HINDI NA NATANGGIHAN ni Louisse nang yayain siya ni Shane mag dinner. Hindi siya impokrita para sabihing hindi siya nagugutom pagkat huling kain niya pa ay kaninang lunch, sa office pa. And it's already what? Eight thirty in the evening.
Magkatapat sila ng binata habang pinagse-served siya nito ng pagkain. Napakunot noo siya. Shane isn't like this. May kailangan nanaman siguro ito. Tumaas ang isang kilay. "Ano'ng kailangan mo?"
"What?" gulat na tanong ng binata sakaniya.
Ngumuso siya sa ginagawa nito. "Iyan. Bakit mo ginagawa 'to? Hindi ka naman ganyan. May kailangan ka ba saakin?"
Tumawa ito ng malakas sa sobrang pagkamangha niya. His laugh is so genuine. "Hindi ko alam na may ganyang side ka, Louisse. Wala akong kailangan sayo. Don't worry. You want my honest answer?" anito at sumubo
