* * * JARIYAH HYACINTH'S POV * * *
The next day, Zywon went into the classroom with his black leather Jacket and tight pants again.
Pinagmamasdan ko lang siyang papalapit sa kaniyang upuan na nasa likuran ko lang. Bago siya makalapit sa upuan nito ay tumingin muna ito sa akin kaya naman agad kong iniharap ang katawan ko sa kaniya.
"Zywon, can you give me my phone? " I whispered to him, para hindi marinig ng iba ang usapan namin.
But Zywon rolled his eyes and mind his own business without minding me who was waiting for him to respond.
I leaned my chair closer to his desk to notice me.
"Zywon. " Pagtatawag ko pa ulit sa kaniya.
I sighed and shook my head when he pretended like he didn't hear me.
"Bahala ka sa buhay mo. Gawin mo kung ano ang gusto mong gawin. " Pagsuko ko sa kaniya at tinalikuran ko na ito para gawin na lang ang ginagawa ko. And trying to hold my anger over him.
Mula sa peripheral vision ko ay nakita ko na tumayo si Zywon mula sa kaniyang upuan at lumapit siya sa harapan ng desk ko. But I ignored his presence because I was still mad at him. I gasped when he bend his body to me.
"Stay away from me. " I muttered at ginamit ang dalawa kong kamay ay hinawakan ko siya sa kaniyang balikat para itulak ito palayo sa akin.
Nag tagumpay naman ako sa pagtulak kay Zywon. Itinuloy na ulit ang ginagawa ko at hindi na pinansin si Zywon na nasa harapan ko pa rin. Bahala ka sa buhay mo.
Zywon knocked on my desk to get my attention and after several times ay pinansin ko na ito dahil hindi ko na matiis ang kakulitan niya. I looked at him straight in his eyes. Bakit ba ang kulit ng lalaking ito?
Inilagay ni Zywon ang isang paper bag sa lamesa ko at pumunta na bumalik sa kaniyang upuan sa likod ko. Pinanood ko lang siya sa ginagawa niya at hindi pinansin ang inilagay niyang paper bag sa desk ko. Idinukmok niya ang ulo sa kaniyang desk, decided to sleep before the lesson start in a few minutes.
Pinagmasdan ko pa s'ya ng ilang minuto bago tinignan ang paper bag na ibinigay niya.
I was about to ask him but Zywon was already fallen asleep. Napa buntong hininga na lang ako bago ito buksan kung ano ang nasa loob. I widened my eyes because I couldn't believe what I had has just seen.
lumapit naman ako kay Zywon at kumatok sa desk niya para makuha ang atensyon niya. Agad naman niyang iniangat ang ulo niya sa akin at tumingin ng masama.
"Zywon, hindk ito ang cellphone ko. " bulong ko sapat na para marinig niya.
I stared at the latest Iphone that he brought for me. It was so expensive and beautiful compared to my old phone.
"Zywon, I think you brought the wrong one. " I said as I put the paper bag on his desk.
"I want my phone back. "
Zywon groaned in annoyance, "You're disturbing my sleep. " inis nitong sabi
"Kunin mo na lang 'yan bago ko pa sirain 'yan. "
Umiling ako ulit sa kaniya, "Hindi ko nga kasi cellphone to. "
"It's you phone. Who the hell use an old phone in this modern generation?"
Zywon grabbed my hand and placed the phone on my hand, "Take it or I will break it in half? "
"Go away. Don't disturb me anymore." he coldly said and continue sleeping.
Idinukmok niya na ulit ang kaniyang ulo sa desk niya and totally ignoring me.
Wala na akong nagawa kung hindi ang mapabuntong hininga at tanggapin na lang ang ibinigay niyang cellphone. Sayang din to kung sisirain niya lang.
Tapos na ang klase at dismissal na. kaya naman paniguradong nag uunahan sa pagsisik-sikan ang mga estudyante pa labas ng gate. Nag abasan na rin ang mga classmate ko kasama ang kani-kanilang mga kaibigan.
Nagpaiwan muna ako sa classroom dahil ayokong makipagsiksikan sa hallway. Napansin ko naman si Zywon na nasa upuan niya pa rin at kinukuha na ang mga gamit niya, nang matapos siya sa pagliligpit ng mga gamit niya ay agad na siyang naglakad palabas ng classroom hindi man lang ako tinapunan ng tingin.
Pero bago pa siya makalabas tinawag ko na siya.
"Zywon! " he stopped and waited for me to continue what I am going say.
"Thank you s-"
But before I could finish my words he ignored me, tuluyan ng umalis at ipinagtutulak ang mga taong naka harang sa nilalakaran niya. Nagpatuloy lang siya sa paglalakad at hindi pinapansin ang mga taong bumabati sa kaniya.
