผอ.เริ่มลงน้ำหนักตัวบนน้องสาวของน้องปิ๋ม ขย่มขึ้นลงในท่าซอยแบบถี่ยิบ ข้าวหอมมือไม้สั่น หล่อนไม่เคยเห็นอะไรอย่างนี้มาก่อน ท่อนเอ็นของผอ.ทั้งดุ้นที่ทั้งใหญ่ทั้งยาวถูกสาวเข้า ๆ ออก ๆ ในกลีบลำดวนของน้องปิ๋ม ส่วนเจ้าหล่อนก็ครางซี๊ดเหมือนรับได้บ่ยั่น
“อ๊าย...ซี๊ดดดด...โอย...โอย...ผอ. ขา...แรงอีกค่ะ...สะใจปิ๋มจริงๆ...อ๊อย...อ๊อย...”
“โอย...ซี๊ดดดด...หนูปิ๋ม...ฉันอยากเอาหนูมาตั้งนานแล้ว ไม่นึกไม่ฝันว่าจะมันส์อย่างนี้”
“ของผอ.ทั้งใหญ่ทั้งยาว สาวเร็ว ๆ เลยค่ะผอ.ขา...ซี๊ดดดด...โอ๊ย...ซี๊ดดดด”
หน้าตาผอ.ตอนนี้ดูไม่ได้เลย ข้าวหอมเองไม่เข้าใจว่าทำอย่างนั้นมันสนุกสุดเหวี่ยงที่ตรงไหนเพราะหล่อนเองไม่เคยกับเรื่องแบบนี้ แต่หล่อนก็เคยแอบคิดจินตนาการลึก ๆ ถึงผอ.เด่นชัยเหมือนกัน ก็ดูสิ...ผอ.ยังหุ่นฟิตล่ำ แถมเครื่องเคราอลังการก็ไม่ได้ต่างไปจากของหนุ่ม ๆ วัยเอ๊าะ
“อ๊า...ซี๊ดดดด...โอย...ผอ.ขา...หนูไม่ไหวแล้วค่ะ...”
“จะแตกแล้วเหรอหนู...ฉันก็ไม่ไหวเหมือนกัน...โอย...ซี๊ดดดด...โอย....โอย...”
ผอ.เขย่งเท้าแล้วดันท่อนสวรรค์เข้าไปในกลีบของน้องปิ๋ม ทำท่ายองย่อ ข้าวหอมเห็นท่อนขาที่ยังแข็งแกร่งของท่านผอ.แข็งเกร็ง ใบหน้าก็บูดเบี้ยวเหมือนกำลังเสียวสุดขีด
“โอย...ผอ.ขา...โอย...โอย...ซี๊ดดดดด...อ่าส์...ซี๊ดดดด”
“ฉันจะแตกแล้วหนูจ๋า...ฉันจะแตกแล้ว...โอย....โอย”
แล้วผอ.ก็รีบดึงเจ้าจ้อนขยาดยักษ์ออกมาก่อนจะรีบเอามันไปจ่อที่ปากของน้องปิ๋ม น้องปิ๋มอ้าปากรับน้ำขุ่นขาวที่พุ่งปรี๊ดออกมาจากปลายเจ้าจ้อนขนาดใหญ่ เลียมันเหมือนเป็นของเอร็ดอร่อยของหล่อนยังไงยังงั้น
“โอย...โอย...สะใจฉันจริง...โอย”
เสียงผอ.ยังครางไม่หยุดและเสียงน้องปิ๋มหอบหายใจอย่างเหน็ดเหนื่อย แต่น้องปิ๋มก็ยังดึงเจ้าจ้อนยักษ์ของผอ.มาเลียที่ปลายเหมือนจะรีดเร้นให้หมดทุกหยด ข้าวหอมที่ยังยืนตัวแข็งอยู่หลังชั้นหนังสือนึกอะไรขึ้นมาได้ หล่อนรีบย่องเงียบกลับออกไปที่โต๊ะทำงานและหยิบกระเป๋าสะพายพร้อมทั้งดึงกุญแจออกมาไขประตูออกไปด้านนอกและทำท่าไขมันกลับเข้าไปใหม่ซึ่งเป็นจังหวะเดียวกับที่ผอ.เด่นชัยและน้องปิ๋มเดินกลับออกมาพอดี
“อ้าว...หนูข้าวหอม...พึ่งมาถึงเหรอจ๊ะ?”
ท่านผอ.ถามเสียงแจ๋วเพราะคิดว่าบรรณารักษ์สาวพึ่งมาถึงที่ทำงาน ข้าวหอมมองชายวัยกลางคนที่ตอนนี้อยู่ในชุดสูทเรียบร้อยกับน้องปิ๋มซึ่งเป็นผู้ช่วยสาวสิบแปดก็แต่งตัวเรียบร้อยเช่นกัน ทั้งสองทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ข้าวหอมที่รู้เห็นเหตุการณ์โดยไม่ได้ตั้งใจก็พยายามทำตัวให้เป็นปกติทั้งที่หัวใจของหล่อนเต้นแรง หล่อนยกมือไหว้ผอ.เด่นชัยก่อนพูดว่า
“สวัสดีค่ะ...ท่านผอ. แหม...วันนี้มาเร็วจังนะคะ”
“ผมรีบมาเคลียร์งานที่ค้างไว้น่ะ มาตรวจสอบดูหนังสือใหม่ที่เข้ามา ผมก็เลยให้หนูปิ๋มมาช่วย”
- Writer
