Love or Lust

Kabanata 8 : Breathless

One month later

“Dito ka na titira sa akin.”sabi ni Ramon kay Tiffany.

“Bakit?” nagtatakang tanong ni Tiffany, dinala siya ni Ramon sa condo nito. Mag-iisang buwan na rin silang magkarelasyon pero ngayon ang gusto ng binata ay maka live-in siya o sa iisang bahay tumira.

“Para mas madali sa ating dalawa.” sabi ni Ramon.

Hinapit ni Ramon si Tiffany sa baywang, kahit anong gawin niya para magsawa sa katawan ng dalaga hindi niya mapag-sawaan ito, tulad ngayon na pinag iinit na naman siya ni Tiffany.

“Hindi puwede, kapag nalaman ng Academy na nakikipag-live-in ako, matatanggal ako sa trabaho.” nag-aalalang sabi ni Tiffany kay Ramon.

“Babe, baka nalilimutan mo isa ako sa stockholder ng Academy, kaya walang bawal sa akin.” maangas na sabi ni Ramon.

“Nakakahiya Ramon, policy iyon ng paaralan at walang exception doon.” sabi ni Tiffany.

“Meron, ako. Tayo.” nakangising sabi ni Ramon, dahil tinitiyak niyang walang magiging sagabal sa gagawin niya para sa dalaga.

“Natatakot ako baka mawalan ako ng trabaho. Mahal ko ang trabaho ko Ramon.” sabi ni Tiffany, matagal na niyang pinangarap magtrabaho sa St. Valentine at ayaw niyang mawala na lang basta sa kanya ang bagay na iyon.

“Bakit ako? Hindi mo ba ako mahal?” nakakunot noo na sabi ni Ramon.

“Mahal kita kaso paano iyong trabaho ko?” nag-aalalang sabi ni Tiffany, mag-iisang buwan na rin sila ni Ramon, halos nga inaaaraw-araw siya nito pero mukha wala itong kasawaan sa ginagawa sa kanya. Ang pagtatalik nila ay tila ay apoy na patuloy lumiliyab at lalong umiinit.

“Ipakita mo munang mahal mo ako. Kasi kaya kong solusyunan ang problema mo. Madali lang iyon, babe.” sabi ni Ramon, tinanggal nito ang t-shirt na suot at lumapit kay Tiffany.

“Pero…” hindi naituloy ni Tiffany ang sinasabi ng biglang siyang siilin ng halik ni Ramon.

Ipinasok ni Ramon ang kamay sa loob ng pang-ibaba ni Tiffany.

Napasinghap si Tiffany ng himasin ni Ramon ang sentro niya, at nanghihina siyang napakapit sa batok nito.

“Ang hot mo babe,” malamyos na sabi ni Ramon at ipinasok nito ang daliri sa pinakasentro ng dalaga.

Napangiti si Ramon sa reaksyon ni Tiffany, madali itong madarang na lalo niyang ikinaiinit. Binuhat ni Ramon si Tiffany at dinala sa sala ng condo unit niya.

Nagulat si Tiffany ng akala niya sa kama nila gagawin ni Ramon, pero pinatuwad siya nito sa sofa at tinanggal nito ang pang ibaba niyang kasuotan saka ni Ramon ipinasok ang sarili sa kanya.

“Ramoonnnn,” ungol na tawag ni Tiffany sa pangalan ni Ramon ng ipasok ng binata ang p*********i nito sa p********e niya.

Hindi pa nakuntento si Ramon ng ipasok nito ang daliri sa sentro ni Tiffany habang nakapasok pa ang p*********i nito sa dalaga.

“Gagawin ko ang lahat sayo.” nakangising sabi ni Ramon ng makitang naliliyo si Tiffany sa ginagawa niyang pagpapaligaya dito ng sabay niyang pagalawin ang daliri at ang sandata sa sentro nito.

Natuwa si Ramon ng labasan si Tiffany, hindi ito nauubusan ng ilalabas. Isa sa nakakadagdag sa init ng katawan niya at si Tiffany lang ang nakakagawa sa kanya ng ganoong katinding init.

