Episode 36
Dominic `Dona’ Nambria’s POV
Matapos ang mahabang paglalakad namin ni Paul, nakarating na rin kami sa taas ng bundok. Sulit lahat ng hirap namin sa paglalakad dahil sa sobrang ganda ng makikita mo dito sa taas ng bundok.
Kitang-kita ko ang magandang sikat ng araw na malapit ng lumubog, ang malaking palayan na napaka gandang tignan, ang mga kalabaw at magsasaka na nagtatanim na parang isang laruan sa sobrang liit.
“Magpahinga ka muna sa tent natin, Nambria,” sambit ni Paul na nakatayo sa gilid ko.
“Ayoko pa. Hindi naman ako pagod,” sagot ko.
Nakakawala kasi ng pagod ang sariwang hangin at ang napakagandang tanawin. Masaya ang manirahan sa ganitong lugar kesa sa syudad na puro ingay ng tao at sasakyan ang maririnig mo tapos madumi pa ang hangin. Hindi tulad dito sa probinsya
