“Ivs, please hear me…please…” Hindi nakapagsalita si Ivy. Natulala lang siya roon at hindi pa rin nakapagsalita. Hindi niya alam kung sa gulat ba o ano pero para siyang natuod sa kanyang kinatatayuan.
Napaawang ang kanyang labi habang nakatulala pa rin siya roon at nakayakap pa rin si Eonren sa kanya. Hindi niya alam kung anong sasabihin. Ramdam niya ang pagbilis ng t***k ng kanyang puso nang maglapat ang kanilang mga balat. Hindi niya alam kung gaano sila katagal nanatili sa ganoong posisyon hanggang sa tuluyan na ngang ibinaon ni Eon ang mukha nito sa kanyang balikat. Naguguluhan siya sa lalaki. Hindi niya kasi alam kung lasing lang ba ito o ano.
For a while, she felt like she was nailed to the ground because she couldn’t move. Nahigit niya na lang ang kanyang hininga nang ilang seg
