12

1041 Words

12 ‘6.8 นิ้ว ถึงไม่ใหญ่ไซซ์สากลแต่รับรองว่าทำให้มนฟ้าเหลืองได้ชัวร์ๆ นะครับ’ หญิงสาวหน้าม้าน ทำไมเขาร้ายแบบนี้ หมอนี่... แต่เรื่องอะไรจะให้เขารู้ว่าเธอใจสั่น ‘ชิ แค่นี้เอง จะทำอะไรได้’ ‘แล้วมนเคยเจอใหญ่กว่านี้ปะล่ะ’ มันน่าแช่งให้เสื่อมสมรรถภาพ... มนสิชานึกหมั่นไส้พ่อคนมั่นใจในตัวเองล้นเหลือ แล้วก็ต้องแปลกใจตัวเองเหมือนกัน ที่มานั่งคุยเรื่องทะลึ่งทะเล้นกับเขาได้ทุกวัน หรือว่าตัวเธอคงจะโรคจิตและโหยหาเซ็กซ์จริงๆ เข้าให้แล้วนะนี่ เฮ้อ... ‘ตาบ้า แบร่’ กฤษฎิ์ขำก๊ากคนเดียว พอใจที่เย้าแหย่เอาคืนเธอได้บ้าง ปากเก่งแบบนี้มันน่าปิดปากด้วยของแค่นี้ที่เธอค่อนแคะนักเชียว จากที่นั่งเล่นคอมฯ ไปคุยไป ก็เปลี่ยนมานอนคุยบนเตียง “พี่ทำงานหรือเปล่าพรุ่งนี้” มนสิชาที่เลิกทำงานและขึ้นห้องนอนถาม ตาเธอจะปิดแล้วเหมือนกัน “ทำครับ แต่อยากคุย” “มนว่านอนเถอะ ไว้มีโอกาสค่อยคุยกันใหม่ มนตาจะปิดแล้วล่ะ” “ค

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD