ตัวรถจอดสนิทเทียบท่าอยู่ที่หน้าตึก กองอารักขาจากรถคันหลังลงมาตั้งขบวนรอท่านหญิงที่กำลังลงมาจากรถคันแรก เป็กกี้ขยับตัวเดินตามลูวิสไปด้านหน้าเพื่อให้การต้อนรับ ท่านหญิงผู้สูงศักดิ์ลงจากรถโดยมีท่านชายที่หล่อมากอยู่เคียงข้าง ลูวิสทำความเคารพในแบบของเขา
“สวัสดีค่ะท่านชาย ท่านหญิง ที่นี่ยินดีต้อนรับค่ะ” เป็กกี้ยิ้มกว้างแสดงความเป็นเจ้าบ้านที่ดี
“สวัสดีค่ะคุณเป็กกี้ ขอบคุณที่จัดเตรียมที่พักให้นะคะ” ท่านหญิงยิ้มอย่างเป็นมิตร รู้สึกอบอุ่นที่คนที่นี่ให้การต้อนรับเป็นอย่างดี
“ต้องรบกวนคุณเป็กกี้ช่วยดูแลท่านหญิงด้วยนะครับ”
“ไม่ต้องเป็นห่วงนะคะท่านชาย ฉันกับคนที่นี่เต็มใจดูแลค่ะ” เป็กกี้เพิ่งมีเวลาสำรวจใบหน้าของท่านชายแบบจริงจัง ช่างหล่อเจิดจ้าเหลือเกิน แถมยังมีความเป็นกันเองให้กับเธออีกด้วย จนลืมระแวงท่านหญิงกับลูวิสไปเลย
“เรียกแซมก็ครับ ไม่ต้องเต็มยศขนาดนั้น”
“อ๋อ คุณแซมที่แคลร์เคยเล่าให้ฟังนี่