Nanghihina si Tiffany ng buhatin siya ni Ramon, halos wala itong ginawa kapag magkasama sila kundi magtalik.

…………………….

“Ramon.” mahinang sabi ni Tiffany habang nasa kama sila ng binata at nagsisimula na naman maglikot ang mga kamay nito sa sentro niya.

“Hmmmnnnn?” sabi ni Ramon.

“Paano kung mabuntis ako? Anong gagawin natin?” tanong ni Tiffany.

“Hindi ka mabubuntis. Hindi puwede.” sabi ni Ramon. Tumigil ito sa ginagawa at tiningnan si Tiffany.

“Pero hindi naman tayo gumagamit ng proteksyon.” mahinang sabi ni Tiffany. Naramdaman niya na naging malamig si Ramon sa sinabi niya, bigla pa itong lumayo sa kanya at umupo.

“Gagamitan ko na ng proteksyon para hindi ka mag-alala.” sabi ni Ramon.

“Paano iyong mga una natin ginawa?” sabi ni Tiffany.

Nakaramdam ng kaba si Tiffany dahil halos araw-arawin siya ni Ramon, kapag sinusundo siya nito, sa condo sila kaagad ng binata pumupunta para magtalik

“Isipin mo wala iyon.” sabi ni Ramon.

Ayaw ni Ramon magkaroon ng alalahanin si Tiffany dahil hindi puwedeng mahinto ang pag-angkin niya sa dalaga.

 Tatlong buwan lang, iyon ang pinakamatagal ni Ramon bago magsawa sa isang babae. Kung tutuusin isang buwan nga lang dapat, pero kakaiba si Tiffany kaya kailangan niyang sulitin ang pag-angkin sa katawan ng dalaga para mapagsawaan ito.

“Okay.” mahinang sabi ni Tiffany.

Tumalikod si Tiffany kay Ramon at napahingang malalim habang naiisip ni Tiffany na mahihirapan siyang tulungan si Ramon maibalik ang memorya nito sa kanya, dahil mukhang wala talagang nararamdaman sa kanya ang binata kundi pagnanasa lamang.

Tiningnan ni Ramon si Tiffany ng tumalikod ito. Kailangan makalipat agad ni Tiffany sa condo niya, para kahit dalawang buwan na pagpapakasasa niya sa katawan ng dalaga ay sapat na. Dahil iniisip niyang agahan ang pag dispatsa sa dalaga.

Lumipas ang buong araw ang akala ni Tiffany, hindi na siya gagalawin ng gabing iyon ni Ramon pero nakailang ulit pa silang pagtatalik ng gabing iyon.

………………….

St Valentine Academy

Days later

“Hi, Tiff. Ang tagal na natin hindi nag-uusap, simula ng dumating sa pagkabuhay ng dati mong nobyo.” birong sabi ni Arthur kay Tiffany ng araw na iyon ng makita ang dalaga sa Academy.

“Hahahaha, ikaw talaga. Sige mag-lunch tayo ngayon pero sa canteen lang.” sabi ni Tiffany, dahil hindi sila puwede lumabas ni Arthur at baka makita sila ni Ramon. Alam niya kasi na sa Franxie Restaurant na naman siya dadalhin ni Arthur.

“Sure,” nakangiting sabi ni Arthur.

Pumunta ang dalawa sa Canteen ng Academy at hanggang ngayon kahit saan parte ng Academy naaalala ni Tiffany ang mga eksena noong mga highschool sila.

“Sana bata na lang tayo lagi.” nakangiting sabi ni Arthur ng mahulaan ang nasa isip ni Tiffany.

“Kaya nga masaya, at walang problema.” natatawang sabi ni Tiffany.

“Saka kilala ka pa niya.” seryosong sabi ni Arthur, dahil alam niya ang nangyayari kay Tiffany kahit hindi ito magsalita o magkuwento tungkol sa relasyon nito kay Ramon.

“Makikilala naman niya ako, tiyagaan lang” nakangiting sabi ni Tiffany.

