เด็กของเฮดว๊าก

ตอนที่6 แฟนในความลับ#4

บนรถเชน

"ทำไมต้อง..อุ๊บ" เชนกำลังจะเอ่ยถามน้องด้วยความไม่พอใจแต่คนน้องรู้งานชิงจุ๊บปากคนพี่ก่อนที่จะได้เอ่ยปากพูดอะไรออกมา

"อย่าหึงมากนักเลย ไม่มีอะไรหรอก แค่เพื่อนนะ แต่คนนี้แฟน" หญ้าพูดขึ้นพร้อมกับทำหน้าอ้อนๆ จนคนเป็นพี่ยิ้มออกมาและเอามือยีหัวคนน้องอย่างหลงใหล

"ก็อย่าทำให้หึงมากสิครับ ก็รู้อยู่ว่ารักมากก็ต้องหึงมากเป็นธรรมดา ใจมันจะทนไม่ไหวเอา" เชนพูดกับคนน้องด้วยอาการยอมจำนนกับลูกอ้อน อารมณ์โกรธก่อนหน้านี้หายไปเหมือนมันไม่เคยเกิดขึ้น

บีม ฟานและริท ต่างขับรถตามเพื่อนไปที่ห้างแบบงงๆ ปกติเพื่อนเขาไม่ชอบทานไอศกรีมหรือของหวานทุกชนิดแล้ววันนี้เกิดอะไรขึ้น น้ำจะท่วมกรุงเทพ หิมะจะตกเมืองไทยหรือยังไงกัน

ณ ห้างSY

ทุกคนต่างมาถึงที่ร้านไอศกรีมกันหมดยกเว้นเชนและหญ้า เพราะมัวแต่ง้อกันเลยทำให้ช้ากว่าเพื่อน

Rrrrrrr เสียงโทรศัพท์เชนที่วางอยู่ในรถดังขึ้น พร้อมหน้าจอที่โชว์ว่าใครโทรมา

"รับสายแลคหน่อยครับ มันน่าจะโทรตามเราสองคน" เชนพูดขึ้นสายตายังคงจับจ้องอยู่ที่การจราจรติดขัดข้างหน้า

"ค่ะแลคว่าไงคะ"เสียงหวานกดรับสายทันที

"ถึงไหนแล้วครับเพื่อนมารอกันแล้วนะ" น้ำเสียงที่ใช้สนทนาของแลคสร้างความสงสัยให้เพื่อนและรุ่นน้องไม่น้อย

"ใกล้ถึงแล้วค่ะ สั่งกันก่อนได้เลยของน้องเอาเหมือนเดิม" เสียงหวานตอบกลับอ้อนๆ

"แล้วเคลียร์เรียบร้อยยังเรื่องนั้น" แลคถามขึ้นเพราะกลัวว่าน้องสาวจะเล่นสนุกจนเลยเถิด

"ง้อเรียบร้อยแล้วค่ะ"

"ครับ" แลควางสายและบอกกับเพื่อนๆ ว่าเชนกำลังจะถึงและบอกให้ทุกคนสั่งไอศกรีมก่อนได้เลยและไม่ลืมที่จะสั่งให้คนน้องด้วย

"มึงโทรหาใครเมื่อกี้" บีมถามแลคขึ้นอย่างสงสัย

"ก็ไอ้เชนไง กูจะโทรหาใครก็ขาดมันอยู่คนเดียว" แลคตอบบีม

"คุยกับไอ้คุณชายแล้วทำไมต้องครับด้วยวะ" บีมถามต่ออย่างสงสัย

"ก็เอ่อ เอ่อ ต่อหน้าน้องก็ต้องพูดเพราะๆ เปล่าวะ" แลคตอบบีมอย่างมีพิรุธ

"มึงมีพิรุธไอ้แลค เดี๋ยวค่อยเคลียร์กัน"บีมบอกเพื่อน

เชนและหญ้ามาถึงห้างและกำลังเดินมุ่งหน้ามาทางร้านไอศกรีมที่เพื่อนนั่งรออยู่ เดินคุยไปยิ้มไปหยอกล้อกันนิดหน่อยโดยไม่รู้เลยว่าสายตาเพื่อนๆ ทุกคนกำลังมองมาที่คู่ของตน

"เชี่ย! เกิดอะไรขึ้นวะเวลาแค่20นาที สามารถเปลี่ยนยักษ์ให้เป็นคนได้ยังไง กูงงสัส" บีมพูดขึ้น

"เออกูก็ว่างั้น น้องหญ้าต้องมีเวทมนตร์อะไรสักอย่างแน่ๆ กูว่า" ฟานเอ่ยขึ้นทั้งที่ตายังจับจ้องไปยังเพื่อนของตนที่กำลังเดินมาถึงโต๊ะที่ตนและเพื่อนนั่งรออยู่

"หึ" เสียงของแลคเอ่ยขึ้นโดยไม่ได้ใส่ใจนัก

"เป็นอะไรกันมองหน้ากูทำไมครับ มาช้านิดหน่อยเองก็รถมันติด" เชนรีบแก้ตัวน้ำขุ่นๆ

"ตอแหล มึงมาทางเดียวกันกับพวกกูไอ้คุณชาย รถติดเชี่ยอะไร ขับรถไม่เกิน10นาทีก็ถึง แต่เรื่องนั้นไม่สำคัญเท่ากับว่ามึงไปโดนตัวไหนมาทำไมอารมณ์ดีขึ้นจากหน้ามือเป็นหลังตีนแบบนี้" บีมเอ่ยถามเพื่อนอย่างสงสัย

"ไม่มีอะไรนี่ แดกเหอะเขามาเสิร์ฟแล้วเดี๋ยวไอติมละลาย" เชนพูดขึ้นพร้อมกับยื่นมือหนาไปหยิบช้อนจากถ้วยไอติมของหญ้าที่แลคสั่งไปให้ก่อนหน้านี้โดยลืมไปว่าตัวเองยังไม่ได้สั่งและที่สำคัญตัวเองไม่ชอบทานไอศกรีม

"เดี๋ยวไอ้คุณชายนั่นมันถ้วยของน้องหญ้าของมึงพวกกูยังไม่ได้สั่ง เพราะไม่รู้จะสั่งอะไร ปกติมึงไม่แดกไอศกรีม"บีมพูดขึ้น เชนทำหน้าแบบไปต่อไม่เป็น

"พี่เชนทานถ้วยเดียวกับหญ้าก็ได้ค่ะ วันนี้หญ้าปวดท้องแบบผู้หญิงเลยไม่อยากทานของเย็นเยอะ" น้องพูดแก้ต่างให้คนพี่รอดตัวไป

"ครับ ขอบคุณครับ" เชนตอบคนน้องแบบเขินๆ

"อ้าวรีบแดกอย่ามัวแต่งง แดกงงไม่อิ่มเหมือนแดกไอติมครับ" แลคพูดขึ้นตัดบท ทุกคนต่างก้มหน้าก้มตาทานไอศกรีมกันต่อจนเสร็จ