Kısık tutmaya çalıştığı sesi ile kedi gibi tıslaması ayrı bir seyirlikti. Birazdan üzerine atlayıp tırmalasa şaşırmazdı. Hatta o hızla yatağa devrilseler kadın üzerine çıksa ve ...
Uhhh!!!
Gözlerini kırpıştırdı. Artık kendi de fark ediyordu ki iyice yoldan çıkmıştı adam. En azından çocukları okula yollamayı beklemeleri gerektiğini kendine hatırlattı.
“Tarık böyle olmaz, biz bir karar verdik, bir şeyler netleşene kadar uzak duracaktık.”
Yoo, adam hiç de öyle bir karar verdiğini hatırlamıyordu.
Derin bir nefes alarak beynine oksijen yollamaya çalıştı. Bu ara pek beyni ile düşünmediği için yerini hatırlamakta zorlanıyordu bazen!
“Haklısın afedersin, bir anda oldu.”
“Bir daha olmasın.”
Olacaktı. Bir değil pek çok daha olacaktı, hem de nasıl..
Neyse, şimdi bu ayrıntıları düşünme