“Kailan?” sabi ni Arthur

“Malapit na” sabi ni Tiffany

“Isang buwan na kayo Tiffany pero kahit isa wala siya maalala sayo. Hindi ka ba nagtataka ? Na baka ginagamit ka lang niya para sa sariling niyang init ng katawan.” galit na sabi ni Arthur.

“Arthur?” galit na sabi ni Tiffany. Hindi niya akalain na sasabihan siya ni Arthur ng bagay na ganoon, wala siya sinasabi dito pero mukhang may alam ito.

“Tiff, hindi lang naman ako ang nakakahalata kundi pati ang ibang tao.

Tiffany kaibigan kita, huwag mo hayaan mawala sayo ang lahat ng dahil sa lalaking iyon, na sa bandang huli, alam mong iiwan ka rin.” sabi ni Arthur.

“Mahal ko siya. Alam mo naman na pitong taon akong malungkot. Pitong taon akong nagdasal na sana bumalik siya sa akin. Hindi ba tinupad lang naman ng itaas ang hiling ko.” naiiyak na sabi ni Tiffany dahil alam niyang may halong katotothanan ang sinabi ni Arthur pero ang sakit ng pangungulila, ay ayaw na niyang maramdaman pa muli.

“Tiffany, dapat makapag move-on ka, habang maaga. Huwag mong hintayin na dalawa na kayong mawawalan kapag nabuo ang ginagawa niyo.” sabi ni Arthur.

Alam ni Arthur mali ang ginagawa niyang pangingialam sa buhay ni Tiffany, pero siya lang ang nakakakita ng paghihirap nito. Pangit man tingnan na kalalaking niyang tao nakikialam siya, pero ayaw naman niyang masaktan muli si Tiffany.

“Hindi naman mabubuo, may proteksyon na kami.” mahinang sabi ni Tiffany, hindi siya nahihiyang magsabi at magkuwento kay Arthur tulad ng mga kaibigan na sila Ella, kay Arthur lang siya nakakapagsabi ng mga nararamdaman niya at ginagawa.

“Sana nga. Basta nandito lang ako, kapag kailangan mo ng tulong. Ayoko nakikitang nasasaktan ka, kayo nila Ella, Patty at Marie.” sabi ni Arthur. Mula ng nangyari ang insidente sa La Secretos hindi niya inwan ang tatlo, dahil hindi tulad ni Marie na dinala at hindi pinabayaan ni Dennis. Sila Ella, Patty at Tiffany ay iniwan ng mga nobyo nito na kulang at naguguluhan.

Malaki ang galit ni Arthur lalo na kay LJ at Rod, dahil ni hindi man lang ng mga ito magawang konsolahin at alagaan ang mga nobya bago pumunta ng ibang bansa.

At si Tiffany, na halos nag-iisa dahil hindi naman nila ito kaklase ng panahong iyon, dahil mas mataas na grade level nito. Tapos ngayon dumating si Ramon na dobleng sakit ang pinaparanas nito kay Tiffany.

“Salamat, alam naman namin na nariyan ka lang.” nakangiting sabi ni Tiffany.

“Puwede ba makisali sa usapan niyo?”

Napalingon ang dalawa sa pinaggalingan ng boses, at nagulat si Tiffany at nasa harapan nila si Ramon.

“Bakit ka nandito?” hindi makapaniwalang tanong ni Tiffany, ng makita si Ramon at matalim ang tingin na ipinukol nito kay Arthur.

“Hinahanap ka?” seryosong sabi ni Ramon kay Tiffany habang nakatingin ito kay Arthur, na natatawa lang habang kumakain.

“Upo ka, kumain ka na ba?” tanong ni Tiffany kay Ramon. Hindi  inaasahan ni Tiffany ang pagdalaw ni Ramon sa Academy dahil kakalipat lang niya ng condo unit nito kung saan magkasama naman sila lagi.

“Sa pagkaka-alala ko, hindi AKO kumakain sa school canteen.” mapang-uyam na sabi ni Ramon kay Tiffany.

Napalunok siya sa sinabi ni Ramon, hindi nga ito kumakain sa school canteen, tumatambay lang ito para mambully.

