"กูว่าพร้อมแล้วแหละ"
"อืม ขอบใจที่ให้กูยืมรถ"
"รถกูก็เหมือนรถมึงล่ะ...ขยี้ให้มันอายจนไม่กล้ามาสนามกูเลยนะพี่ชาย ^^"
"เออ"
ฉันยืนมองทร็อตที่กำลังยืนคุยกับวูฟด้วยหัวใจที่กำลังเต้นแรงด้วยความเป็นห่วงเขาก่อนจะเลื่อนสายตาขึ้นสบสายตากับทร็อตเมื่อเขาหันกลับมามองฉันเจ้าตัวยิ้มออกมาบางๆพร้อมกับก้าวเข้ามาหาฉันที่ยืนอยู่ไม่ใกล้
"ไม่ต้องห่วงน่า บอกแล้วไงว่าฉันขับได้"
"นี่มันรถแข่งนะทร็อต...จะไม่ให้ห่วงก็เกินไปหน่อยไหม?"
"..."
ปรื้น!!
ฉันเม้มปากเข้าหากันด้วยท่าทีเครียดๆพร้อมกับมองรถคู่แข่งที่ขับเข้ามาตีเสมอรถที่ทร็อตใช้แข่งด้วยแววตาคิดหนัก ฉันพยายามจะเข้าใจเข้าใจว่ามันเป็นการแข่งขันของผู้ชายแต่สำหรับคนที่ยืนดูมันกลัวนะมันไม่ได้สนุกเหมือนที่ดูคนอื่นแข่งเพราะคนที่จะแข่งในตอนนี้เป็นคนที่ฉันรัก...มันจึงอดที่จะห่วงไม่ได้จริงๆ
"ดีใจนะที่เป็นห่วงฉันขนาดนี้"
"..."
ฉันเงยหน้าสบสายตากับทร็อตอีกครั้งเ