After a few minutes, the building went silent meaning everyone was already leaving. Tumayo na ako mula sa aking upuan at kinuha na ang mga gamit ko. I was feeling quite unwell today and stood in the crowded people and bumped onto each other students would make me feel so dizzy and likely to collapse due to my low blood pressure maybe. That's why I left the school late that usual.
Before I left the classroom I stopped on my way and approach Chaos desk. Naglabas ako ng tissue mula sa bag ko at pinunasan ang dumi sa desk ni Chaos. And I smiled when an idea crossed my mind.
I took out a cute sticker from my bag and glued the sticker on his desk excitedly. Then I giggled at how cute it looked.
"It suits him so much." I mumbled
I stroke the sticker from Chaos desk
I don't have anything to give to you. This is the only thing I can. So, I hope you will treasure this forever.
Napabuntong hininga ako, "I wish I dare to ask you. "
Gusto mo ba akong maging kaibigan? tulad ng pagkakaibigan niyo ni Cassie?
I tucked my lips and took a step to walk out in the classroom.
My eyes widened when I spotted Chaos who was standing behind me, watching every single thing that I did to his desk. I nervously took a step backward and lowered my head when Chaos approached me.
He fixed his eyes on me and smiled.
"What are you doing, Jariyah? "
Hindi ako makasagot dahil sa kabang nararamdaman ko, halos marinig ko na ang t***k ng puso ko sa lakas nito. Sino ba naman ang hindi kakabahan kung ang isang Chaos Nathaniel ay malapit sayo.
Chaos Nathaniel Lopez is every girls dream. Wealthy, handsome, smart, good looking... Total package!
I turned my body facing his desk again and tried to take off the sticker in his desk but Chaos suddenly stopped me by standing behind and reaching his hand to me causing me to become so nervous. He turned my body to face him, I cleared my throat and trying to calm myself by shutting my mouth and freezing in the same position.
"Bakit mo tinatanggal ying sticker? It's cute. " he whispered, just like his voice so clear next to my ear. Iniayos ulit ni Chaos ang sticker sa kaniyang desk bago niya ihawak ang kamay sa balikat ko para iharap ulit sa kaniya.
I lowered my chin, "I-im sorry, C-chaos. "
Hindi ako makatingin sa kaniyang mga mata dahil sa kahihiyang ginawa ko.
"Para saan? " kunot noong tanong niya at tinggal ang pagkakahawak sa aking balikat.
Napaluwag naman ang paghinga ko sa ginawa niya. dahil damang-dama ko ang init ng kaniyang palad sa balikad ko.
"For ruining your desk."
He chuckled and took a step away.
"Alam mo ba, pagod ako sa training ko kanina but after seeing what you did to my desk it honestly makes me feel so much better. " Nakangiti nitong saad sa akin.
"It's cute. "
"I love it. " he continued. Tinititigan ko lang ang reaksiyon niya at kitang kita ko naman sa kaniyang mukha ang saya doon.
I Just nodded in response and quickly ran out of the classroom leaving Chaos alone. hindi pa ako nagpaalam. I was nervous while running through the hallway dahil alam kong nasa likuran ko pa rin si Chaos at pinagmamasdan ako.
~~
I came to the school early as usual. Naglalakad ako habang mag buhat-buhat sa aking mga braso ang iilan sa mga libro ko. I Stopped on my way when I see Chaos who was standing at the gate of the school entrance while doing the daily check up to other students. Since it was his duty as a school President.
Gulat pa rin ako at hindi makapaniwala na makita siya ngayon na ganitong mga oras. Busy siya palagi sa kaniyang pag t-training. So that Chaos rarely came to school early. It makes me nervous again as the things that happens between us Yesterday crossed on my mind.
Ipinikit ko ang aking dalawang mata at huminga ng malalim bago maglakad ulit ng mas mabilis papunta sa gate.
At sa pagkakataon na rin na iyon ay malapit na akong matumba dahil may sumadyang mambunggo sa akin mula sa likuran ko. At sa kamalas-malasan si Zywon iyon at sa dinami-rami ng estudyante sa world Star ay bakit siya pa.
Nilagpasan niya lang ako at walang pakialam sa nabunggo niya at kahit nakita niya na ring nahulog ang mga libro ko. Jerk! . Pero hindi ko inaasahan at huminto siya at humarap sa akin.
"fasten your step. Is your butt heavier that you body?" Chaos spoke rudely
"Ano bang problema mo?! " sigaw ko sa kaniya dahil sa inis.
