บทที่1
1093 Words
แต่เพราะมารีนตามสืบเกาะติดชีวิตฉันจนรู้ว่าฉันเป็นคนยังไง เธอเลยมาขอโทษและขอเป็นเพื่อนกับฉัน เราเลยสนิทกันมาเรื่อย ปกติฉันไม่ชอบคบใครเยอะๆ มันวุ่นวาย ดังนั้นเพื่อนสนิทของฉันจึงมีแค่สองคนนี้เท่านั้นที่ฉันรักและไว้ใจมากที่สุด คบกันน้อยแบบจริงใจ ดีกว่าคบทั่วไปแต่ใส่หน้ากาก!
“เมื่อคืนเป็นไงบ้างยะ ไหนเม้าท์มอยมาเลย”
ฮึ่มม ฉันถอนหายใจออกมาอย่างเบื่อหน่าย เพราะจะกี่คืนๆ ก็เหมือนเดิม มีแต่พวกผู้ชายน่ารังเกียจที่หวังแต่เรื่องเซ็กซ์จ้องจะลวนลามอย่างเดียว
“ก็เหมือนเดิมแหละแกรร มีแต่พวกผู้ชายหน้าโง่”
“ไม่ใช่ย่ะ ฉันหมายถึงพ่อเทพบุตรแอลโจตะหาก” เนเน่ยกมือขึ้นมาปัดป่ายพร้อมกับถลึงตาไปด้วย
“อ๋อ ก็ไม่มีอะไร ต่างคนต่างกลับ”
ฉันตอบแบบไม่ค่อยจะใส่ใจนัก เพราะบอกเลยว่าคนอย่างแอลโจไม่ใช่แบบที่ฉันต้องการ ชอบทำตัวเป็นเจ้าเข้าเจ้าของทั้ง ๆ ที่เราไม่ได้เป็นอะไรกัน ฉันค่อนข้างอารมรณ์เสียบอกเลยว่านอยด์มากก เพราะเรื่องนี้ทำให้เรทติ้งฉันตก!!
หลายคนอาจจะคิดว่าฉันเป็นผู้หญิงแรง ๆ ใช่ฉันไม่ปฏิเสธข้อนี้หรอก แต่ที่ตราหน้าว่าฉันเป็นดาวยั่วมั่วผู้ชายน่ะ มันเกินจริงไปสักหน่อย แม้ฉันดูกร้านโลกแต่รักนวลสงวนตัวนะคะ
“แหม..คุณเพื่อนก็ เสียดายของนะคะ” เนเน่พูดไปพรางเอาลิ้นเลียตัวเองปากไปด้วย
“ฉันไม่ใช่เธอนะยะ เห็นเงียบฟาดเรียบไปทั่ว”
“เอ๊ะ! ไม่ได้หรอกย่ะ ของแบบนี้ใครดีใครได้” หล่อนพูดเหมือนกับว่าภูมิใจเสียเต็มประดา
“มัวแต่เม้าท์มอยกันอยู่นี่แหละ ได้เวลาขึ้นเรียนแล้ว” มารีนออกปากเตือนพร้อมกับจัดแจงหยิบหนังสือบนโต๊ะเพื่อเตรียมพร้อมที่จะลุกขึ้นจากโต๊ะเพื่อขึ้นไปยังห้องเรียน
16.00 น ใต้ตึกคณะ
“ฉันไปก่อนนะ วันจันทร์เจอกัน”
“เดี๋ยว ๆ แกร ฉันลืมเม้าท์” เนเน่ร้องทักขึ้นในขณะที่ฉันบอกลาพวกเขาเพื่อนจะกลับไปเตรียมตัวสำหรับงานคืนนี้
“มาเม้าท์อะไรตอนนี้ล่ะ ไว้วันจันทร์ละกัน” ฉันบอกปัดเพราะจะรีบไป
“แป็บเดียวแก นี่ ๆ แกเคยเห็นรึยัง ‘พี่โลกันต์’ คณะแพทย์อ่ะ”
“โลกันต์?” ฉันย้อนถามอีกครั้งเพราะไม่คุ้นชื่อนี้เลย
“เออ ที่ไม่ค่อยมาเรียนอ่ะ ได้ข่าวว่าหล่อมาก หล่อน้ำตาไหล หล่อไม่ลืมหูลืมตาเลยแกรร” เนเน่ทำท่าสะดีดสะดิ้งประกอบการเล่า
“เอาไว้ก่อนเหอะ ไปนะแล้วเจอกัน”
จะว่าฉันไม่ค่อยสนใจก็ได้เพราะระดับแพรลีนแล้ว ผู้ชายคนไหน ๆ ก็อยากจะเข้าหาทั้งนั้นแหละ ไม่จำเป็นที่ฉันต้องเสนอตัวทำความรู้จักก่อนเกิดมาฮอตนะคะ แข่งอะไรก็แข่งได้แต่ความสวยมันแข่งกันไม่ได้จริง ๆ สวยเย้ยฟ้า ท้าดิน สวยสนั่น ลั่นปฐพี!!
