“ดาว! ช่วยทำอาหารให้พี่สักสองสามอย่างหน่อยสิ” หนึ่งตะวันเดินเข้ามาในห้องก็สั่งเธอรวดเร็วจนเธอตกใจแทบสะดุ้ง
“คะ?” พิมพ์ดาวมองหน้าเขาค้าง ก่อนจะหันไปมองนาฬิกาที่แขวนอยู่บนฝาผนัง
“ตอนนี้เหรอคะ?” เธอถามกลับไป เพราะใกล้ถึงเวลาที่เธอต้องไปรับจันทร์เจ้าที่โรงเรียน
“ใช่ ช่วยพี่หน่อยสิ พอดีแม่พี่จะมาทานข้าวด้วย และท่านก็โทรมากะทันหัน จนพี่ต้องรีบกลับมาแบบนี้แหละ”
“แต่ดาวต้องไปรับจันทร์เจ้าอีกหนึ่งชั่วโมงเองนะคะ คงไม่ทัน”
ถ้าบอกไว้แต่เนิ่นๆ เธอคงยังพอมีเวลาเตรียมตัว แต่มาบอกตอนนี้ ข้าวของอะไรก็ยังไม่ได้เตรียม จะไปทันได้ยังไง
“ไม่มีปัญหา เดี๋ยวพี่พาไปรับจันทร์เจ้าหลังซื้อของเสร็จ ถือว่าช่วยพี่เถอะนะ แม่พี่ท่านเอาใจยากด้วยสิ พี่เลยไม่รู้จะหาอะไรให้ท่านทาน”
ยิ่งเขาพูดเธอก็ยิ่งปวดหัว คิดว่าให้เธอทำแล้วท่านจะชอบหรือยังไงกัน
“ไปกันเถอะ” เขาเข้ามาดึงมือเธอให้เดินตาม จนเธอตั้งตัวไม่ทันได้แต่เดินตามเ
