หลังจากเสร็จกิจกรรมทุกคนก็ต่างพากันแยกย้ายเดินทางกลับห้อง คงจะเหลือแต่กลุ่มพี่ว๊ากที่ต้องมาเตรียมกิจกรรมที่จะเกิดขึ้นในอีก1สัปดาห์ข้างหน้า
"เหนื่อยฉิบ..มันเป็นเวรเป็นกรรมอะไรของกูวะเนี่ยดึกดื่นป่านนี้แล้วกูควรที่จะได้อยู่บนที่นอนนุ่มๆ ไม่ใช่เหรอวะแล้วทำไมกูต้องมาชดใช้เวรกรรมอะไรอยู่ตรงนี้เวลานี้" บีมบ่นขึ้นอย่างเหนื่อยอ่อน
"มึงจะบ่นทำเพื่อ? หุบปากแล้วรีบทำงานไปมัวแต่บ่นแล้วเมื่อไหร่งานจะเสร็จ" เชนบ่นให้เพื่อนเขาก็เข้าใจว่าเพื่อนเหนื่อยกันมากตัวเขาเองก็เหนื่อยเช่นกัน เวลานอนในแต่ละวันที่มีไม่กี่ชั่วโมง
"มึงหุบปากไปเลยไอ้คุณชายเพราะมึงคนเดียวทำให้วันนี้กูเสียพลังงานชีวิตไปโดยเปล่าประโยชน์ เพราะความกลัวเมียของมึงคนเดียวทำให้เพื่อนต้องเดือดร้อนมึงมีความผิดห้ามขึ้นเสียง" บีมสวนกลับเพื่อนอย่างหงุดหงิด
"เงินพันหนึ่งมันชดเชยพลังงานที่เสียไปไม่ได้เลยหรือไงอย่าคิดว่ากูไม่รู้นะว่าพวกมึงเล่นอะไรกั