“Oo nga pala. Upo ka na lang. Huwag ka nga lang mambully.” nakangiting birong sabi ni Tiffany kay Ramon para mawala ang tensyon na nararamdaman niya mula sa binata.

“Ayoko umupo dahil ang gusto ko ay umalis na tayo.” sabi ni Ramon na hindi inaalis ang tingin kay Arthur, gusto niyang tadyakan ang lalaking nasa harapan at habang tinitingnan niya si Arthur, may naaalala siyang nasapak na niya ito at parang gusto niyang ulitin na sapakin muli ang lalaking kasama na naman ni Tiffany.

“Kumakain pa ako, saka masarap ang ulam dito sa canteen. Kapag tumatambay ka dito, kami nila Ella, Patty at Marie kumakain kami dito. Samahan mo pa ng milk tea at mani.” nakangiting sabi ni Tiffany at bumaling ito kay Arthur.

“Oo, grabe ilang milk tea rin ang nauubos ni Ella noon, at namumulubi ako sa kakalibre sa inyo. Hahahahaha.” natatawang sabi ni Arthur kay Tiffany na tila wala lang sa binata ang matalim na tingin na ipinupukol ni Ramon dito.

“Oo nga tapos magpapalibre pa si Marie kay LJ sa hapon. Langyang babae iyon pumapasok libre ang pagkain.” natatawang sabi ni Tiffany at hinampas pa nito ng kamay si Arthur.

“Iyong milk tea ni Ella halos pearls lang ang laman.” natatawang sabi ni Arthur kay Tiffany.

“May biruan pa nga tayo na pearls na lang ang bilhin niya.” natatawang sabi ni Tiffany kay Arthur.

Masayang nagkukuwentuhan sila Tiffany at Arthur at hindi napapansin ng dalawa ang pagbabago ng mukha ni Ramon.

Napatiiim ng bagang si Ramon dahil sa naririnig na kuwentuhan ng dalawa sa harapan niya, wala siyang maalala at naaasar siya. Dahil mukhang masaya ang panahong iyon at naiinis si Ramon kung bakit niya nakalimutan.

“Naalala mo pa ba iyong nag-away sila sa CluBee? Tapos sinira nila iyong cctv, kinahapunan nalaman nila Ramon kay Jaycee, na pantakot lang pala sa kanila ni Jaycee ang pekeng cctv para tumigil ang gulo.” natatawang sabi ni Tiffany kay Arthur.

“Hahahahahaha, iyong time na galit na galit sila ni Rod. Mga baliw lang.” natatawang sabi ni Arthur.

Nang akmang magsasalita muli si Tiffany ng biglang kuwelyuhan ni Ramon si Arthur.

Napatayo si Arthur na ikinatumba ng upuan nito sa pagkuwelyu sa kanya ni Ramon.

“Bakit kaya may pakiramdam ako na gusto kitang sapakin uli. Nangyari na ba iyon dati?” galit na sabi ni Ramon kay Arthur.

“Oo pare, pero nasapak din kita nun.” nakangising sabi ni Arthur kay Ramon.

“Sabi ko na nga ba, wala akong tiwala sa hilatsa ng mukha mo.” sabi ni Ramon sabay suntok nito kay Arthur na ikinagulat ng mga tao sa canteen.

“Ramon tama na. My God hindi na tayo highschool.” sigaw na sabi ni Tiffany.

Pero dahil magkasingkatawan na sila Ramon at Arthur kaya nakaganti si Arthur at nasuntok din nito si Ramon.

“Tama na. Nakakahiya.” sigaw na awat ni Tiffany at hinila nito si Ramon paalis ng canteen.

....................

“Ano bang problema mo?” nagtatakang tanong ni Tiffany kay Ramon ng nasa labas na sila ng Canteen.

“Iyong lalaking iyon, mainit ang dugo ko sa kanya. Hindi ko alam kung bakit. Pero ngayon sa sinabi niya mukhang may nakaraan kayo.” naaasar na sabi ni Ramon.

“Wala at kung meron man matagal na nangyari iyon.” sabi ni Tiffany.

