“พี่เป็นบ้าไปแล้ว ปล่อยดาวลงเดี๋ยวนี้”
ห่วงเพื่อนก็ห่วง ห่วงตัวเองก็ห่วง นี่เขาไปกินรังแตนมาจากไหน ทำไมถึงได้อารมณ์ร้ายแบบนี้นะ
“เงียบ!” เขาสั่งเสียงเหี้ยมจนพิมพ์ดาวตกใจตัวแข็งทื่อ หนึ่งตะวันจับเธอยัดเข้าไปในรถโฟว์วีลของเขา
ให้ตายสิ เขาไม่เคยอยากจะฆ่าใครเท่าไอ้หน้าหล่อนั่นจริงๆ
“พี่จะพาดาวไปไหน” พิมพ์ดาวถามเขาขึ้นเมื่อเห็นว่าเขาพาเธอขับออกมาทางใหม่ ไม่ใช่ทางที่เขาพาเธอมา
“ขับรถเล่น” เธอแทบไม่อยากจะเชื่อหู หน้าตาแบบเขานี่นะจะพาเธอขับรถเล่น น่าจะพาเธอไปฆ่าเสียมากกว่า
“จะไปไหนคะ”
“ไปถึงที่ไหนก็ที่นั่นแหละ” เขาเหล่ตามามองเธอ
“หรือคิดว่าพี่จะพาไปทำอะไร” พิมพ์ดาวจับสายเข็มขัดนิรภัยแน่น
“พี่คงไม่พาดาวไปฆ่าหรอกนะ” เธอถามเขาเสียงเบา จนเขาอดหัวเราะไม่ได้กับท่าตื่นกลัวของเธอ…
“ก็ไม่แน่” เขายักไหล่ให้เธอ
“แต่ฆ่าไปก็ไม่ได้อะไรเกิดขึ้น ดาวตาย พี่ติดคุก มันจะไปสนุกอะไร สู้ดีหาเรื่องสนุกๆ ทำไม่