Hindi niya pinansin ang tanong ko sa kaniya. He grabbed one of my books from the ground.
"I can't believe you!" He spoke up so loud causing everyone to look in our direction.
"Did you bring man's magazine to the school? I can't believe you. "
I gasped and immediately shook my head to everyone who was still watching Us. Kitang-kita ko naman sa kanilang mga mukha ang pagkadisguto sa akin habang piniligilan ang matawa.
Naibalik ko ang paningin kay Zywon dahil sa malakas niyang pagtawa.
I shook my head again, telling everyone that it was a misunderstanding at pinulot na ang mga librong nahulog pagkatapos ay lumapit ako kay Zywon and hit him on his back causing him to groan in pain.
"You're so crazy, Zywon. " saad ko at naglakad na ulit.
Zywon let me walk first and teased me by bumping into me again. Wala talaga tong magawa sa buhay. Hindi na talaga to magtitino.
I was so annoyed and turned my body to face him and I tiptoed because his taller than me. I hit his head with my book and laugh when Zywon groaned in pain but it didn't stop him from fighting me back. When I was about to run he quickly grabbed my wrist, stopping me from running away and tried to hit my head by doing the some thing I did to him.
Tumakbo kami mula sa daan patungo sa gate at tuluyan ng inignora ang lahat ng mga nakatingin sa amin. I groaned and rubbed my head when Zywon hurt me quite harder than I did.
"Arayyyyy! ang sakiiitttt! " Sigaw ko sa kaniya dahil as in sobrang sakit ng ginawa niya.
"It's tied. " he replied to me.
Hindi ko na lang siya pinansin at huminto na sa may gate ng makita ko si Chaos na papalapit na sa harapan ko. Si Zywon naman ayon nauna ng pumasok sa loob kahit hindi pa na checheck kung complete uniform ba ito dahil wala naman siyang sinusunod na rules akala mo hari.
"Good morning." bati ko kay Chaos
"Good morning too, can I check on something?" Chaos smiled at me so I just nodded to him.
Lumapit pa sa akin si Chaos at pinantayan ang height ko dahil mas matangkad siya sa akin.
He reached his hand to my name tag and necktie, "Everything is good. "
Then he patted my shoulder.
"Now you can continue reading the man magazine."
I pouted my lips and shook my head, " Hindi ako nagbabasa ng ganoon. "
"hmm, Sigurado ka ba?” he tease me
I nodded without any hesitation.
"Yep! Zywon was Just trying to tease me. "
"I don't know what's wrong with him, i know it's my fault for creating a mess with him but I thought it has already been done. " Pag eexplain ko pa sa kaniya.
"I don't know what he-"
Pinutol niya ang sasabihkn ko at tumawa ito bago niya hawakan ang ulo ko.
"I'm Just kidding, Jariyah. "
Tumingin siya sa akin, "I know thar you will never do that. "
"You're a good girl. I know it just by looking at your face. " He smiled and patted my shoulder again. Allowing me to go
"Thank you, Chaos "
Tumango ito sa akin at pinanood akong maglakad.
While fastening my steps to the Classroom I shook my head to back my senses. I shook my head, again and again keeping in my mind thar Chaos was just treating me like that because were classmates and not more than friends.
Ayokong mag expect ng sobra dahil ayokong masaktan ang sarili ko at alam ko rin namang malabong mangyari ang iniisip ko.
Fall in love with Chaos was giving me a mixed feelings. Sometimes, my feelings for that guy was just like a fan or an idol. just loving him, but not expecting to have himm and live with him together for the rest of our life. Just watching him from far, admiring whatever he did without knowing and supporting him from behind, Just seeing him grow. Masaya na ako roon.
That's how I feel for him, but day by day. I started to feel so different, my feelings for him was not a joke anymore. I fell for him so hard and I couldn't help myself from keeping falling for Chaos.
Hindi ko nagustuhan si Chaos dahil guwapo siya. I like him just because it is him. I love him and every little part about him. His smile, his dimple, the way he treats his friends and always being so fair to anyone. Chaos is so kind that's why I fell for him really hard.
At mahirap maghanap ng lalaking katulad ni Chaos.
A man who is gentleman. May respeto sa mga nakakatanda sa kaniya. A man who can communicate effectively with anyone. A man who is considerate to others. A man who is capable of handling difficult situations.
Minahal ko siya dahil doon, at dahil si Chaos yon. I love every parts of him while the others was loving him for his looks.
I stopped on my way and took a glance at Chaos for the last time before I went into the classroom. Nakatayo pa rin siya sa may gate at nag checheck sa mga estudyante. Such a responsible President.