ผับ ZULIA
คืนนี้ฉันมาเปิดเพลงตามปกติ เสียงเพลงกับฉันแทบจะแยกจากกันไม่ได้เลย ฉันหลงรักเสียงเพลงมานานแล้ว เพราะเพลงเป็นเพื่อนที่คอยปลอบใจ คอยให้กำลังใจ และทำให้ฉันรู้สึกดีมากกว่าสิ่งอื่นใด ที่ฉันเลือกมาเป็นดีเจก็เพราะรักในเสียงเพลงนี่แหละ
เบื้องล่างมีหนุ่มสาวที่มาตื้ดปลดปล่อยอารมณ์ กำลังวาดลวดลายการเต้นอย่างเมามัน และทำให้ฉันเป็นสุขทุกครั้งที่เห็นพวกเขาพอใจกับเสียงเพลง สายตาฉันมองไล่ไปเรื่อยจนมาหยุดอยู่ที่บาร์ด้านซ้ายมือ มีชายหนุ่มหล่อออร่าวิ้งนั่งอยู่ตรงนั้น! ผิวขาว ๆ อย่างกับฉีดกลูต้ามาร้อยเข็มของเขา ขาวสะท้อนแสงทำให้ดูโดดเด่นสุด ๆ ใบหน้าหล่อคมเข้มทำให้ฉันไม่สามารถละสายตาไปจากเขาได้เลย………
แล้วนั่นอีก ท่ากระดกเหล้าสุดเร้าใจช่างดูดีไปหมดทุกท่วงท่าจริง ๆ เขาคงรู้สึกได้ว่ามีคนกำลังจ้องมองอยู่ เลยหันไปรอบ ๆ จนมาเจอกับสายตาของฉันที่มองเขาอยู่ตรงบู๊ทดีเจ วินาทีที่เราได้สบตากัน ฉันบอกเลยว่า ดวงตาที่เขาจ้องมาทำให้ฉันเกิดความรู้สึกแปลก ๆ ที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
แต่เดี๋ยวนะ….นั่นเขาหันไปทางอื่นเหรอ? แบบนี้คือเขาเมินฉันใช่มั้ย? โอ้วแม่เจ้ากะเพราเป็ด!! นั่นเขาเมินฉัน เขากล้า….. นี่ฉันดีเจ แพรลีนนะ สาวสุดฮอตร้อนแรงแปดสิบดีกรี พฤติกรรมของเขาช่างหยามศักดิ์ศรีมณีเด้งของฉันจริง ๆ เชียว ยอมไม่ได้ค่ะบอกเลย
ฉันเซ็ตเพลงให้เปิดไปเรื่อย ๆ เพราะต้องการที่จะลงไปทำความรู้จักหนุ่มชะตาขาดผู้นั้น ให้มันรู้ซะบ้างว่าไผเป็นไผ ฉันขยับชุดสุดเซ็กซี่ให้ดูดีกว่าเดิมเล็กน้อย จัดทรงผมนิดหน่อยพร้อมค่ะ
“อุ๊ย ขอโทษค่ะไม่ได้ตั้งใจ” เพราะเขานั่งหันหน้าเข้าหาบาร์ฉันจึงแกล้งชนหลังเขาเบา ๆ “เอ๊ ไม่เคยเห็นหน้าคุณมาก่อนเลยมาครั้งแรกเหรอคะ” ฉันเอี้ยวตัว 45 องศานั้นมาคุยกับเข้าในระยะประชิด บอกแล้วงานอ่อยอย่าให้พูด
“…..” เขาปรายตามองเล็กน้อย ก่อนจะกระดกเหล้าโดยไม่สนใจ
“เอ่อ คุณโกรธที่ฉันชนเหรอคะ?” ฉันกระซิบที่ข้างหูเขาเบา ๆ ให้มันรู้ไปสิจะทนได้กี่น้ำ
“หึ ก็เห็นอยู่ว่าตั้งใจชน จะอ่อยผมเหรอ? ยากหน่อยนะผมไม่ชอบดาวยั่ว!!”
เขาถอนหายใจหนึ่งทีก่อนจะลุกไปอย่างเบื่อหน่าย แต่ฉันนี่สิสตั้นเงิบไปหลายนาที ตั้งแต่เริ่มเป็นดีเจมาไม่เคยมีใครกล้าพูดแบบนี้มาก่อน เขาเป็นคนแรก!! ฉันรู้สึกเหมือนโดนตบหน้าอย่างแรง คือคำพูดของเขามันเจ็บจี๊ดด ผู้ชายปากกระโถนมันน่าเทขี้ลงไปนัก ฉันไม่ทันได้โต้ตอบใด ๆ ทั้งสิ้น เพราะมัวแต่ยืนอึ้งทำให้เขาเดินหายต๋อมไปในความมืด โดยที่ฉันยังไม่รู้เลยว่า เขาคือใคร!!!
- Writer
