Bu bölümü Ebru`ya ithaf ediyorum.
Keyifli Okumalar..
Zelal, battaniyeyi bitirdiğinde, elindeki işi tamamlamanın getirdiği huzurla yavaşça sallanan sandalyeden kalktı. El emeği göz nuru battaniyeyi nazikçe katlayarak yatak odasına götürdü. Dolabın kapağını açarken, içindeki boşluğu hatırlatan takım elbiselerle karşılaştı. Onların yaydığı tanıdık koku, zihnine dolmak isteyen hatıraların kapısını araladı. Ancak, acıyı yeniden yaşamak istemediğinden dolabın kapağını hızla kapattı.
Aynaya doğru döndü, yansımasını incelemeye başladı. Gözleri karnına kaydığında, yüzünde tatlı bir gülümseme belirdi. "Kavuşmamıza az kaldı, bebeğim," dedi, karnını sevgiyle okşayarak. Bu sözlere minik bir tekmeyle cevap veren bebeğinin hareketini hissettiğinde, içindeki sevgi dolu duygular daha da yoğunlaştı. Gü
