CHAPTER 30

3181 Words

DARRYL "Get in!" utos ko kay Mariciel nang mapagbuksan ko na ito ng pinto nang sasakyan. Nagdesisyon akong dalhin ito sa isang lugar na alam kong makakapag-relax ito sa loob ng tatlong araw. Una pa lamang ay plinano ko na talaga ang bagay na ito. Hindi ko rin alam sa sarili ko kung bakit ginagawa ko ang mga ganitong bagay pagdating kay Mariciel. Ang alam ko lamang ay masaya ako pag napapasaya ko ito sa mga bagay na ginagawa ko. Sa tuwing makikita ko ang mga ngiti nito ay gumagaan ang aking kalooban at nalilimutan ang mga bagay na gumugulo sa aking isipan. "Darryl?" tawag nito sa akin habang mababakas ang pagtataka sa itsura nito at palinga-linga sa daan. "Saan tayo pupunta? Alas dos pa lang ng madaling araw. Isa pa, hindi puwedeng mag-isa si Miss Monica sa hospital." "Malalaman mo rin

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD