39. Bölüm Kırılma Noktası
“Kaybetmekten korktuğun şeyi kaybet ki, korkmayı bırakasın.”
Aleda:
Yastığıma sarılmış, gözyaşlarım içinde uykuya dalmıştım. Üzüntü bana hep uyku yapardı. Yine, kaçacak yer bulamayınca uykuya sığınmıştım.
Gece boyunca saçma sapan rüyalar gördüm. Her şey karışıktı; Samira vardı, yüzü netti ama sesi uzaklardan geliyordu.
Sonra birden irkilerek uyandım. Evin içi sessizdi. Herkes çoktan odasına çekilmişti.
Samira da gitmiş olmalıydı... Burada kalacak hali yoktu ya. Beyefendi işleri için gelmişti, nasıl olsa. Onun gecesi gündüzü yoktu; çalışmanın saati de, yeri de olmazdı onun için.
Yatağımda doğrulup derin bir nefes aldım. Boğazım kurumuştu ama kalkıp mutfağa kadar gitmeye hâlim yoktu.
Gözlerim tavanda bir noktaya takılı kalmışken, içimdeki kırgın ses yenide