Nilapitan ni Tiffany si Ramon, napangiti siya dahil ganitong-ganito si Ramon noong nag-aaral pa lang sila. Ayaw nitong may kumakausap sa kanya kahit sinong lalaki at si Arthur ang lagi nitong pinagdidiskitahan.

Hinawakan ni Tiffany sa mukha si Ramon at inilapit ang labi niya sa labi nito, sabay hinalikan ang binata.

Iba ang dating ng halik na iyon para kay Ramon, parang dati pa niya naramdaman ang ganoong halik at bigla niya itong pinanabikan. Kaya hinawakan niya si Tiffany sa baywang at ginantihan ito ng halik.

Hinila ni Ramon ang dalaga at nagulat si Tiffany, kung saan siya dinala ni Ramon.

 Sa ValPark kung saan si Tiffany nagalit dati kay Ramon dahil sa pagtali nito sa kanya sa upuan.

“Naalala mo?” naluluhang tanong ni Tiffany.

“Alin?” nagtatakang tanong ni Ramon. Naisip lang ni Ramon na dalhin si Tiffany sa bahaging iyon ng park at wala siyang maalala kung iyon ang gusto iparating ng naluluhang mata ni Tiffany.

“Malapit mo ng maalala.” sabi ni Tiffany at hinalikan nito si Ramon.

“Damn it, may nagsasabi sa akin gawin natin dito.” sabi ni Ramon saka nito ibinaba ang panloob ni Tiffany.

“Ramon tanghaliang tapat.” gulat na sabi ni Tiffany ng mabilis na naibaba ni Ramon ang panloob niya.

“Kahit anong oras puwede iyan babe, basta may ilalabas.” nakangising sabi ni Ramon at kinarga nito si Tiffany at mabilis na ipinasok ang p*********i sa sentro ng dalaga.

Napahiyaw sa sarap si Tiffany ng mabilis na nakapaghubad nsi Ramon ng pang ibaba at ipinasok nito ang kahabaan sa kanya.

“Damn it, Ramon. Hindi na tayo bata.” naliliyong sabi ni Tiffany. Nang igalaw siya ni Ramon habang karga nito at salubungin siya nito.

“Mas maganda nga iyon,  magagawa na natin ang gusto natin,” biglang naibulalas na sabi ni Ramon, na ikinagulat din niya.

 Mabilis na naglabas masok si Ramon sa loob ni Tiffany at sa pagsabog sa isa’t isa ang akala ni Tiffany tapos na ang lahat pero ibinaba lang siya ni Ramon mula sa pagkakakarga para ihiga sa damuhan.

“s**t, Ramon tama na at baka may makakita sa atin.” natatakot na sabi ni Tiffany habang nakahiga na siya sa damuhan.

“Alam kung walang pumupunta sa parteng ito ng Park, at iyon ang sabi ng isip ko.” nakangising sabi ni Ramon at ibinuka nito ang hita ng dalaga saka ito pumasok uli.

“Ramooon. Ohhhhh.” impit na daing na ungol ni Tiffany ng simulang umulos si Ramon sa sentro niya.

“Akin ka lang.” nakangiting sabi ni Ramon. Naguguluhan si Ramon sa nararamdaman pero natutuwa siya sa kakaibang sensasyon na nadarama para kay Tiffany.

Makailang ulit gawin ni Ramon ang pagtatalik kay Tiffany bago ito bumitaw sa dalaga. Inayos ni Ramon si Tiffany, at ito pa ang nagsuot sa dalaga ng panloob nito

“f**k, saan pa ba babe?’ nakangiting sabi ni Ramon ng naglalakad na sila paalis ng ValPark.

 Inakbayan ni Ramon si Tiffany habang naglalakad ang mga ito.

“Puwede bang dalawang beses mo lang gawin, kasi nakakapanghina.” mahinang sabi ni Tiffany, na halos hinihingal pa siya sa ginawa nila.

“Hahahahahha, malay mo maalala ko kaagad kapag marami.” pilyong sabi ni Ramon at hinapit nito sa baywang ang dalaga