WHITEFANG

CHAPTER THREE

One strong blow hit me like a f*****g b***h right on my very face.

Oh, sweet jesus!

Ipinilig ko ang aking ulo.

Whoah!

Parang bigla yatang umikot ang buong paligid.

Agad kong pinatigas ang aking mga tuhod upang kontrolin ang balanse ng aking katawan.

Ngunit hindi pa man ako nakababawi sa suntok na dumapo sa aking mukha ay isa na namang malakas na sipa ang tumama sa aking dibdib.

Ugh!

I heard a loud c***k inside of my body and I felt the iron taste of blood came out of my mouth. Kasabay ng mga iyon ang pag-lasik ko sa bakal na bakod ng kulungan.

Lumakas ang sigawan sa paligid ng pataob akong bumagsak sa sahig.

"f*****g hurts!"

Hindi ang tinamong bugbog ang aking tinutukoy, kundi ang nananakit na bahagi ng aking katawan sa kaliwa kong dibdib.

Kaninang umaga, inihatid na sa huling hantungan si Senior Gustav.

Ang nag-iisang nilalang na nag- paramdam sa akin ng tunay na pag-kalinga at pagmamahal.

And as what Shin said, he's my favorite oldman.

Ngunit imbes na makipag-libing kanina, ginugol ko ang aking maghapon sa lugar na ito.

At ngayon, habang nasa loob ng kulungang iyon at hinaharap ang tila batong nilalang na ilang dali lang ang layo sa akin ay mapait akong napa-ngiti.

Yeah, it was a cage fight.

Gaya ng gusto ko, ngunit baliktad ang sitwasyon ngayon.

Mukhang ako yata ang tatakbo palayo sa dambuhalang si Hawk Hardy.

"Get up! Aki!" it was my manager and promoter Mr. Jarra.

Nasa labas ito at malapit sa aking kinalulugmukan.

I groaned.

Seriously!

Ito kaya ang humarap kay Hawky Hardy, ewan ko lang kung huminga pa ito sa unang suntok pa lang.

Then I felt myself being lifted from the ground.

"Ito ba ang tinatawag nyong 'halimaw' ng underground fight?!" he asked the audience to mock me.

From my upside-down position he then glared at my bloody face.

I gulped.

Damn!

He's going to kill me right?

Base sa pananalita nito, alam ko na may gusto itong patunayan sa lahat.

Tatapusin ako nito upang makuha ang title underground cage-fight.

I gritted my teeth.

What's wrong with these people nowadays!

Lahat yata ay gusto akong patayin!

But I am not the Monster for goddamn nothing!

Nagkamali ito ng babanggain.

I spit the blood from my mouth into Hawk's face.

Napamura ito ng mapuwing dahil doon.

Agad kong sinamantala ang pagkakataon.

I twisted my body and jolted my knee hard into his right ear.

Nabitawan ako ng aking opponent sabay sapo sa nasaktan nitong tenga.

Nakita ko ang dugo na lumabas mula roon.

I immidiately moved. I grabbed the sides of his head and with enough force, I slammed his face down into the floor.

Hindi ko na ito binigyan pa ng pagkakataon upang makabawi.

I hooked my feet into his neck and twisted it as hard as I could.

At nang tuluyang mawalan ito ng ulirat ay saka ko ito binitawan.

Nagsigawan ang lahat sa bilis ng pagkakabaliktad ng pangyayari.

Bumaha ang pera sa buong paligid.

Napansin ko pa si Preston Li ng ngumisi ito bago tumalikod buhat sa itaas ng arena.

I clenched my fist while breathing rapidly in exhaustion.

Fucking fat-ass!

May araw ka din.

Bumulagta ako nang higa sa tabi ni Hawky Hard.

Damn it!

Mukhang hindi ko na talaga matatakasan pa ang buhay na ito.

A single tear escaped from the corner of my eyes.

And I mentally whimpered.

"May you rest in peace, lolo Gustav.."

******************************

30minutes later:

Nasorpresa ako nang sa aking paglabas buhat sa lumang building na pinag-ganapan ng aking laban ay makita sa parking lot si Shin.

She's leaning on her CRV with a wide creepy grin on her face.

Tss!

At anong ginagawa ng babaeng ito dito?

Napansin ko ang pagliwanag ng mukha ni Shin saka tila batang napatalon sa tuwa ng sa wakas ay makita ako.

"That was an awesome match! Ang galing mo, girl!" salubong nito sa akin sabay puwesto sa aking likuran at masahe sa aking balikat.

Tumaas ang aking kilay. "Nanood ka ng laban ko?"

Paano naman kaya ito nakapasok sa loob?

Hindi basta basta nagpapapasok ang mga security sa Arena lalo na sa kahina-hinalang nilalang na tulad nito.

Huminto si Shin sa pagma-massage at humarang sa aking daan. "Yeah, nanood ako sa laban mo. And I kinda love it! You're great! Pero wait, hindi iyon ang dahilan kaya narito ako ngayon."

I automatically halted and gave her a warning glare.

Sa sandaling ito, hindi ang nakaka-kuliling babaeng nasa aking unahan ang gugustuhin kong makasama at maka-usap.

"What do you want, Shin Rivas? Umuwi ka na nga. Ang kulit mo," asik at taboy ko dito.

But she just scoffed. "You can't send me away that easily woman. Bakit hindi ka pumunta sa libing kanina ha! That's heartless! Talagang tiniis mo si Lolo!"

Bumigat ang aking dibdib but tried to blew it away. "May sched nga ako di ba? Dadalaw na lang ako sa sementeryo bukas." Humakbang ako patungo sa aking bigbike at agad ini-start iyon.

I saw my cousin crossed her arms sabay harang muli sa aking harapan.

I hissed in irritation.

God!

Believe me when I say na ito ang pinaka-makulit na nilalang sa buong mundo.

"Okay. You want to die huh? Then suit yourself!" akma kong paaandarin ang aking sasakyan ng magsalita ito.

"Grah! I really can't believe na sayo iniwan ni Lolo ang halos kalahati sa kayamanan n'ya! Agh! you're such a cold blooded monster!" Then she marched towards her car.

"SHIN RIVAS! Come back here!" I called after her.

What the heck!

Anong ibig nitong sabihin na pinamanahan ako ni Lolo Gustav?

"What? I can't... Agh! I'm sorry I can't hear you."

Napabuga ako ng hangin.

"Shin Rivas! I know you f*****g hear me and I swear, kapag pinaglololoko mo ako, makaka-tikim ka sa akin!"

She hopped inside of her CRV totally un-affected. "Oh well, just forget what I've said para mapunta lahat sa ampunan ang Rivas inheritance. Ba-boo!"

Then she's gone.

Stress na nasapo ko ang aking puro pasang mga mukha. Then I played with my piercing with my tongue.

Good Lord!

Pinasasakit ng babaeng iyon ang ulo ko.

I breathed deeply and snickered.

Pero, sinong bang mag-aakala na ito pa ang magdadala sa akin ng magandang balitang iyon!